Kontynuacja (spin-off) do opowiadań Samotny Wilk oraz Wataha. Przed przeczytaniem tego opowiadania polecam przeczytać poprzednie, aczkolwiek nie jest to konieczne. Wilcze Ścieżki opowiadają historię Noacha. Młodej i zagubionej omegi próbującej odnaleźć siebie. Alfy, bety i omegi. Wszyscy mają swoje role w stadzie. Od każdego oczekuje się czegoś innego i przekazuje się im inne wzorce. Kiedy rodzisz się omegą, przypisuje się do ciebie pewne cechy, które powinieneś posiadać. Jeśli ich nie masz, jest to wadą. W młodości uczy się ciebie rzeczy, których sensu możesz nie rozumieć, ale nie powinieneś ich podważać. Aż w końcu inni tworzą dla ciebie wizję doskonałej przyszłości. Narzucają ci, do czego powinieneś dążyć i co powinno zapewnić ci szczęście. Co jednak w sytuacji, gdy twoja wizja szczęścia wygląda inaczej? Przecież wszyscy nie mogą się mylić, więc to z tobą musi być coś nie tak. Więc czy lepiej posłuchać innych, którzy są pewni, że wiedzą, jaką ścieżką powinieneś podążyć... Czy może lepiej jest zaryzykować i wybrać swoją ścieżkę? Kolejność opowiadań: - Samotny Wilk - Wataha - Wilcze Ścieżki - Wilcza Pieśń

Kontynuacja opowiadania Samotny Wilk. Zapraszam do przeczytania części pierwszej. Jeśli masz ją już za sobą, serdecznie zapraszam do tego opowiadania. Kiedyś wilkołaki były realnym zagrożeniem. To one władały lasami. Niekiedy kryły się wśród ludzi. Tak było sto lat temu, gdy człowiek nie wiedział jak się bronić. Był zbyt słaby i przerażony. Dzisiaj... dzisiaj usłyszeć o nich można głównie w historiach, którymi matki straszą swoje krnąbrne dzieci. Ludzie żyją w swoich dużych, ogrodzonych murami miastach, czują się pewniej ze strzelbą w ręku i w wilczym futrze na plecach. Teraz człowiek także jest drapieżnikiem. Jednak dzieci lasu nie są bezbronne. Kryjemy się w nieskończonej tundrze, by wieść spokojne życie. Nie jest to łatwe. Ludzie przepełnieni nienawiścią i uprzedzeniami są w stanie ścigać nas jak dzikie zwierzęta. Przez całe życie żyłem wśród ludzi. Wilk wśród owiec... a może biedna, głupia owca wśród żądnych krwi wściekłych psów. Teraz już nie należę do świata ludzi. Jestem w ich miastach nieproszonym gościem. To jednak nieistotne, póki mam dom, do którego mogę wrócić. Kolejność opowiadań: - Samotny Wilk - Wataha - Wilcze Ścieżki - Wilcza Pieśń

Eris w swoim stadzie był kochanym przez wszystkich najmłodszym synem uwielbianego Alfy. Zawsze mógł liczyć na wsparcie rodziny i przyjaciół, jak i każdego wilkołaka w wiosce. Przeżył wspaniałą przygodę, podróżując na Wschód ze starszym bratem, zaznał miłości i nawiązał nowe przyjaźnie. Ktoś zawsze stał u jego boku, by mu pomóc. Tym razem został jednak sam. Tak jak obiecał, wyruszył na daleką Północ wraz ze swoim przeznaczonym. Wszyscy, którzy znają tę dwójkę, zastanawiają się, czy Matka Natura nie popełnia wielkiego błędu, łącząc tę upartą omegę i gburowatego alfę więzią. Jednak czy Natura może się mylić? Na dalekiej Północy każdy ma jakieś sekrety. Mniejsze czy większe. Każdy skrywa część siebie. Niektóre sekrety bywają dość... skandaliczne. Pewien wtykający nos w nie swoje sprawy alfa wie o tym najlepiej. Tymczasem po wyjeździe Erisa w jego stadzie życie toczy się dalej. Edea rośnie z każdym dniem, Noach i Cecil oczekują dziecka, Sira i Nova snują plany o kolejnych przygodach, Linadel i Lea cieszą się początkiem wspólnego życia... Wszyscy wydają się cieszyć ze stabilności i bezpieczeństwa. Poza jedną małą omegą z zamiłowaniem do kocyków, szaf i czekolady. Być może pewien nieporadny, rudowłosy alfa coś na to zaradzi.

Kontynuacja Wilczego Serca. Opis nie jest potrzebny UwU