-KİTAP YENİDEN DÜZENLENİYOR- Onur hayatını boşa yaşadığını sanarken bir gün Azra diye bir kadınla tanışıp mutlu bir evlilik yapar. Ansızın bir gün karısının yaptığı bir hata sonucu her şeye kırılıp, aslında aşkın saçma bir şeyden ibaret olduğunu sanar. Onur bir gün gerçek aşkı bulacak mı yoksa aşk sadece boş bir duygudan mı ibaret? Bir yandan ise üniversite öğrencisi olan kızımız Buket için hayat acaba nasıl olacak? ~~~ Kitabım baştan sona güncellendiği için belli bir alıntı şu an bulunmamakta. ~~~

"Erdem Altan yeni Matematik hocanız" diyerek adını tahtaya yazdı. ............ "Ben Mavi Korkmaz. Babam Komutan. Annem ev hanımı" diyip yerime geçtim. Yayımlanma tarhi: 02.02.2024

"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

"Kendini benim karşımda tatmin edebilir misin?" Diye sordu. Hiçbir duygu hissetmeyen benliğim ile kaşlarımı çatarak "ne?" Diye sordum. Üzerimdeki bornozun kuşağına getirdiği eli ile hızla iki yana açtı onları ve karşısında çırılçıplak kalmama sebep oldu. Bu onun karışısında ilk çıplak oluşum değildi. "Kendini okşamanı istiyorum, gözlerimin içine bakarak, bunu yapabilir misin?" Diye sordu bu sefer, sabırsız bir ses tonuyla. "En yakın arkadaşımın kocası ile ilişki yaşayan ben, bunu yapamayacağımı mı düşünüyorsun?" Diye sordum alayla, gülümsedi. "Yasak oluşun en çok bu yüzden tahrik ediyor beni, inanılmaz bir kadınsın ve ben her gün senin kuytularına ineceğim" diyerek elini aniden kadınlığıma bastırdı. "Senin kuytularında tam bu noktada Kış Güneşi" dedi ve elini tekrar kadınlığıma bastırdı. "Şimdi kendini okşa" diye devam etti. Üzerimdeki bornozu çıkarttım, kendimi yatağa attım. Yüzümde yer edinen arsız gülümseme ile karşısında durarak kendimi okşadım. UYARI! -Bu hikaye savunduklarınızın aksine günah kokan davranışların olduğu bir hikayedir. Masumiyetin yok olduğu, yasağın taht kurduğu anlarla dolu bir hikayedir. Sizler ise eğer buradaysanız, masum kalamazdınız. Çünkü bu hikayedeki hiçbir karakter masum değildir.- 🕯 (İlk kitabım ve mevcut acemiliğim olduğu için kitapta oldukça fazla yazım yanlışı vardır. Düzenleyeceğimi bilmenizi isterim). (DİKKAT CİNSEL İÇERİKLİ SAHNELER OLDUKÇA FAZLADIR!) B.T= 16.06.2021

PUKKA YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLMUŞTUR. 3 KİTAPLIK BİR SERİ OLUP, 1. KİTAP BURADA YAYINLANACAKTIR. Doğduğu ilk gün yetimhaneye bırakılan Rüzgar, hayatı boyunca bir şeylere ve birilerine bağlanmaktan kaçınan, soğuk bir tiptir. Aynı yetimhanede büyüdüğü yaramaz bir kız çocuğu dışında da bağ kurduğu kimse yoktur. Yaşı dolduğu için yetimhaneden ayrılmak zorunda kalan Rüzgar, her seferinde beraber kurtulmaya söz verdiği kız için geri döner. Yine rutin ziyaretlerinden birinde kızın ailesi tarafından yetimhaneden alındığını öğrenir ve bir daha ondan haber alamaz. Senelerini ondan bir iz bulmak için araştırarak geçirirken bir gün, gizemli bir numara doğum gününü kutlar. Çok geçmeden Rüzgar, bu numaranın yetimhanede beraber büyüdüğü kız olduğunu anlar ve kızın içinde bulunduğu zor durumu öğrendiğinde onu kurtarmak için anlaşmalı bir evlilik yapmayı teklif eder. İkisi, aynı soyadını paylaşan, evli ev arkadaşları olacaktır. "Seni seviyorum. Hep sevdim."

Umut, en karanlık anda doğar ve bazı kıvılcımlar, devrimi başlatacak gücü taşır. Kış Gündönümü; robot teknolojisi, nükleer kış ve baskıcı bir rejimin kıskacındaki bir toplumun hayatta kalma ve umudu yeniden inşa etme mücadelesini anlatıyor. Aşk, arkadaşlık ve direnişin iç içe geçtiği bu hikâye, okuru karanlık bir gelecekte bile inancın ve cesaretin izini sürmeye davet ediyor.

