Tüm yaşanmışlıklarının 'yanlıştan' ibaret olduğunu öğrenen bir kadın, yıllarca bir başkasını seven, canları bilen bir aile.. kader onları yıllar sonra bir araya getirmişti. Klasik bir karıştırılmış bebek hikayesi miydi bu ? Hayır, çok daha fazlasıydı. Ruhunu, benliğini, yaşam sevincini kaybetmiş bir kadın'dı Tilya. Bir robot gibiydi. Cansız.. 'Gerçek ailesi' olarak niteliklendirilen insanlar ona merhem olabilecek miydi ? Yarası aile olanı iyileştirmek mümkün müydü ki ? Peki ya neydi onu bu denli öldüren ? 《》《》《》《》《》《》《》《》《》《》《》《》《》 •Şiddet, yetişkin içerik, argo/küfür, cinsellik içeriyor!!! •Kurgu tamamen şahsıma aittir. (Ç)alınması, kopyalanması gibi durumlarda yasal işlemlee başlatılacaktır!! •Hikaye de geçen olay ve kişiler tamamen hayal ürünüdür. Gerçek hayat ile bağlantısı yoktur! •Not(1): Şahsıma ve ya kurguma yazılan hakaret ve kötü düşünce,nefret içerikli yorumlar silinecek, yazan kişi engellenecektir.. •Not(2): Mantık hataları olabilir, ona göre okuyun.. •Not(3): Berdel,töre, aşiret ve benzer konular içermektedir. •Not(4): Kitapta abi kelimesinin doğru yazımı olan 'ağabey' kullanılmaktadır. Bunu dikkate alarak başlayın lütfen. Yazılma Tarihi: ^03.05.2024^ Yayınlanma Tarihi: ^15.06.2024^ #Aşk-1 #Korku-1 #Mizah-1 #Tutku-1 #Acı-1 #Ağa-1 #Aile-1 #Ailem-1 #Gerçekailem-1 #İntikam-1 #Mafya-1 #Genelkurgu-1 #Kurguolmayan-1 #Abi-1 #Abilerim-1 #Güçlükadın-1 #Arkadaş-1 #Gizem-1

Gerçek Ailem. "Kalbi atmaz ama nefeste almaz, Gözlerini açmaz ama yüreği de susmaz, Ruhu hiç kanamaz ama ağlamayı da bırakmaz, Başını çevirip onlara bakar ama gerçek ailesinden haberi olmaz..." Ben Günce KARA, bir kere bile gülemeyen ama kendi derdine de dert demeyen bir insanım. Kalbim kırıktır ama ruhum derli topludur benim, gözüm yaşlıdır ama yerindedir merhametim. "Solan çiçekleri yeniden canlandırmak için onu kökünden koparmak gerek. Bende yeniden canlanabilmek için her şeyi baştan yazmaya karar verdim." Günce KARA. -.- Not: Esinlenilme ya da çalınma durumunda yasal işlemler başlatılacaktır. Kitaba saygı duymanızı rica ederim. :)

Hayatı birdaha yaşama şansınız olsaydı, yeniden kayan yıldızdan diler miydiniz aynı dileği? 'Sen Cehennemsin benim için.. Lâkin...' Kadının kelimelerinde ki pas adamın sol yanına saplanırken usulca zehirliyordu ruhunu. Hananın uzun elbisesinin etekleri yere değiyor, içinde ki keder, ruh kapılarını damlalar olarak zorluyordu. 'Göklerle bir kumar oynadım.. Ve şimdi gökler..' Adam nefesini tutarak kıza baktı. Elleri titrerken yüzünde ki dehşete düşmüş ifade bıçak misali keskindi. Genç kız usulca başını çevirdi adama. Bakışları soğuk, teni soluktu... Beyaz saçlarına düşen güneş damlaları ise bir şairin ilk satırları mislai körpeydi sabahın o saatinde... 'Bana bir Cennet borçlu.' ***** Prenses Hana Maria henüz on sekizinde soğuk giyotin tahtasına başını koyduğu vakit sonu olan adamla göz göze gelmişti. Ve idam gününde bir yemin etmişti göklere... Eğer ikinci bir şansı olsaydı asla onu sevmeyecek, asla kadere boyun eğmeyecekti! Nitekim gökler bu dileği duymuş, Hana tekrar gözlerini açtığı vakit on üçüncü yaşına geri dönmüştü... Zamansız, kuralsız, kafa karıştırıcı olduğu kadar günahlarla dolu bir aşk olacaktı onun kaderinde ki. Kader ipinin kırmızılığı kederin kanlı yaraları iken kaçmak imkansızdı. Bu kısır döngüyü durdurabilmek imkansızdı. Bu defa kaderi değiştirebilecek midir genç kız? Yoksa herkes bu dev oyunda ki piyonlardan farksız mı?

