TAMAMLANDI "İnsanlık kendi yarattığı ama vazgeçemediği canavarların eline düşmüştü." Bir Dünya hayal edin. Savaş yok, para derdi yok, suç yok... Teknolojiyle uyuşturulmuş bir insan ordusunun çürümüş topraklarına davetlisiniz. Kanallar artık yeni hükümetler, teknoloji yeni para, şov ise tek eğlence. 2062 yılının en çok tutan yarışma programına "Merhaba" deyin. Kule. Kanal X-2, 21. Yüzyılın en psikopat yarışması Kule'nin arkasındaki dahiyane isim. Kule devasa genişlikte ve tam 2062 kattan oluşuyor. İçiyse bin bir tehlikeyle dolu. Bu bir yarışma, peki yarışanlar kim? Ölüm cezasına çarptırılmış mahkumlar, çocukluğundan beri bunun için eğitilmiş gençler ve tabiki 'Av' adı verilen masum insanlar. Yarışma şöyle; Yarışmacılar kulenin en üst katında serbest bırakılıyor. Yarışmacıların üç gün avansı var. Üçüncü günün sonunda onları avlamak için gönderilen Avcılar bırakılıyor. Ya aşağı inerler ya da ölürler. Aşağı inebilmek için kulenin içinde gizli delikleri bulmak zorundalar. Kule bir yarışma ama her şeyden önce bir şov. Ve ne derler bilirsiniz; -Show Must Go On- Kule de bitmeyen bir şov. Ağları içine çekildikten sonra sizi asla bırakmayacak bir kapan. Bir Şov Kapanı. Son olarak; Tanrılar ve Canavarların dünyasına, Şov Kapanına, Kule'ye hoş geldiniz. Copyright © 2014 - Tüm hakları saklıdır - KAN VE ŞİDDET İÇERİR - Bilim Kurgu 2# Kapak: Auralorina

Alexandria ve Aiden'dan sonra yeni bir dönem. Kurallar sil baştan yazıldı. Herşey değişti ve şimdi Mia annesinin ve babasının yok ettiği ırk kastının devamını isteyenlere karşı savaş açacak. Ancak ailesinin değiştiremediği tek kuralla başı dertte: Safkanlar ve Melezler arasında ilişki yasak, ve Mia bir safkana fena aşık. Tek sorun bu da değil. Daha büyük bir sorunla karşı karşıylar ve şimdi Mia kalbiyle, mantığı arasında bir seçimle baş başa. (Bu hikâye Melez Sözleşmeleri serisinden uyarlanmış bir hikâyedir ancak Melez Sözleşmelerini okumayanlarda rahatça anlayabilirler.)

-"Zaten beni kaçırmak istemezsin" dedim yine zorlama bir kahkaha ile.. Bir yandan da gözümü yoldan ayırmıyordum.. Ormanlık bir yola girdiğimizde hava da yavaş yavaş kararıyordu.. İçimin ürpermesine engel olamamıştım.. -"İşimiz çok uzun sürecek mi?" Yan gözle Xander'a bakmayı ihmal etmiyordum ama birden gözlerindeki yumuşaklık yerini kademe kademe anlamlandıramadığım bir sertliğe bırakmıştı.. -"Hayır.. Seninle biraz sohbet edicez o kadar.." Aptala yatmak en iyisiydi.. Ürkmeye başlamıştım ve bunu görsün istemiyordum.. -"Barda da konuşabilirdik.. Bu akşam geliyorum sonuçta.." Yine o salak ve zoraki gülümseme, bu sefer daha histerik ve panik olan ses tonuma eşlik etmek için yüzümdeydi.. -"Çok kalabalık" dedi sanki benimle konuşmuyormuş gibi.. Yolun geri kalanında sesimi çıkarmadım.. Beni öldürecek hali yoktu sonuçta değil mi?

Kahramanlığa giden yol bazen çok karanlık ve kanlıdır... Talek Shaknar Darak'ın ışık adına verdiği savaş cehennemin içinden geçmek gibi olacaktı. Her şeye rağmen içinde taşıdığı sevgi onu hiç tahmin edemeyeceği biri olmaya götürürken kabuslarında hep aynı kişi eşlik edecekti yolculuğuna; katledilen annesi. Karanlığı keşfettiğindeyse ona artık başka bir isim vereceklerdi : Karia, Kıyametinin Habercisi!

"Elf gözlerin neler görüyor Legolas?" dedim, kaşlarımı çatıp manzaraya bakarak. Sarı saçlı Elf, kafasını bana çevirip anlamaz gözlerle baktı. "İlk olarak, adım Aramil Oronra Galanodel. İkinci olarakta çorak bir araziye bakıp ne görebilirim, söyler misin?" "Hiç eğlenceli değilsin." Söylediğim sözlere nazaran, arkamdaki bir yere bakışlarını dikti. Ve fısıldadı; "Bu topraklar eğlence arayışı içinde değil, küçük insan. Kan arayışında..." O sözlerini bitirir bitirmez, kulağımın hemen yanından geçen ok bana hangi Dünya'da olduğumu fazlaca hatırlatmıştı. Ben kendi dünyamda değildim. Kusurlu Topraklarda'ydım. Beni öldürmeye yemin içmiş iri yapılı bir ork, savaş naraları atarak koştuğunda, her seferinde nasıl daha fazla korktuğumu merak ediyordum doğrusu! *** Elf, insan ve cüce...Bu takım, artık ölü olan Kusurlu Toprakları, yeniden canlandırabilmek için yola çıkmıştı. Yanlarındaki küçük insan, başka bir dünyadan gelen üniversiteli bir genç kızdı. Üstelik esen rüzgardan bile korkuyordu!

