Adım gibiydim ben işte. Elif gibi. Yıkılmaz,dik,eğilmez. O kadar çok şey yaşadım ki. Her zaman ne oldum değil ne olacağım dedim kendime. Bu benim kurtuluş hikayem. Hep beraber görmeye ne dersiniz?

İki farklı mafyanın oğlu sana âşık olursa?.. Ada, yeni okulunun kapısından umutla girdiğinde bilmediği tek şey şuydu: Burada dostluklar değil, taraflar vardı. Bir yanda Siyahlar. Diğer yanda Beyazlar. Ve gri kalpler için hiçbir yer yoktu. İkinci günden itibaren zorbalığın soğuk nefesini ensesinde hissetti. Alaycı kahkahalar, görünmez yaralar, sessiz tehditler... Ama Ada sadece bir kurban değildi. Her gözyaşının içinde, güçlenmek için bir damla umut saklıydı. Derken adı bile korkuyla fısıldanan bir gerçek çıktı ortaya: HAKO. Karanlıkla yoğrulmuş, geçmişten gelen bir hayalet. Ve Ada, istemeden bu savaşın merkezine sürüklendi. Ama bütün bu savaşın ortasında Ada'nın kalbini zorlayan başka bir sır daha vardı: Siyahların varisiyle Beyazların varisi... İkisi de ona âşık olmuştu. Ve Ada çok iyi biliyordu... Birini seçmek, sadece bir kalbi değil; bir tarafı, bir savaşı ve belki de kendi kaderini seçmekti. Bu artık sadece bir okul kavgası değildi. Bu, aşk ile ihanetin, dostluk ile düşmanlığın, hayat ile ölümün hesaplaşmasıydı. Çünkü karanlıkla aydınlığın arasında, gri kalplerin savaşı başlıyordu. Bu kanla yazılan bir hikâye... Ada'nın yolculuğu, yalnızca zorbalığa karşı direniş değil, aynı zamanda kendi sesini bulma ve kalbinin bedelini ödeme mücadelesi. 🩶 Eğer bir kez bile dışlanmış, yanlış anlaşılmış ya da sessizliğe mahkûm edilmiş hissettiyseniz, bu hikâye sizin için. Çünkü Ada'nın hikâyesi, aslında hepimizin hikâyesi. Gerilim #1 Romantizm #1 08.08.2025 Aksiyon #1 Zorba #1 Dövüş #1 09.08.2025 Okul #1 Çete #1 21.08.2025 Dikkat: Şiddet, cinsel öğeler ve küfür içerebilir. Bütün haklar saklıdır. Bölümler çok uzun değildir. 04.08.2025

🌾 Kocasının yavaş adımlarla yanına yaklaştığını hissetmişti. Genç adam tam önünde durmuştu. Efnan resmen yanında küçücük kalmıştı! İçine dolankorkuyla kırmızı duvağın altından yalnızca karşısındaki duvara bakabilmişti. Kocasına bakmaya cesaret edememişti. Sertçe yutkunmaktan ve bu gecenin çabucak bitmesini istemekten başka elinden hiçbir şey gelmiyordu. Pars elindeki kırmızı kadife kutuyu tek kelime etmeden açmış ve yüz görümlüğünü çıkarıp nazikçe karısının boynuna takmıştı. Önce besmele çekmiş, daha sonra karısının süslü kırmızı duvağını nazikçe kaldırmıştı. Efnan'ın ay gibi parlayan yüzü, cenneti andıran mavi gözleri al al olmuş yanakları ve dolgun dudakları ile öyle güzeldi ki! Ellerini kaldırıp genç kızın küçük yüzünü avuç içine almıştı. Resmen avucunda kayıp olmuştu suratı. Eğilip genç kızın alnına öpücük kondurmuştu. "Efnan..." Genç kızın ondan korktuğunu hissedebiliyordu. O yüzden sakin ve naif davranmak istiyordu. "Dokunmam" dedi güven veren sesiyle "Sana sen istemediğin sürece dokunamam. Elim eline bile değmez. Rahat ol cennet gözlü kız" 🌾 Kitabın yazılış tarihi: 08.12.2023 Kurgu içinde geçen olaylar tamamen hayal ürünüdür. Kapak Tasarımı:@İnciseni - beyaz_notlarim1_ 🌸

