"Ben aptal değilim Poyraz. Aramızda ki çekimin de farkındayım. Ama bir şeyler eksik anlıyor musun? Bir şeyler yanlış gidiyor. Ben seni anlayamıyorum. Tuhafsın. Bana net bir şekilde yaklaşmıyorsun ve sen böyle yapınca ben arafta kalıyorum." Sağ eliyle yüzümü avcunun içine aldı. Yeşilleri elalarımla buluştu. "Bize bir şans ver, Frezya." gözleri yüzümü tarıyordu. Vereceğim tepkiyi bekliyordu. "Bir asker için vatanı ne demek bilir misin, Frezya? İşte sen benim vatanımsın.." Dolu gözlerimden bir damla firar etti boşluğa. Yaklaştı ve fısıldadı. "Öpebilir miyim?" Başlangıç Tarihi: 20 Kasım, 2021

"Ey kahraman Türk kadını! Sen yerlerde sürünmeye değil,omuzlar üzerinde göklere yükselmeye layıksın." -Gazi Mustafa Kemal Atatürk

TAMAMLANDI. (Düzenleniyor.) Vatanı için kendini feda edecek bir kız düşünün. Karaca Yavuz. Bir de; Mardin'in en büyük aşiretin'in ağa'sı olan. Azat Karahanlı. Başlasın ozaman onların hikayeside... (Yazım hataları vardır.)

"ASEL!!" Hırsla arkamı dönüp karan'a bağırmaya başladım. "Buyur fırtına komutan!!" Yanıma gelip bedenimi duvarla arasına sıkıştırdı. "o it herifin bir daha yarasına pansuman yapmayacaksın. Anladın mı?" Çıldıracağım! "Bu benim görevim karan. Tabiki de ona pansuman yapacağım." Hırsla arkamda ki duvara yumruğunu geçirip konuştu. "Pansuman felan yok! Yoksa" Lafını bitimesine izin vermeden sözünü kestim. "Yoksa ne! Fırtına komutan ne!" Gözleri dudaklarıma inerken konuştu. "Yoksa seni çok pis öperim doktor."

Şaşkın bir halde beni duvarla arasına alan kara gözlere bakıyordum. Sarhoştu...hem de çok. Başını boynuma gömerek derince kokladı. Yerimde mıhlanmışcasına durmuş, tepki veremiyordum. Parmağını boynuma doğru sürtüp fısıldadı. "Sen zehirli bir sarmaşıksın ayliz." Dudaklarını dudaklarıma doğru yaklaştırıp kara gözlerini gözlerime kenetledi. "Ve ben o sarmaşığa fena halde tutuldum."

"Senin mafyalığın bana sökmez delikanlı!Sen delikanlıysan,ben de deli hatunum." Dediklerim hoşuna gitmiş olacak ki dudağının kenarı yukarıya doğru kıvrıldı. Yavaş adımlarla bana doğru yaklaştı. "Demek deli hatunsun." Meydan okuyan bakışlarla başımı salladığım sırada burnumun dibine girdiğinde nefesimi tutmuş bir şekilde mavilerine baktım. "Benim deli hatunumsun."

"Yıllar sonra anneme kavuşmuş gibiyim Eylül." diyerek sardı beni abim. "Anne kokusu..." Saçlarımı koklayan abime karşılık beline sımsıkı sarıldım. Arkamda Ömer abimi hissettim. Saçlarıma öpücük bıraktı. "Kıskandım." diyerek Utku abim de kocaman açtı kollarını. Umut abim de aynı şekilde gelip sarıldığında, bu halimize güldüm ancak gülüşüm bile titriyordu. "Kardeşimi ezdiniz, çekilin." dedi Ömer abim. Beni ortadan çekti. Ayak ucumda kucağıma gelmeye çalışan oğlumun boyuna indim. Elimdeki hırkayı tereddüt etmeden sırtına geçirip kucağıma aldım. "Ömrüm boyunca saklayacağım bunu." ❃ "Yaralayacak sanacaksın, ama hep sen kazanacaksın. Üstlerine gitmeyi öğreteceğim." 03.11.2021 - 13.12.2021

Vatanına sevdalı, silahına aşık bir kadın... Tek tutkusu vatanı ve görevi olan bir adam...

"Siz leşsiniz. Korkaksınız. Siz inleriniz de korkakça saklanırsınız. Adi planlar yaparsınız. Kaçarsınız. Siz bir avuç pisliksiniz. Bizse, korkmayız. Saklanmayız sizin gibi inlerde. Sol yanımızdaki yürekle dağ taş demeden avlarız sizi. Siz ölürsünüz leş olursunuz. Türlü türlü beddualar edilir arkanızdan. Leşleriniz kurda kuşa yem olur. Biz şehit oluruz, arkamızdan dualar ederler. Ağıtlar yakarlar. Siz birimizi şehit edersiniz, biz bin diriliriz. Bize istediğini yap şerefsiz. elinden geleni ardına koyma. Canım da kanım feda olsun vatanıma, it." deyip yüzüne tükürdüm. Gözlerini kapatıp elinin tersiyle yüzünü sildi. Hızlı ve güçlü bir tokat atıp hızını alamadan birkaç defa daha tokat attı. ***

Tamamlandı. "Hepinize iyi akşamlar. Abla ve Batu abi öncelikle mutluluklar. Buraya çıkma sebebim, öncesinde güzeller güzelli birisine söz vermemden kaynaklanıyor." Sahneye çıkmış konuşan Efehan ile gözlerim anında onu bulmuştu. Gözlerimin içine bakarak konuşmaya devam etti. "O hatırlamıyordur ama benim aklımdan hiç çıkmadı." Kaşlarım çatılırken Efehan mikrofonu eline alarak daha önce orada olup olmadığını bilmediğim sandalyeye oturup mikrofonu sabitledi ve yerde duran gitarını aldı. "Küçükken bir sokakta ağlıyordu ve neden ağladığını sorduğumda bana abilerinin basketbol oynarken onu aralarına almadığından bahsetti. Bende ona ileride basketbolu öğrenip, beraber oynama sözü verdim. O ise buna sevinip, ona şarkı yazıp söylememi istedi." Gözlerimden mutluluktan yaşlar akarken konuşmaya devam etti. "Ben o gün eve gidince şarkıyı yazmaya başladım ama bir daha o kızı görme fırsatım olmadı. Onu bulmak için aradım ama o beni buldu. Tanıyamadım başta, o küçük kız gitmişti ve yerini çok güzel birisi almıştı sanki. Şimdi ise huzurunuzda ona verdiğim sözü tutmak istiyorum." Söyledikleriyle aklıma gelen anı ile gülümsedim. Efehan'ın o çocuk olduğunu bile hatırlamıyordum ama o hatırlamıştı. ~ *Wattpad'de yayımlanan Asist isimli ilk hikayedir.*