Hiç istemese de şişman ve ezik olarak gördüğü kadınla çocuğu için evlenen adam... Platonik olarak aşık olduğu adamla evlenen saf ve iyi niyetli bir kadın... Aşkın en saf ve en çıkarcı hali...

*** Sevginin en benciliyle sınandı genç adam. Zırhı pas tuttu, kılıcı elinden alındı, aşk için verdiği savaştan mağlup ayrıldı. Şövalye ruhunu çaldı zaman. Umutlarını yitirdi, küstü, kapattı kendini. Sevginin bencillikten en uzağını kuşandı genç kadın. Umut ekti elinin uzandığı her yana, iyiliği taşıdı adımlarında. Mücadelesi yalnız mutluluk içindi de ardına kadar açtığı kalbine rağmen bir tek aşk için savaşmadı. Ve aşk; onları birleştirmek için doğru zamanı, kapanı kurmak için kaçınılmaz anı bekledi... ***

Alaz Carlo Palmiero ✨ Eflin Erez ✨ #1 bebek #2 Aşk #1 izmir #1 Araba #1 milano #2 romantik

"O Don Ritchie işte. Kendini onun yerine koyuyor. Odasındaki daktilo takımıyla, kağıtları görmüşsündür. Her avının hikayesini kendi kaleme alıyor. Ne olacağını hep önceden sezip yazıyor." Her söylediği yeni şeyle şok oluyordum. "Sen tüm bunları nereden biliyorsun?" Sigarasını dumanı yüzüme vururken masanın üstünden bir dal da ben aldım. Ne çabuk kabullenmiştim bir bebeğimin olmadığını. "O seni izlerken bende onu izledim, uzun bir süre. İlk başta hep takip ediyor, sadece gözlemliyor. Sonra kurguya döküp yazıyor. Daha sonra da kurgularında verdiği hayatların kalemini kırıyor." Sigaramın dumanı beni tüketti. "Nasıl peki, nasıl hala yakalanamadı?" Bu sefer nefesini sinirle verdiğini hissettim. "İntihar etmek isteyen insanları bu yüzden seçiyor. Bir yerlerde ölü bulunan bedenler ve ölmek istediğini söylediğine tanık olan birkaç tanık. Sonra dosya kapanıyor." Histerik bir kahkaha attığında ona doğru döndüm. Pusat ağlıyordu. Onun gözbebeklerine çaresizlik bulaşmıştı. "Güya adalet var, sikerim adaletini. Adalet hiç bir zaman olmadı. Dosyalar hep kapandı. Gerçekler hiçbir zaman gün yüzüne çıkmadı. Gözyaşları dinmeyen bu bedenler varolduğu sürece adaletin varlığı baki kalacak." Tekrar güldü. Bu sefer acıyla. "En kötüsü de ne biliyor musun? Üzerime binbir hevesle geçirdiğim bu meslekten utanıyorum artık." Biz özgürlük adı altında ayaklanan bedenlerin tutsaklıklarından ibaret bir toplumduk. not|kurgumda yetişkin içerikler mevcuttur.

"Al şunu ve temizlen!" Duyduğum sesle birlikte üzerime fırlatılan kumaş parçasını refleksle tuttum. Aşağılanmanın verdiği berbat hisle tüm kızgınlığımı görebilmesi adına yüzüne baktım. Avuçlarımda kavramış olduğum kumaşı hızla yüzüne doğru savurdum. "Asıl sen temizlen!" dedim, midemi bulandıran şeyin artık onun olduğunu düşünerek. "Çünkü o taşıdığın beyninin içindeki kirli zihniyetin kirini başka türlü çıkaramazsın!" yüzüme oturan iğrenir ifade ile gözlerine bakmaya devam ettim. "Az önce!" diye bağırdım. "Daha az önce, ilk sevişmem olmadığını söylediğimde üzerime atlıyordun! Kendine küfürler ediyordun seni nasıl fark edemedim bu zamana kadar diye. Ne o? Başkalarıyla yattığım için tapılmaya değ-.. ha ama pardon böyle olmadı! Sırf başkalarıyla yattığım için sikilmeye değer biriydim de sonra ilk kez seviştiğimi anlayınca ne değişti? He! Söylesene! Ama yok. Ben söyleyeyim. Öyle olduğunda bunu kendine yediremedin değil mi? Arkadaşının kardeşiyim diye bu kadarına da göz yumamazdın, öyle mi?! Peki şimdi?!" olabilecek en yüksek ses tonuyla içimde biriktirdiğim tüm kini kusmaya başlamıştım. "Ben hala aynı kişiyim Milhan! Hala aynı! On dakika öncesine kadar bilmediğin bu gerçekle bayıla bayıla sikmek üzere olduğun.. Pardon! Siktiğin, aynı kişiyim!" nefes nefese kaldığım sırada görüşümü engelleyen saç tutamını hırsla kulağımın arkasına sıkıştırdım. "Hakkımda düşündüğün ya da üzerime yaftaladığın hiçbir şeyle ilgilenmiyorum. İstediğini yapabilirsin. Hatta ne yap biliyor musun? Git, O çok sevgili, kıymet verdiğin arkadaşına şikayet et beni. Zerre umrumda değil! Anlıyor musun? Ne sen, ne de bir başkası! Yaptığım hiçbir şeyin hesabını kendimden başkasına vermem ben! Böyle olsun istedim, böyle oldu!" 🔞🔞🔞 İÇERİK YOĞUN MİKTARDA CİNSELLİK İÇERİR. BUNU DİKKATE ALARAK