"Serkan abi..." İşaret parmağını dudağıma götürdü. Diğer eliyle boynumu tuttu. Sıkmıyordu. Sadece tutuyordu. "Bana eğer bir kere daha abi dersen ağzını kapatmak için öpmek zorunda kalacağım." Nefesim içime kaçtı. Derin nefesler alıyorduk ikimizde. Boynumu tutan eli biraz havaya kalktı. Boynumu ona bakması için havaya kaldırdı hafifçe. "Yapma." "Neden?" "Abim sayılırsın." "Ben senin abin falan değilim. Bunu sen de biliyorsun. Ergen kıskançlıklarını geride bırak. Bugüne bak. Ben bugün her gün istediğim gibi seni istiyorum. Henüz 10 yaşından beri istediğim gibi istiyorum. Aylin'e sarılırken bile istediğim gibi istiyorum seni. Benim ol istiyorum. Başka kimse değil. Sadece sen ve ben. Zaman dursun istiyorum Mislina." "Serkan..." Bir şey dememe izin vermeden boynumdaki eli yüzümü kendisine yaklaştırdı ve öptü. Canımı acıtmıyor ama sert öpüyordu. Kendini frenlemekte zorlandığı belliydi. Ve ben... Ben kendini frenlemesini istemiyorum. Devam etsin istiyorum. Karşılık verdim....

"Fazla vaktinizi almayacağım, direkt konuya gireceğim. Birçok şeyin farkındayım. Bana karşı beslediğiniz duygularınızın da, her görev emrinde dönüşümü beklediğinizin de, her yara aldığımda acı çektiğinizin de hepsinin farkındayım." Gözlerini gözlerimden ayırmadan sıkıntılı bir nefes çekti ciğerlerine. Kelimelerini özenle seçtiği o kadar belliydi ki, söyleyeceği şeyi söylemek aynı zamanda da bunu beni kırmadan yapmak için kendisini frenliyordu. "Kendinize bunu yapmayın. Size defalarca söyledim, benim hayatımda böyle bir şeye yer yok." Birkaç gündür ağlamaktan kuruyan gözlerim son cümlesiyle tekrar dolarken ona belli etmemek için başımı yere eğdim. Zorlamayacaktım, onu sevmem için onun sevgisine ihtiyacım yoktu. Ben onu, onsuz da severdim. "Anladım." dedim fısıltıyla. Eğer yüksek sesle söyleseydim ses tellerimin titrediğini anlardı. Karşısında sevgi dilenen aciz bir kız gibi durmak istemiyordum. Birini sevmek hiçbir zaman acizlik değildi. Zaaftı, her insanın tadamayacağı ama tadanın da binlerce kez şükredeceği bir duyguydu. Yaşamı boyunca bir insan için olup olabilecek en güzel zaaftı sevgi. "Başka bir şey yoksa eğer.. İyi günler." Dolu gözlerimi görmesin, bana acımasın diye başımı kaldıramadım. Yanından geçeceğim sırada kolumu tutan iri kemikli, nasırlı elleri tüm vücudumu ateşe vermiş gibi titretmişti. Sesli yutkunuşunu ve kolumdaki elinin titrediğini hissettim. Baş parmağı kolumun üzerini bilinçsizce okşarken yerde olan gözlerim kolumdaki elini buldu. Bir an için fikrini değiştirdiğini sandım ama o bunu fark ettiği gibi elini hızlıca geri çekti üzerimden. "Vazgeç.." diye mırıldandı acı çeker gibi. Sesi kısık ve pürüzlüydü. "Beni sevme. Ben ruhu olmayan, yaşamayı bilmeyen, acı hissetmeyen bir adamım. Sana acı vermek, bu hayatta isteyeceğim en son şey bile değil." 🔴 (Minimum Aksiyon/Bol Aşk)

Küçük bir mahalleye tayini çıkan Rüya ve Alaca mahallesi sakinlerinin yaşadığı mutlu anlar.