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

Azerbaycanlı özel kuvvetlerden bordo bereli olan Rauf Memmedov verdiği sözü tutmak için Türkiye'ye gelir. Fakat bu sözü yerine getirmesi için gittiği yerin albayından hoşuna gitmeyecek bir şart duyar. "Sana yardım edeceğim ancak bir şartla." "Ne?" "Benimle çalışacaksın. Burada. Bu timin komutanı olarak." Verdiği sözü yerine getirmek için bu şartı kabul etmek zorunda kalan Rauf onu nelerin beklediğini bilmiyordu. Azerbaycan özel kuvvetlerden bordo bereli olan Rauf ve Azerbaycan askerlerinden nefret eden Türk askeriye hemşiresi Arzu'nun hikâyesini okumaya var mısınız? "Məni oda at bədənim yansın. Sadəcə qəlbimi burax, orda sən varsan." ©Tüm haklar saklıdır. Kitabın kurgusu, karakterleri, olayları, şarkıları ve kapağı her şeyi yazara aittir. Hiç bir sekilde diğer kurgulardan ç(a)lıntı, esinlenme yoktur. Hakaret ve eleştiri arasındaki çizgiyi bilerek yorum yapın. Instagram: privatea06_ Tiktok: privatea06_

Hafızanı kaybedersen düşmanına âşık olabilir misin? Karaca Yıldırım, ailesini kaybettiği kazadan aylar sonra iyileştiğinde teyzesinin yanına taşınır. Hayatına devam etmek için üniversiteye kaydolup güzel sanatlar bölümüne gitmeye başlar. Başlangıçta her şey iyidir. Onu çok seven bir teyzesi, samimi arkadaşları ve başarılı olduğu bir üniversitesi vardır. Ta ki geçmişinden gelen gizemli bir çocuk işleri karıştırana dek. Şimdi, her şey değişmiştir. Karaca artık ne arkadaşlarına, ne teyzesine ne de çok iyi bildiği hayatına güvenemez hale gelir. Sırlarla dolu Aram Alevyan, ansızın çıkıp geldiğinde Kar'ın hayatı tepetaklak olur. Artık geçmişten anılarla günümüzdeki hayatı iç içe geçmiştir. Karaca Yıldırım, gerçekten de sandığı kişi mi? Tabloların altına fiyakalı bir imza atan ressam öğrenci mi yoksa gerçek çok daha karanlık bir mahzende henüz çocukluğuna kazınmış bir gölge mi? Peki ya Aram? O, Karaca'nın neyi? Düşmanı mı? Peki, neden düşman olduğunu hatırlamıyorsa... Ona âşık olabilir mi?

Yine aynı ses... Ona bağırıyor, gülüyor, küfrediyor... "Senin sevdiğin herkes ölüme mahkum Gece!" Kahkahalar seslere karışıyor, kulakların da yankılar oluşuyordu. "Hatırla ona yaptıklarını Gece" Ses yankılandıkça yankılanıyordu. Yine üzerinde o beyaz elbise vardı. Yine ses her seferinde daha da yükseliyordu ve yine yağmur yağıyordu. Tek değişen mekân ve o sesin söyledikleri olmuştu. Bağırmak istiyordu ama boğazını sıkan bir şey ona izin vermiyordu. Hızlı adımlarla o sokaktan uzaklaştı. Yerdeki taşlar her adımında çıplak ayağına batıyor, canını daha da çok yakıyordu. Elbisesinin yerde sürünen kısmı çamura bulanmıştı. Yakınlardan gelen bir silah sesiyle beraber hızını aniden kesip durdu. Silah sesi ve arkasından gelen sessizlik onu korkutmuştu. O ses bile kesilmişti bir anlığına. Şu an sadece kendi nefes alış verişini birde çaresizce atan kalbinin sesini duyuyordu. Yağmur durmuş, sadece nadiren birkaç ince damla düşüyordu yere. Etrafta gezdirdi iri siyah gözlerini. Burası köşkün arka sokağıydı. Ne işi vardı onun burada? Gözüne, bastığı topraktaki kan lekesi çarptı. Kanı fark ettiği an geri adım attı. Sesi yeniden duydu. Ama bu sefer ne bir melodi vardı nede kahkahalar. Ses çok yakınından geliyordu. Çok net ve yakın... -Senin yüzünden öldü o. Ses geldikçe etrafında dört dönüyor sesin sahibini arıyordu. Konuşmak istese de konuşamıyordu. O an omzuna bir el dokundu. Elin sahibi kulağına yaklaştı. O korkusundan arkasını bile dönemiyordu. Nefesini ensesinde hissetti. Kulağına fısıldadı ses. -Yoksa unuttun mu onu papatya?