"Aşiret bebek istiyor bilirsin" "Benim bir karım daha var. Seherle iyi geçinmeye bak" "Sen sadece evin bir gelinisin" Esin yaşlarını zor geri tutuyordu. Bu adam ne diyordu. Emirhanı severken Bedir'in karısı oldum. Zorla evlenirken kuma oldum. Bir kardeşim var, onunla düşman oldum. Bu hikaye tamamen hayaldir ve hiç bir olay yada kişi gerçek değildir. Bu kitabı, kişileri ve konusunu çalmadım. Patenti bendedir.

BU ALIŞMIŞIN DIŞINDA BIR BERDEL HIKAYESIDIR... ONLARINKİ BASİT BIR BERDEL DEĞİLDİ; BERDELLE BAŞLAYAN BIR HIKAYEYDI... Azra Soydan; Soydan Aşiretinin En Güzel Kızı. Babası Celal Soydan'ın biricik prensesi. Aşiretin Göz Bebeği. Gözü Kara Azra... Aslan Kaya Özdemirhan; Mardin'in En büyük Aşiretinin Varisi. Ahmet Özdemirhan'ın En büyük Oğlu, Namı Değer Kaya...

! Aşiret, Berdel konuludur! ! Yetişkin içerik! -Alıntı- "Seni ilk gördüğüm de o konakta ki aklı başında tek insan olduğunu düşünmüştüm." Sesini duymamla ürkek bakışlarımı camdan ona doğru çevirdim. Sesi ilk karşılaşmamızda ki gibi naif değildi. Keza hareketleri de öyle. "Ama sen o koynuna girdiğin piç kurusu gibi yalancı ve ikiyüzlüymüşsün." Bir zehirden daha etkili olan sözleri onu yıllardır tanıyan birisi için can yakıcı olabilirdi. Peki onu henüz 2 gündür tanıyor olmama rağmen neden benim canım bu denli yanıyordu. Bir süre ikimizden de ses çıkmadı ve öylece birbirimizin gözlerine baktık. Göğsü tıpkı bir körük gibi hararetle inip kalkıyor, kara ve aynı zamanda ölümü çağrıştıran gözleri ise baktığı yeri yakıp kül ediyordu. İşin garibi ise bakışlarında anlam veremediğim bir tanınmışlık vardı. Peki ya o da böyle hissediyor muydu? DİLDÂDE: Gönlünü vermiş aşık.

Korkuyorum... Ya biri varsa hayatında. Unutmuş olabilir miydi her şeyi. Benim hayatım hâlâ onun bıraktığı gibiydi her şey aynıydı. peki ya o, o ne yapıyordu mutlu mudur? Mutludur bence hemde çok mutludur... ARKADAŞLAR OY VERMEDEN GİTMEYİN..

!!! +18 "Geçmişin bana ait," dedi ve kulağıma yaklaşarak fısıldadı. "İstesen de beni unutamazsın." Geçmiş can yakar. Yıllar sonra karşılaştığında bile. Fakat madalyonun iki yüzü vardır. Her şey çok güzel olabilirdi; onu tekrar görmeseydim. Henüz gençliğinin baharındayken, sevdiği adam tarafından acımasızca dünyası başına yıkılan Eylül'ün ölmekten başka hiçbir planı yoktu. Gözünü kapatıp teslim olduğu adam olan Vaha, onu bir başına ve yüzüstü bırakıp gitti. Yaşadıkları anların hepsinin acı bir hatıraya gömüldüğünü dehşetle izledikten sonra ardı ardına darbe aldı. Annesinden, babasından, ağabeyinden... Bir zamanlar deli gibi sevdiği Vaha, tüm hayatını ellerinden çalmıştı. Uykusunda gördüğü dur durak bilmeyen kabuslarla, uyandığında umutsuzluğun beslediği ruhunu huzura kavuşturmaya kararlıydı. Ta ki dünyanın en kibar ve anlayışlı adamı olan Özgür'le tanışana dek... Eylül, uzun yıllarının ardından onu unuttuğunu sanıp yeni hayatının taslağını çizdikten sonra Vaha ile tekrar karşılaşır ve fitilin ucu ateşlenir. Çaresiz, umutsuz ve bir o kadar da yasak aşkın pençesine girmemek için birbirlerini mahvetmek pahasına ikisi de mücadele eder. Eylül'ün doğru sandığı yanlışları tokat gibi yüzüne çarparken, gerçekler onu dipsiz bir kuyuya atar. Fakat yazgının kesin çizgisinden çıkmak ne kadar mümkün olabilirdi ki?

