Bir kız düşünün... Dini için ailesini terk eden bir kız... Ama her şeye rağmen hayallerinden vazgeçmeyen bir kız... Meslek hayatının başında bir doktor... O, arkadaşlarının gamzelisi... Sevdiğinin deniz gözlüsü... Yıllar sonra yeniden ailesiyle bir araya gelebilir mi? Buyrun bu sorunun cevabını beraber arayalım... 🌼🌼🌼 "Ben denizi hatırlattığı için gözlerini değil, gözlerini hatırlattığı için denizi sevdim..." 🌼🌼🌼 "Ve sen Deniz Gözlüm... Beklediğime değen en güzel şeysin..." 🌼🌼🌼 29.03.2024 ~ #sabır 1.

İnsan kendi kaderini kendisi çizer derken yeni şeyleri kendimize katmayı, yanlışları doğruya çevirmeyi, doğru adımlarla ilerleme- yi, hatalarda israr etmemek gibi birçok şeyi kendimize kazandır dık birlikte. Gerek bazen üzüldük, gerek bazen şaşıp kaldık olanlara karşı hayatta. Hepsinin doğrusunu düşünürken kaybo lup gittik karanlıklarda. Neyin ne olduğunu, bizim kimde ne kadar olduğumuzu ve kimin bizde ne kadar olduğunu yaşayarak gördük. Sonra rüzgar esti, fırtına koptu, yağmurlar yağdı, çiçek açtı ve ardından yaz geldi hayatımıza. İşte tam olarak DÖRT MEVSİM de böyle dokunacak hayatınıza. Her şeyin içinden tertemiz çıkıp ne olursa olsun iyiliği, güzelliği ve sevgiyi birlikte kucaklayacağız. Hepinizi sevgiyle kucaklıyorum. Bir sonraki kitapta buluşmak temennilerim ile..

Bir Müslümanın mutlaka bilmesi gereken temel dini bilgileri sizler için soru-cevap şeklinde derledik.

bilinmeyen: Hayırdır moralin bozuktu. Yağız: Evet. bilinmeyen: Hayırdır? Yağız: Pek takmıyorum ama evdekilere kavga ettim yine. neymiş her şeye maydanoz oluyormuşum. bilinmeyen: Ben maydanozları severim. ●○●○●○●○●○ Bilinmeyenin bilmediğiniz bir sebeble hiç alâkası olmayan Yağız'ı insanlaştırması gerek. Bakalım bunu nasıl yapacak? °•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

05****: Bi cüz versem okur musun? Aylin: Olur ama 30 benimdir.

Hastanede staja başlayalı henüz bir hafta geçmişken bitkin bir halde elinizde çiğ köfte dürümünüzle, yanınızda tanımadığınız bir kızla asansöre bindikten sonra tam kapılar kapanırken içeriye silahlı bir adam girip; "Gençler zahmet olmazsa eller yukarı!"dese ne yapardınız? 🎬 #İslami 1 #Gençkız 2 Başlama tarihi : 19.08.20

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

***WQ*** BİR MİLLETİN UYANIŞI [Kitabın tamamını okuyabilirsiniz] Beyaz Zambaklar Ülkesinde, Mustafa Kemal Atatürk zamanında Türkçeye ilk kez çevrildi. Atatürk, kitabı okuduğunda bu destansı başarıya tek kelimeyle hayran olmuştu. Derhal kitabın ülkedeki okulların, özellikle askeri okulların müfredatına dahil edilmesini emretti. Türk askerleri ülkelerindeki "yaşamı yenilemek" için mutlaka bu kitabı okumalıydılar. O vakitler, kitap o kadar çok ilgi gördü ki, Kuran-ı Kerim'den sonra en çok okunan kitap haline geldi. Bu kitap tüm yoksulluğa, imkansızlıklara ve elverişsiz doğa koşullarına rağmen, bir avuç aydının önderliğinde; askerlerden din adamlarına, profesörlerden öğretmenlere, doktorlardan işadamlarına kadar, her meslekten insanın omuz omuza bir dayanışma sergileyerek, Finlandiya'yı, ülkelerini geri kalmışlıktan kurtarmak için nasıl büyük bir mücadele verdiklerini, tüm insanlığa örnek olacak biçimde gözler önüne sermektedir.