"Senin mafyalığın bana sökmez delikanlı!Sen delikanlıysan,ben de deli hatunum." Dediklerim hoşuna gitmiş olacak ki dudağının kenarı yukarıya doğru kıvrıldı. Yavaş adımlarla bana doğru yaklaştı. "Demek deli hatunsun." Meydan okuyan bakışlarla başımı salladığım sırada burnumun dibine girdiğinde nefesimi tutmuş bir şekilde mavilerine baktım. "Benim deli hatunumsun."

"Sessizliğin bu kadar gürültülü olacağını senden önce bilmezdim." (Kitap yetişkin içeriklidir.) 02.12.21

Vücudumda kan yerine dolaşan alkolün etkisiyle bulanıklaşan bakışlarım bazı ufak tefek şeyleri seçiyordu. Bunlardan biri yüzümün yanından geçip sırtımı yasladığı aynaya yaslanan elinin üzerindeki kartal dövmesi... Yaralı parmakları terden birbirine yapışan saçlarımı sıkıca kavrarken sırtım bedeninin bedenime kavuşmasıyla geriye çarptı. Dudaklarımdan dökülen inilti dışarıda kalan müziği bastırdı. Eğer şeytan kullarını, dünyaya Havva ve Adem'in kullarını yoldan çıkartmak için saldıysa o şeytanın kulu, ben de Havva'nın tohumuydum. Biz bu gece birleşip, dünyaya bir günah doğuruyorduk. Eğer yoldan çıkmak kulağa fısıldanan sözlerden ibaretse ikimizde şeytanın kullarıydık. İkimizde bu gece yoldan çıkmıştık. Dokunuşlarımla zedelenen dudakları titreyerek çıplak göğüslerimden yukarı tırmanıp boynumu turladı. Dişleri boynuma kendine ait iz bıraktı. Dudaklarından taşan sıcacık nefes tenimi okşarken, "Konuş," diye fısıldadı. "Konuş ismim dudaklarından dökülsün." İniltilerimiz birbirine karışırken, teni tenime sürtünürken ve derinliklerime ulaşan erkekliği dar duvarlarımın arasından kayıp kendine yer açarken aramızdaki şey son bulanan kadar sadece zevkten inledim. İsmi dudaklarımdan taşmadı, söyleyemedim. Alkolden, hazdan kendimi kaybederken ona ait ufak tefek şeyler hafızamda yer edindi ama tek bir eksik vardı. İkimizde birbirimizin ismini bilmiyorduk. Kanatları kopartılarak yeryüzüne atılan bizler ilk günahlarımızı değil ama bu gece son olmayacağını bildiğimiz bir günahı daha işleyerek tenimize kazıdık.

TAMAMLANDI. Eylem ve Ömer Asaf, çocukluklarından itibaren tanışan, yaklaşık on yıldır birlikte olan bir çifttir. Ateşin yaktığını, buzun dondurduğunu, rüzgarın üşüttüğünü ve güneşin bunalttığını dahi birlikte öğrenmiş, birbirlerini gördükleri ilk andan son ana kadar aralarında derin bir bağ oluşmuştur. Oldukça güzel ilerleyen birliktelikleri, Eylem'in bir gecede her şeyi geride bırakarak Ömer Asaf'ı terk etmesi ile bozulur. İhanet aralarındaki bağı bir makas gibi kesip atmıştır. Eylem vicdan azabı, Ömer Asaf ise bir türlü dinleyemediği gururu ile doksan yedi gün sonra bir sokağın ortasında yeniden karşılaştıklarında; hikayeleri yeniden başlar. "Senin bir evin var, bahçesinde de ben varım. Sen diyorsun ki eve girme ama bahçeden de çıkma. Önümüz kar kış Eylem, ben ya eve gireceğim ya da o bahçeden gideceğim. Üçüncü bir seçenek yok." YETİŞKİN İÇERİK. EYLEM YAKUT & ÖMER ASAF AHADÎ 25 OCAK 2019 - 01 : 22 ●

Saraçoğullarının biricik kızları Feride, babaannesinin zoruyla iş hayatını öğrenmesi için holdinglerinde asistan olarak çalışmaya başlar. Fakat patronunun geceleri rüyalarını süsleyen adam olduğunu henüz bilmemektedir. Arslan Karahanlı'nın ise bu şımarık küçük kadınla başı derttedir! ••• Arslan terden ıslanmış saçlarını geriye iterek mayhoş bir gülümsemeyle kaplı şişmiş dudaklara tekrar kapanmadan önce çok netti. "Seni başkasına bırakmam. Sonucu ne olursa olsun, bu düğün olmayacak!" ••• +18 unsur barındıran bir hikaye. Yetişkin içerikten rahatsız olacakların okumaması rica olunur!