Çerağ: Işık, Aydınlık. 🕯️ Menekşe, okumak için geldiği İstanbul'un küçük bir mahallesine taşındığında yolunu bulduğunu sanarken; başına gelenlerle kendini tamamen karanlıkta kaybolmuş hisseder. Mahallenin genç muhtarı Cihan ise, ağırbaşlı duruşunun ardında sakladığı sessiz ve sıcak ışığıyla Menekşe'nin karanlığa düşen yolunu adım adım aydınlatmaya yemin eder. ❗️Kitabı mart ayında yazmaya başlamış olduğumdan, aylar önceki yazılarım ve yazım tarzım bugünkünden oldukça farklı ve daha acemi. O yüzden ilk bölümlerde yazım yanlışları, mantık hataları veya acele yazılmış sahneler görebilirsiniz. Şu an bölümleri tek tek düzenleme sürecindeyim, okurken karşılaşabileceğiniz aksaklıklar olabilir. Bilginize. 🤍

Bir BİRİCİK vardı REİS'e yandı... İkisinin ve nicesinin yaşadığı aşkın mahallesiydi ULUIRMAK MAHALLESİ ----------------------------------------- "Tişört güzelmiş." Kendisine laf atan ve sesini ilk defa duyduğu Mirza'ya göz devirdi. "Elbise bu." "Öyle mi? Hiç belli olmuyor." "Öyle." -----------------------------------------

''Yıllardır beni görmeni bekliyorum.'' Bir eli çıplak sırtımdayken diğer eli bacağımı okşuyordu. Sıcak nefesi dudaklarıma vururken ifadesiz kalmak benim için çok zordu. İçimden yükselen duygularla ona teslim olmak istiyordum. ''Her zaman bir adım arkandaydım. Sadece bir kere... kafanı çevirseydin beni görürdün, Aden.'' Sesindeki muhtaçlık ona hiç yakışmıyordu. Herkes onun gücünden ve ne kadar yenilmez olduğundan bahsederken onun tek istediği bendim. Hem de yıllardır... Hislerini bilmediğimi ve onu görmediğimi düşünüyordu. Ne kadar yanıldığını ah bir bilse! ''Kokunu özledim.'' Kafası boynuma sokulurken bedenim istemsiz olarak titredi. Ben... daha önce bu hislerle hiç kuşatılmamıştım. Bedenim benden bağımsız hareket ediyordu. ''Devrim...'' Anında işaret parmağıyla dudaklarımın üzerini örttü. ''Şhhh,'' ''Bugün benim sıram, Aden Özkan.'' Hem aklımı başımdan alıyor hem de konuşmama izin vermiyordu. ''Seni her gördüğümde yapmak istediğim ilk şey buydu.'' Sırtımdaki elini sıkılaştırırken bacağımdaki elini daireler çizerek belime çıkardı. ''Seni böyle kollarımın arasında sarmak istiyordum.'' Fısıldayarak, ''Sonsuza kadar.'' dedi. ''Devrim, ben...'' ''Bir kez daha sözümü kesersen Aden, seni susturma yöntemim dudaklarım olacak.'' Ne!? Şaşkınlıkla gözlerim açıldı. Kollarının sıcaklığıyla mayışan bedenim gerginleşti. ''Buna daha fazla dayanamıyorum. Sensizlik... beni mahvediyor.'' Sözleriyle darmadağın olmuş bir haldeydim. Onun olmak istiyordum. Bunu yapamazdım çünkü bizim ailelerimiz düşmandı! Devrim ne düşündüğümü anlamış olacak ki, ''Siktiğimin düşmanlığı umurumda bile değil, Aden.'' dedi. Oturduğum masaya heybetli bedeniyle yaklaştı. ''Ben Devrim Soypak, seni kendime alacağım.'' ''Öyle ya da böyle!'' ''Hazırlan Aden, çok yakında gelinim olacaksın.''

Bartu yener, ailesinin sevgisizliği ve ilgisizliği yüzünden insanlarla samimi olmayan, sadece işini düşünen tek gecelik ilişkiler yaşayan bir adamken bir gün kapısına bir bebek bırakılıyor. tek bir gece hayatını tamamen değiştiriyor. ailesinden görmediği sevgiyi güzeller güzeli kızına verebilecek mi? Bu onların hayatı bir baba kızın aile olma hikayesi...