Bacaklarımı hissetmemek ve tekerlekli sandalyeye mahkum olmak, beni yazmaktan alıkoymuyordu. Yazarken kendimi özgür hissediyordum. Okurlarım elimden tutuyordu, ayağa kalkıyordum. Ama onlarla bir araya gelmekten korkuyordum. Yürüyemiyordum, ayağa kalkamıyordum. Ben bu hale anne karnından çıkarken gelmemiştim. Hatırlam...
Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!
EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bil...