*Herkes gülüşünden öpebilir, ben gözyaşından öpüyorum. Acılarını bana bulaştır.* Silah sesi yankılandı İstanbul'un herhangi bir sokağında. Bir zamanlar derman olan İstanbul koca bir çöplüğe dönüşürken geride kalan tek beden sığamadı o kocaman çöplüğe. Kaçamadı da, gidemedi de, ölemedi de... boğazından süzülen her bir nefes tanesi ciğerlerini yakarken bir kez kafasını kaldırıp da bakamadı yıldızlı geceye. Zaten o geceden sonra bir daha yıldızla dolmadı lacivert örtü ya da yıldız olamadı gökyüzü. Sonra yalnızca Güneş doğdu, sonra yalnızca Güneş battı. Gün bundan ibaretti, geceler kor kıyametti. Akın küstü Kurşun'a, Kurşun bir kez daha bakamadı aynadaki Akın'a. Ortamı mahşer alanına çevirdi Kurşun, sonra o mahşer alanı hiç bitmedi. Kurşun azap oldu yere göğe, semadan yağdı toprağa, köklerinden yaktı. Sonra İstanbul'dan eksik olmadı silah sesleri, bir baktılar ölüler her yerde. Bir baktılar, ölüm her yerde. K.V.A.S♣️ KİTABA BAŞLAMA TARİHİM: 02.02.2021

Mert KESKIN Görüp görebileceğiniz en acımasız insandı. Ama onun bir zaafı vardı. Zaafı olduğunu bile bilmeyen sıradan bir kadın... 12.03.2021♡

''Barlas Poyrazoğlu '' Siyahın nasıl daha siyah ve nasıl daha çekici olabileceğini varlığıyla kanıtlayan, güçlü, asi ve sert bir adam. ''Beyza Güçlü'' Soyadının aksine o kadar da güçlü olamayan, giydiği forma gibi bembeyaz saf ve masum olan, buna rağmen siyahın içindeki yalnızlık ve karanlıkta kaybolan, gittikçede siyaha bulanan bir kız. Peki onları bir araya getirecek olan şey bir tesadüf müydü, yoksa kaderin büyük bir cilvesi mi? Kimse bunu bilmiyordu. Ta ki zamanla ortaya çıkana kadar...

Wattys 2021 yarı finalist. ❧ Tamamlandı :) Sözler kifayetsiz kalıyor senin yanında. Ben adının geçtiği satırları öpüyorum sevgilim. Seni gördüğüm vakitlere sığınarak, yok oluşunu seyrediyorum. Sarhoş oluyorum yüzüne bakarken ama ağzıma bir damla içki sürülmemiş. Baktığım heryerde seni görüyorum ya da sen gerçekten heryerdesin. Öylesine kaplamışsın ki gözlerimin önünü, senin adını sayıklıyorum her vakitte... 🌼 Çalıntı durumu söz konusu bile olamaz. Bu kurgu tek bana aittir ve ilk kitap adı da benimdir. Eğer çalıntı durumu görür isem yasal işlem başlatırım bilesiniz.

Kendime gelmem uzun sürmemişti, kendisi bana doğru el uzatınca bunu tutmam gerektiğini farketmem beni yine kendime getirdi. "Ilgaz ben, üst kata taşınıyorum." "Ceylin," diyerek yavaşça elini tutup hafif oynattım. Elinin elimden ne kadar büyük olduğunu ve ne kadar güzel tamamlandığını düşünmeye başladığım an hızlıca elini bıraktım. "Sizin bi alt katınızda da ben oturuyorum. Tanıştığımıza memnun oldum. Apartmanımıza hoşgeldiniz." "Hoşbulduk," Ilgaz... daha önce hiç duymadığım bir isimdi. Daha önce ben böyle biriyle ne tanıştım, ne gördüm, ne de duydum. Bu zamana kadar tanıştığım tüm erkekler saygısızın önde gideniydi. Ama Ilgaz? Ilgaz sanki diğer erkeklerden çok farklı görünüyordu. İsmi bile 'ben farklıyım' diye bağırıyordu.