"Adın Ömer'di değil mi?" diye sordum bakışlarımı ondan çekmeyerek. Kafasını ağırca iki yana salladığında gözlerimi kıstım, abimin arkadaşının adı Ömer'di. Bu adam kim olarak buraya gelmişti? Bana elini uzattığında, yüzünde gülümseme oluştu. "Tanışalım müstakbel karım ben Miran Kızıloğlu sen de kaçak müstakbel karım oluyorsun sanırım. Artık tanıştığımıza göre gitmemiz gerekli baban seni öldürecekti adamı zar zor tuttum eğer bir yanlış yaparsan ve kaçmaya çalışırsan başına gelenlerden ben sorumlu değilim Mercan." Karşımdaki adama donuk bir ifadeyle baktım. Şu an karşımda bir Kızıloğlu duruyor ve benimle konuşuyordu. İçimdeki öfke dinecek gibi değildi, elinden bavulumu sertçe çektiğimde hızlı adımlarla yürümeye başlamıştım. "Baban eğer benimle gelmezsen Murat'ı öldürecek benimle gelmen gerekiyor." Duyduklarım olduğum yere sabitlenmemi sağladı, sık sık nefes alıp verdiğimde omuzlarımı dikleştirip göğsümü kabartıp tamamen Miran Kızıloğlu'na dönüp hızlı adımlarla tam karşısına geçtim. Çenemi hafifçe kaldırıp gözlerine baktım. Dudaklarımı ıslattım. "Benimle dalga mı geçiyorsun? Nasıl abimi öldürecek?" diye sordum öfkeyle, çenem kasılırken dişlerimi sıkıyordum. "Benimle gelmediğin..." Kolundaki pahalı saate baktı. "Her dakika, her saniye abinin ölümüne bir adım daha yaklaşması demek ya benimle gel ya da abinin ölümünü göze al." dediğinde sesindeki ciddiyetle ofladım. Yalan söyleme ihtimali var mıydı? Sırf onunla gelmem için benimle oyun oynuyor olabilir miydi? ****** KUMA YOKTUR. **Kitabın tüm hakları şahsıma aittir. Kitabın çalınması, kopyalanması durumunda gerekli yasal işlemler başlatılacaktır. *

+18 İÇERİK BARINDIRIR!!! Yüzüm onun yüzünün biraz yukarısına denk geldiğinde , saçlarım önüme düştü. Mirza bedeninin hiç ağırlığı yokmuş gibi beni kucakladığında, ellerimi boynundan çekerek yanaklarına yasladım. Gözlerinde ki şüpelere gülümseyerek baktım. Baş parmakların yanaklarında değecek şekilde boynuna sardım. "Ne kadar birbirimizi sevmesekte kadının yap beni. Seni istiyorum Mirza" Zaten bu cümlemden sonrada onu durdurma girişiminde bulunmadım. Bugün olmasa yarın olucaktı. Dudaklarını dudaklarıma eğerek, sertçe birleştirdi. Tüm heycanımı, tutkulu ve cesaretimi dudaklarıma yansıttım. Bu gece cesaretimin son kırıntısına kadar kulanıcaktım. Dudaklarımı dudaklarına sertçe bastırarak, dudaklarını öptüm. Küçük öpücüğüm ile dudaklarıma hırladığında, sırtımı sertçe duvara yaslandı. Ellerine boynunu iyice kavradığımda, Mirza aralık olan bacaklarıma bedenini bastırarak dudaklarını hareket ettirdi. Kasıklarında ki havlunun kumaşından belli olan uzvusunu hissettiğimde dudaklarına inledim. Dudaklarımı aralayarak ona izin verdiğimde, dilini alt dudağımda gezdirerek ağızımın içini keşfetmeye başladı. Diliyle dişlerimi geçerek dilimi bulduğunda , ellerimi ensesine çıkardım. ∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞ (HİKAYEDE +18 YERLER VARDIR +18'DEN KÜÇÜK OLANLARA TAVSİYE ETMİYORUMM) Hikayenin bütün hakları bana aittir.(Ç)alınma gibi durumlarda yasal işlem başlatılacaktır.