GW8013GH Gavina MacDougal güzelliği ve asiliği ile efsaneleşmiş asil bir İskoç leydisiydi. Tehlikeliydi, cesurdu ve en önemlisi mücadele etmekten asla vazgeçmezdi. Davranışları sonunda başını derde soktuğunda ağabeylerinin onun için düşündüğü ceza ise belliydi. En yakın zamanda evlenmek zorundaydı. Eğer hayatta en nefret ettiği adamla evlenmek zorunda olmasaydı bu cezanın onun için bir kurtuluş olduğunu düşünebilirdi. Ewan MacLeod ya da herkes tarafından bilinen ismiyle Atmaca; zeki ve cesur bir savaşçı olmasının yanı sıra tehlikeli derecede yakışıklı bir adamdı. Klanını sorunsuz şekilde yönetip düşmanları karşısında güçlü olmak için Gavina ile evlenmek zorundaydı. Seçtiği gelinin başına açacağı dertlerden habersiz, kendisine doğuracağı varislerin hayalini kuruyordu. Kadınları iyi tanırdı, onlarla arası her zaman iyiydi ve hayranlıklarını kazanmak konusunda uzmandı. Tabii Gavina tanıdığı hiçbir kadına benzemiyordu ve onu evlendiğine pişman etmeye sonuna kadar kararlıydı. İkisi için de büyük bir savaş başlamak üzereydi. 1315 senesinin İskoçya'sında birbirlerine düşman ve aynı zamanda muhtaç bir çiftin hikâyesi...

Yakışıklı Lordlar, sosyetenin hiç bitmeyen baloları, dedikodunun dibine vurulan çay partileri ve bunların içinde Hazel'ı gerçek dünya ile acı bir şekilde tanıştıran Winston Dükü Stephan. Kendisini ordusuna adamış, yaptığı canilikler yüzünden Tanrının Kırbacı adıyla bilinen savaşçıdır. Bir gün Kraliyet tarafından hiç istemediği Dük unvanını aldığında, nefret ettiği sosyeteye girmiştir. Genç kızların aklını başından alan gözde bekar, yeni nesil; asi, cesur ve ağzı susmak bilmeyen bu kızımız hakkında düşüneceği tek şey vardı. "SERVET AVCISI"!! * "Nasıl anlatsam bilemedim. Bin sene heyecanla beklediğin Bir şey sonunda gelmiş de gerek Kalmamış gibi... " Aşk ve Gurur -Jane Austen- * Beni anlamadın demeyeceğim. Beni anladın. Zaten en dayanılmaz acı buydu. Sen beni anladın. Anladığın halde canımı yaktın. - Frida Kahlo- *

Tarihi Kurgu #1 Romantik #1 Mirasını alabilmek için tek çaresi evlenmek olan Leydi Daisy Walmond, üvey kız kardeşi yüzünden adı skandala karışıp saygın bir evlilik yapma şansını kaybedince deneyeceği tek yol kalmıştır; anlaşmalı evlilik! Henfield Kontu Lord Adrian Ramsey savaştan dönüp ailesiyle yıllar sonra bir araya geldiğinde birşey fark eder; savaş onu değiştirmiştir ve artık evlilik hayatı ona uygun bir hayat değildir. Asla evlenmeyeceğine dair yemin eder. Ancak Leydi Walmond karşısına anlaşmalı evlilik teklifi ile gelince kont Ramsey için işler karma karışık bir hale gelecektir./ İlk Yayın Tarihi: 22/08/2017

# Gençkurgu-- Fantastik # # 3. Fantastik # 1. Akademi # 1. Büyü # 1. Ejderha # 1. Efsane # 1. Elementler # 1. Krallık # 1.Takıntı # 1. Savaş # 2.Ruh # 3. Merak - Düşünsene, sen büyünün her şey olduğu bir dünyada, zerre kadar büyü gücüne sahip değilsin. Sen bu dünyada hiçbir şey yapmazsın. Her şeyden vazgeç gitsin. Sen doğuştan eziksin ! Cümlesini bitirdikten sonra yüzüme doğru baktı. Gözlerindeki aşağılayan bakışlarla yaptığım mimikleri izliyordu. Sağ elini kaldırıp yüzünü aşağıya yukarı doğru sıvazladıktan sonra eli yüzünde durdu. Elinin yardımıyla sağ gözünün göz kabağını havaya kaldırdı. Işaret ve orta parmağını gözünün üstüne yerleştirip göz bebeğinin iyice görmemi sağladı. Göz bebeğinin içinde bile beni aşağılayan, hor gören bir tutum vardı. Elini yüzünden çekip gözlerini gözlerime tekrar dikti ve güçlü kahkahalar atarak gülmeye başladı. O kahkahalar attıkça içimde kopan fırtınadan haberi bile yoktu. - Yanılıyosun ! Dedim sesim güçlü ve yüksek çıkmıştı. Yüzüne doğru baktığımda anlamsız gülümsemesi kaybulmuş şaşkın bir şekilde bakıyordu. - Ben ezik değilim. Ben güçsüzleri korumak için kendini ateşe atmış biriyim. **************** İçinde bulunduğum Daryon krallığı da dahil bütün dünya büyü gücü üzerine kuruluyken benim içimde hiçbir büyü gücü yoktu. Köyümüze gelen elçinin beni akademiye götürmesi ile bütün hayatım kökten değişti. Şimdi ejderhayı ve yeni sahip olduğum güçleri kullanarak en güçlü olmak zorundaydım. Bu sayede canımdan bile değer verdiğim herkesi koruyabilecektim.