Amerika hükümeti ülkenin en iyi bilim adamlarını ve cerrahlarını toplayarak bir deney başlatılar. Deneyin amacı, bir ilaç yardımıyla, deneklerin beyinlerini tüm kapasiteyle kullanmalarını sağlamak. Ancak sonrasında içlerinden birinin "Bu insanlar beyinlerinin yüzde yüzünü kullanabildikten sonra çok tehlikeli olacaklar!" demesinden sonra hükümet deneyi durdurur. Ardından tüm herkesi evlerine salar, şüphe çekmemek için önceden sabıkası olan kiralık katilleri bu denekten sağ kurtulan insanları öldürmek için kullanırlar. Ancak daha önceden bilmedikleri bir şey vardır... Bu kullandıkları ilaç dna'ya yapışıyor ve bu yüzden denekler eğer deneyden sonra çocuk sahibi olursa bu ilacın dna'ya işlediği o moleküller o çocuğa da yapışıyor. Ve belli bir yaştan sonra dna'daki etki göstererek beynindeki kapasite artıyor. Neler olabilir? Devlete karşı, üstün zeka insanlar... İyi okumalar!

Her şey, 1972 kışında, NASA'nın Ay'a düzenlemiş olduğu son insanlı uçuşta insanlık medeniyetine ilişkin kadim bir sırrı keşfetmesi ile başladı. Ve şimdi; Dünya işgal altında! 10 bin yıl önce yerleştikleri Minus Aqua gezegeninin tüm kaynaklarını tüketen koloni insanları, yaşamak için yerkürenin kaynaklarına göz dikti. Beyazbarış grubu, geri dönüyor. 7 milyar insanın hayatı ise tehlikede. Beyazbarış tarikatı, benimsediği ilkelerden, kuruluşunun üzerinden geçen binlerce yılın ardından saptı. Şimdi, bu antik tarikat, insanlığın tanıklık edeceği ilk yıldızlararası savaşı başlatmak üzere. Dünya işgalini durdurmanın tek yolu, insanlığın kadim geçmişinde saklı olan köklü sırları öğrenmek. Bu, bize öğretilen her şeyin yalan olduğunu kabul etmek demek. Gerçekten geçmişte, gelişmiş bir insan medeniyeti kurulmuş ve bu medeniyet güneşe en yakın yıldız sistemini kolonileştirmiş olabilir mi? Atlantis'in son torunları, ne pahasına olursa olsun, dünyayı korumaya kararlı. X elementinden yapılan son enerji kaynağı, onların zihinlerinde saklı. Peki ya Şambala kenti? Himalayala dağlarının derinliklerinde, bu efsanevi kent gerçekten var mı? Türkiye Cumhuriyeti ise, vatan topraklarını, tüm insanlığın düşmanı olan bu işgalcilere vermemekte kararlı. NATO ve BM dahi, geri çekilmişken, Türk ordusu İstanbul'u kurtarmak için savaşıyor. Her şeyin cevabı ise, piramitlerde saklı. Sende Güneş Savaşları'nın kahramanları ile bu destansı yolculuğa çıkıp, dünya işgalini durdurabilecek yegane silahlar olan piramitlerin nasıl aktive edildiğini, efsanevi Şangri-La kentine yolculuk ederek öğrenebilirsin. İstanbul bu işgale karşı savaşan dünya üzerindeki tek şehir olarak kalmışken, kendini bu savaşın dışında tutmak oldukça zor olacak. *Ağustos gelince yeniden yazmaya başlayacağım. (Olay Ufku ve Nova-İstanbul'un yazarından.)

İstanbul'da yetimhanede küçük bir kız çocuğudur Luna.. Kimsesiz olduğunu sanan, ama aslında Kral'ın kaderini yaşayan.. Büyülü, sihirli kocaman bir dünyayı içinde taşıyan..

Karanlık... Tek duyumsadığım şeydi. Artık ne yaram acıyordu ne de kalbim. Duygularım alınmış gibiydi. Artık ne sevgi kalmıştı, ne de umut. Karanlığın bana getirdiği tek bir şey var. O da ölüm. Gözyaşlarımın sebebi donmakta olan bedenim miydi, yoksa parçalanmakta olan kalbim miydi? Hayallerimdeki erkek... Gerçek olmayan aşkım... "Çok halsizleşmiş. Insanlar yemek yerler. Ölü kanı içmek istemezsin herhalde." Garip, bu sözleri duyunca hissettiğim şey korku değil derin bir üzüntüydü.

Yunan mitolojisinden bildiğiniz ve bilmediğiniz tüm tanrılar ve tanrıçaları burada bulabilirsiniz.