"Bunu benden nasıl saklarsın ya? Senelerce hem de. Babamı, abilerimi benden gizleme hakkını kimden aldın sen?" annem yüzüme dahi bakmazken daha çok sinirlendim. "Sana diyorum be kadın! "sonunda önünde duran evraktan başını kaldırdı. Duygusuzca bana bakıp göz devirdi. "Varlıklarını yeni ögrendiğin, senin varlığından bile haberdar olmayanlar için," evraklara baktı tekrar. Umursamadı bile. "...benim başımı ağrıtma. Git odanda istediğin gibi zırla!" derin nefes alıp verirken gelecek olacak krizi tahmin edebiliyordum. Oda üzerime doğru gelirken derin nefesler verdim. "Sen nasıl bir annesin? Orada senin 4 oğlun daha var ya! 4 oğlun,çocuğun!" Annem oflayıp dosyadan sayfa değiştirdi. "Odanın yolunu biliyorsun." gözlerimi kısarken o an karar verdim. En doğru karar olup olmadığını sorgulamadım bile. "Babam ve abilerimin yanına gideceğim. "annem histerik bir şekilde güldü. "Güle güle. 2 haftaya kalmaz ağlayarak eve geri döneceğini biliyorum." omuzlarımı dikleştirirken daha emindim artık. "Artık Soylubey olmayacağım anne! Alçin Soylubey olmayacağım!"odadan kapıyı çarparak çıkarken artık tek düşündüğüm,bunu nasıl yapacağımdı.

Klasik karışan bebekler hikayesi evet ama unutulmazları ile. Sezon Finali yapıp devam eden, klasik abi kurgusuna ihanet eden kitap... Okuyun derim :)

Hızlı adımlarla kuaföre geri girerken arkadaşımın günün heyecanıyla olsa gerek almayı unuttuğu çiçeği aradım. Sonunda masanın üstünde bulurken elime alıp hızla dışarı çıktım. Ayağımdaki ayakkabılarla zorlansam da köşede duran gelin arabasına yaklaşmıştım. Binip çiçeği arkaya uzatırken güzeller güzeli arkadaşım "Teşekkür ederim Sadem" demiş ve evleneceği adamla konuşmaya devam etmişti. Önüme dönüp derin bir nefes verirken elbisemin açılan eteğimi düzelttim. Çalışan araba ile düğün yerine doğru yola koyulurken yanımdaki adama döndüm. Güneşte parlayan saçları ve hafif çıkmış sakalları ile güzel bir yüzü vardı. Direksiyondaki kolunda takılı saat göze çarparken yolu takip eden gözlerini göremiyordum. Kırmızı ışıkta durduğumuzda bana dönerken merak ettiğim gözlerini gördüm. Etraftaki tüm sesler kesildi. Durdum. Gördüğüm gözler yeşilin en güzel tonuydu. Beni içinde kaybolacak kadar çeken ıssız bir ormandı. Kapak tasarımı: @kitapkurdululu

"Gerçekten sevebilir misin beni?" dedim, vereceği cevaptan korkarak. Tüm içtenliği ve merhametiyle gözlerimin içine baktı. Ellerini yanaklarıma koydu. "Bütün ömrümü, kalbimi yollarına serebilecek kadar çok severim seni. Yeter ki kaçma benden, yaşanmamışlarımızı beraber yaşayalım. Birbirimizdeki yaralara yâr olalım." Dudaklarımda hissettiğim sıcaklıkla artık ben de bırakmıştım kendimi kollarına. Bırakma beni Komutan.