Doğum gününden sonra, kardeşiyle eğlenmek için konsere giden bir genç kız... Fırtına yüzünden iptal olan konserden eve dönmeye çalışırken, kendini bir anda hiç bilmediği bir yerde bulursa... Ve bu bilmediği yerden, evine dönecek hiçbir yolu olmasa... Kendisini yabancı hissettiği bu şehirde, tüm bunlar yetmezmiş gibi, aklını karıştıran ve tüm yolları kendisine çıkaran gizemli bir genç adamla karşılaşırsa... Neler olur?

"Ne işin var bu saatte sokakta" dedi. Şaşırmadım bu tepkisine ne zaman geç saatte dışarı da olsam aynı sözleri duyuyordum ama kendisini hiç bu saatte evde olmazdı. "Hava alıyorum Ali abi evde çok bunaldım" dedim tabi ki yalan söylemiştim tamamen onu görmekti amacım, 28 yaşındaydı Ali Ege ben ise 19 ama kendimi bildim bileli onu seviyordum o ise beni görmüyordu kardeşi olarak sayıyordu öyle koruyor öyle bakıyordu. Gözleri avını süzer gibi baştan aşağı beni süzdü utandım altımda kısa bir şort üstümde askılı bady vardı "Bu kılıkta" diyip üzerime bir adım daha yaklaştı kişisel alanını işgal etti o esnada arkadan 2 3 tane mahallenin erkeklerinden geçenler oldu o sebeple yaklaştığını anladım cevap veremedim. "Eve dön Asya" dedi yüzüme bile bakmadan oysa ben gözlerimi o güzel yüzünden bir saniye bile ayırmadım uzun boyluydu 1. 92 falan olmalıydı bense 1.71 kafamı kaldırıp bakma durumunda kalıyordum ama bir şikayetim yoktu yeterki yanımda olsun doya doya bakabileyim. Cevap vermediğimi farkettim itiraz ettim hemen "Daha yeni çıktım Ali abi" bize bakan sanırım daha doğrusu sadece bana bakan gençlerin olduğu tarafa bakıyorken konuştu "Akşam akşam katil olmamı istemiyorsan gir içeri bu hava alma mevzusunu sonra konuşucaz." Başlangıç tarihi 03.09.2020 İlerleyen bölümler +18 ağırlıklı olacaktır.

Gözleri benim mavi harelerime tutundu, "Neden, her cümlenin sonuna o kelimeyi getirmek zorundasın?" Kaşlarımı çatıp, "Neyi?" Tek nefeste, "Abiyi?"dedi. "Nasıl, anlamadım?" "Şöyle olsun Cem abi, böyle olur Cem abi, nasılsın Cem abi.Abi de abi. O kelimeyi kullanmayı kessen mi diyorum artık Eylül?" 🥀 'Klasik bir mahalle kurgusu.' Bu bebek benim ilk kalp ağrım...

Onu ilk gördüğümde oniki yaşımdaydım. O an onun esiri olmuştum. Hayatımda gördüğüm en etkileyici şeydi. O ise beni hiç görmedi. Ben sadece en yakın arkadaşının küçük kız kardeşiydim. Ben onun için görünmezdim... Onaltı yaşında yaptığım birşey birden beni görmesini sağladı. Onyedi yaşımda sırlarımı sakladı. O zamana kadar hiç konuşmadık. Tek bir kelime bile. Ta ki o güne kadar, birkaç sene sonra her şeyin değiştiği ve hastalıklı bir oyuna dönüştüğü o güne kadar... Ruhumu kanatıp parça parça elime verdiği güne kadar...

Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©