"Derdim sensin hatun." Sert soluğu saçlarıma vurdu ve parmağını kaldırdı. Kirpiklerim kıpırdadı, soluğumu fark etmeden içime hapsettim. Parmağının ucu önce çeneme dokundu, sonra ise beni öldürecek bir yavaşlıkta yukarı tırmandı. "Ben miyim?" dedim tek solukta. Karnım yine büzüşmüş, kasılıyordu. Bedenim put gibi olduğu yerden kımıldamıyordu. Tenim karıncalanıyor, kalbimin sesi kulaklarımda atıyordu. Yanaklarıma güneşin sıcaklığı vurur gibi yanmaya başlamıştı. Dudaklarım hafif aralıktı. Saç tellerim onun soluğu ile titreşiyordu. "Sensin." Alt dudağımdaki yaramın üzerine baş parmağını sürttüğünde titreyen bacaklarımla yere yığılacaktım. O kadar sıcaktı ki parmakları titretiyordu yüreğimi. Göğsünden yayılan sigara kokusu ile karışmış değişik kokusu burun deliklerimden içeri sızdı. "Ne yaptım ki ben?" diye sordum kısık bir sesle. Her daim güçlü duruşum onun yanında zayıflıyordu. Ortada tüm gerçeğimle duruyordum. Alt dudağıma dokunan parmağı şifa olsun ister gibi orayı yokluyordu. "Bir bilsen, bana ne yaptığını." Üzerime eğildiğini hissettiğimde sırtım geriye hafifçe sendeledi. Bel boşluğumda sıcak avucunu hissettiğimde göğsüm kalktı. Kaburgalarım etlerimi ezer gibi öne çıkmıştı. Sıcak avucu tenimin ısısını artırdı. "Bir bilsen gözlerini, dudaklarını, nefesini." Dudaklarından kelimeler dökülürken yaramın üzerinden çekti parmaklarını. Üst ve alt dudağıma dokunan parmakları, sertçe okşadı olduğu yeri. "Kokunu. Nefesimi kesiyorsun." 🌺 1990'lı yıllarda geçen bir aşk hikayesi... Kitap argo ve yetişkin içerik barındırır. Rahatsız olacaklar okumama hakkına sahiptir. İLK 4 BÖLÜM YAYINDADIR! DİĞER BÖLÜMLERİ DREAME'DA BULABİLİRSİNİZ!

"Söylesene Yaren! Ablan, müstakbel kocasıyla seviştiğini öğrense ne yapar sana?"

Zamanın Perisi. Her yıl yeni bir hayata başlayan peri kızı doğum gününde bir kez daha gözlerini kapattığında başka bir hayata, başka bir dünyaya gideceğini düşünmüştü. Her zaman öyleydi, değişirdi ama bu kez değişmedi. Kendisine zıt olan karanlığa mahkümdü şimdi. Sonra karanlığın ta kendisine mühürlendi. Mühür olmayacak birine aitti, olmaması gereken birine... ⌛ Zamanın Perisi adlı ilk kitaptır. Yetişkin içerik içerir.

"Benim karım olmayı hak etmiyorsun! Her gün eve geldiğimde, senin o kekeleyerek konuşmandan bıktım usandım. Anlıyor musun beni?" Öylece ona bakıyordum. Bu zamana kadar benim kekelememe laf söyleyen birçok insan vardı ama beni en çok üzeni bu olmuştu sanırım. Ağlamamak için kendimi sıkmaya başladığımda konuşmaya devam etti. "Hergün sanki bir kusurun yokmuş gibi, beni kekeleyerek karşılamanı istemiyorum. Senin kekelemen, benim sinirlerimi bozuyor. Yavaş konuşarak beni oyalıyorsun!" Kendimi daha fazla tutamayıp, sol gözümden akan yaşa engel olamamıştım... 'Her insanın bir kusuru vardır...' Kitap kapağı tasarımı için @kediciklerinanneciki 'ye teşekkür ederimm...