"Kan yemini..." "Ne!? Kan mı bunlar?" "Kan yemini bizi birbirimize bağlar. Vücudumuza işlediğimiz semboller de bunun kanıtıdır." 🍷📘 "Kan yemini güçtür. Güvencedir ve bağlılıktır. Kan yemini bozulmaz. Onu ancak ölüm bozar. Kan yemini ettiğin kişiye ihanet edemezsin cezası acılı ölümdür. Kan yemini ettikten sonra artık aramızda olacaksın bilinmeyen her şey bilinir olacak. Duyulmayan her şey duyulur olacak ve bundan sonra POYRAZOĞLU kanı olacaksın. Herkes bunu böyle bilecek." 📘 Her zaman hayatında kontrollü olduğu düşüncesindeydi Melike. Daha yaşamaya bile başlamamıştı oysa 18 yaş değil miydi gerçeklerle yüzleşme yaşı. 18 yaş değil miydi insanların seni yetişkin gördüğü... Melike içinse tam tersi olmuştu oysa. 18 yaşına kadar yaşamış ardından da 18inden sonra yaşamayı bırakmıştı. Yıllarca koruyup sakladığı kalbi ve ruhu esir düşmüştü. Hem de hayallerindeki o genç adama. Sarp... Hayatına başlamadan yaşamın rengi olan duyguları almışlardı Sarptan. Simsiyah olan bir dünyaya mahkum olarak yaşarken korkusu olan aşk tüm renkleri vermişti ona ama aşkı veren genç kız aşkı zorluklarla sunmuştu ona 🍷🍷📘📘 Ölümcül Agâh yeni haliyle sizlerle arkadaşlar. İnstagram: @olumculagah Tik Tok: @olumculagah

Her şeyimizi kaybetmiştik. Bir havlama sesi doldurdu kulaklarımı. Cesur delirmiş gibi havlıyordu. Adımlarım beni deliğe götürürken, Eymen'in çıldırmış yüz ifadesini gördüm. Herkes onu büyük bir kuvvetle tutmaya çalışıyordu ama o herkesi parçalayacak gibiydi. Titrek bir nefes verdiğim sırada herkesin diğer yandan, belki de benim için ağladığını gördüm. Dudaklarımdan arasından fısıltı gibi çıkan isim, mucizevi bir şekilde ona ulaşmıştı ve o sanki benim geldiğimi hissetmiş gibi bana dönmüştü. "Eymen..." Hareketleri durdu ve beni gördü. Ben ise neredeyse bayılıcakmış kadar yavaş adımlarla onlara doğru gidiyordum. Hızla kendini diğerlerinden kurtardı ve bana doğru koşmaya başladı. Diğerleri de beni gördüğünde şaşkınlıkla kalakaldılar ama Eylül gözyaşlarına boğuldu. Çünkü tek gelmiştim. "İdil!" diyen Eymen'in acı sesini duyduğumda kollarımı kendimde bulduğum son güç kırıntılarıyla açtım ve kollarım Eymen'in boynunu sararken, onun güçlü kolları belimi sardı. Onun verdiği güven hissiyle sesli bir şekilde ağlamaya başladığımda kafamı boynuna gömdüm. Bir elini başımda hissettiğimde derin nefesler verdim ama ağlamam durmuyordu. Eymen'in elleri titriyordu. 🧟♂️ - Yorumlarda reklam yapmayınız! -İlk bölümler kitap bittikten sonra düzenlenecektir. - Kitap finalden sonra düzenlenecektir.

O gece bir sır düştü okyanusa, sır çarptı kayalıklara, kayalık ezdi büsbütün her şeyi ve sonra her şey esrarengiz bir şekilde başladı. O gece zihninden tüm benliği bir kalemle silip atıldı, ne geçmişine dair ne de kendisine dair hiçbir şey hatırlamıyordu. O gece derin bir bataklığı andıran adam geldi ve onu geleceğinden tutup geçmişe sürükledi, sürükledikçe karanlık bir boşluğun içinde sallandı. Sonra... Sonra, Derin bir tutku yılan gibi sarıldı bedenlerine. İç içe geçmiş bir zincir gibi ne kopabildiler ne de bir bütün olarak paslanmadan kalabildiler işte bu onların arasındaki âşkın basit bir betimlemesiydi. "Cinnetimin içindeki akıl hastanemsin sen benim." ❄⛓

Bilinmeyen numara: Seni sevdim Fernweh... Sana körü körüne bağlandım. Seni gökyüzünden daha çok sevdim, seni yıldızlardan daha çok sahiplendim. Seni çürümüş kalbimle, sapasağlam sevdim Fernweh. (01.34)