DUYGULARIN KANLARI
Hız kesmeden, nefes alamadan koşuyordum.Nefes alcak vaktim yoktu.Hızlıca yıkık dökük olan bir binaya girdiğimde yerlerde kan izleri vardı ve cesetler...Cesetlerden biri...galiba nefes alamıyordum.Sakin olmalıydım.Arkamda bir gölge belirdi. Kulağıma yaklaşdı ve rahatsız edici bir sesle... -Hayatın gerçekleri acı değil...