İntikam ateşiyle yanan bir adam... Umuduna sarılan güçlü bir kadın... Zümra Korhan, babasının yaptıklarının bedelini ödeyecek olan masum bir kadın. Demir Arslan, ailesinin intikamını alacak olan gözü kara bir adam. "Benden ne istiyorsun?" "Ölmeni... Ölmeni istiyorum. Seni... Kendi... Ellerimle... Öldürmek istiyorum." "Sen, Zümra Korhan, babanın yaptıklarının bedelini ödeyeceksin. Ne eksik, ne fazla... Anneme yaşattıklarının aynısını sana yaşatmazsam bana da Demir Arslan demesinler." "Ölmeyeceğim Demir Arslan... Yemin ediyorum, ölmeyeceğim, o zehir beni öldürmeyecek." "Öl istiyorum Zümra. Sen de o küçük ailen de, hepiniz ölün istiyorum." İki nefret dolu kalp bütünleşirse ortaya nasıl bir son çıkar? Başlangıç: 27.10.2021 Bitiş: 26.11.2022

İnsanlar üçe ayrılır; yaşayanlar, yaşamayanlar, yaşayamayanlar. Kanser hastası olan Yargı Yargıcı ölümü beklerken gözlerini hiç bilmediği bir evrende açar. Ölülerin arasından seçilerek geldiği bu evrende kendilerine Yaşamayanlar derler. Hâlâ Dünya'da kalanlara Yaşayanlar; ölen, ikinci şansı hak eden ama büyü gücü uyanmamış kişiler ise Yaşayamayanlar'dır. Yaşayanların arasında olmak için vücudunda grup sembolünün belirmesi gerekir. Bu durum geciktikçe tedirgin olan Yargı hiç beklenmedik bir şeyle karşılaşır; Dünya'da hiç aşık tatmamıştır çünkü ruh eşi Yaşamayanlar'dadır. Ölerek kurtulamazsınız Yaşamayanlar'a hoş geldiniz. ✨Kitap olduğu için ara bölümler kaldırılmıştır✨

+18 cinsellik ve şiddet içeren sahneler bulunmaktadır. Bu hikaye Dark Romance kategorisindedir ve küçük yaştaki arkadaşlar için uygun değildir. Lütfen dikkate alınız. ✩｡:*•.───── ❁ ❁ ─────.•*:｡✩ Senin için her gün saçlarımı saldım. Dudaklarımdaki ruju tazeleyip durdum. Parfümsüz dışarıya çıkmadım. Yeni giysiler aldım. O giysileri hakkıyla taşıyabilmek için kilo verdim. Sırf sen birkaç saniye daha uzun bak diye hesaplar yaptım. Kahkaha atmadım, yüz hatlarımı korudum. Beni güzel gör istedim. Baktığında beni arzulaman için dünyanın en güzel kızı olmaya çalıştım. Güzel gözlerine bakarken kayboldum, derinlere battım. Sense elimden tutmak yerine beni gözlerinin derinliklerinde boğmayı tercih ettin. Kırmızı rujum dağıldı, makyajım silindi, saçlarım kabardı. Ve yeniden kilo alıyorum galiba. Seni beklemekten vazgeçtiğim gün, kendimden vazgeçtiğim gün mü olmalıydı? Hayır, böyle bitmesi şart değildi. Gözlerini açıp bana baksaydın, yaklaşıp ellerimi tutsaydın... Ya da en azından beni yanıtsız bırakmasaydın böyle bitmezdi. Eğer beni biraz bile sevseydin dünyanın en güzel kızı olurdum. En güzel, en asil ve en mutlu... Ama şimdi en suçluyum. Seni sevdiğim için, hiç olmadığım kadar suçluyum. Vazgeçişimin damgası, intiharımın tescili. Dudaklarını bir kez bile öpememenin sancısı. Aramıza koyduğun duvarlardan atlama vaktim. Aşağı düşeceğim sevgilim ve öleceğim. Bir kez bile kalbine gömülmeyeceğim. Çürümeme izin ver. Bu yorgun beden karışsın toprağa ve and içelim birlikte, birbirimizi görmeyeceğimize. Sakın bir kavanoza koyma, kalbim çoktan darılmış sana. Ve o güzel gözlerin... Yaşarken görmedin, ölü bedenime değmesin. Beni en güzel halimle hatırla. Kanı çekilmiş, çürümüş ve delicesine sarhoşken değil. Senin için geldiğim o gün gibi, en güzel halimle...