"Sadece seni yok etmek istiyorum." dediğinde dudaklarımda kışkırtıcı bir gülüş oluştu. "Öyle mi?" dedim dudaklarına doğru fısıldayarak. "Daha çok beni nefesimi kesene kadar öpmek istiyormuş gibi bakıyorsun." dedim ama bakışlarını hiç değiştirmedi, bana öyle bakmaya devam etti. "Doğru başta amacın gerçekten beni yok etmekti, sonra baktın ki etrafımda bunu yapmaya meraklı insan çok, acıdın mı?" Konuşurken hafif alaylıydım, her bir kelimemde, her nefesimde amacım onu daha da çıldırtmaktı. "Aslında evet, seni ben mahvedecektim ama ortada mahvedilecek bir şey kalmamış." dedi eli çenemi hafif hafif okşarken. Ve onun dokunuşu mahvedilecek bir şeylerin kaldığını hissettiriyordu. Yine de bakışlarım düşmanca kısıldı. "Senin görevin beni korumaktı, değil mi? Dur o da oyundu, doğru ya." 07.04.2023

"Kader bizi tekrar buluşturana dek, yollarımız kesişecek Endymion." Ona söylediğim son söz buydu... Sürgün edilmiş bir prenses. Light soyundan gelen Rüzgar Prensesi Serenity, rüzgar tanrısı olarak bilinirdi. Annesi Kraliçe Emily'nin ona ihanet etmesiyle sürgün edilir. Yollarda kaybolan Rüzgar Prensesi, en büyük düşmanları olan Kral Alucard Rinosels'in toprakları - Rinosels Krallığı - sınırlarına ayak basmak zorunda kalır. Korkarak etrafta gezinen prensesi, tahtın en güçlü varisi olan Prens Endymion bulur ve onu babasının ellerine teslim eder. Babası Kral Alucard, prensesi öldürmez ve sarayında kalmasını emreder. Bu süre zarfında prensesi korkunç şeyler beklemektedir. Bunun üzerine Prens Endymion, kendinde daha önce hiç hissetmediği bir duyguyu hisseder... Aşk. Tabii, Light Krallığı'nda büyük bir kargaşa hüküm sürmektedir. Prenses Lilith, Karanlığın Prensesi, ablası Veronica tarafından kandırılmış; annesine itaatsizlik ederek ikiz kardeşi Serenity'yi aramaya koyulmuştur. Bu savaşta ne kazanılacaktı? Aşk mı? Yoksa güç mü?

İnsanların kaderinin sürekli olarak değişen insanlar tarafından yazıldığı bir dünya düşünün. Bir kader yazarı olmak için yapman gereken tek şey, kendi kaderini değiştirebildiğini ispatlamak. Genç ve güzel bir varis olan Irene, büyük bir ihanet sonucunda kaybettiği kaderiyle kadersizlerin yaşadığı ayrı bir dünyaya düşer. Yapabildiği tek şey, yeni yazarın ona bir kader yazmasını beklemektir. İntikam duygusunun içini kavurduğunu hisseden Irene, kadersizler dünyasından tanıştığı adamla beraber kurtulmak üzerine kurulu müthiş bir maceraya düşer. Tüm duyguları içinde barındıran bu hikayede Irene'e eşlik etmeye ne dersiniz?

Arkadaşlıklar, aşk, aile, okul... Hayatınızda her şey mükemmelken, elinizdekilerin farkına tam olarak varamazsınız... On yedi yaşındaki Güneş, anne babasını ve küçük kardeşini kaybettikten sonra, yaşadığı acıların ardından hayatına devam etmek istiyordu. Güçlü olmak zorundaydı. Eski okulundan işlemediği bir suç yüzünden atılınca, kendini "Başka yere kabul edilmeyenlerin gittiği okulda" buldu. Karanlık geçmişleri olan insanların toplandığı bu okulda; -Güneş nasıl ayakta kalacaktı? -Böyle bir okulda dost edinebilir miydi? -En önemlisi, bu karanlık okulun en karanlık öğrencisi olan Demir'in karşısında kalbini koruyabilecek miydi? -Ya saf, hayatı kayıplarla ve gözyaşlarıyla dolu olan Güneş,Demir'in gölgesine razı olursa? Burası Karanlık Lise... Burası Güneş için sadece bir başlangıç... KARANLIK LİSE EPSİLON YAYINEVİ İLE 02.02.2015'TEN İTİBAREN RAFLARDA :) Artık kitabı satın alabilirsiniz :) Karanlık Lise serisinin fragmanı: https://www.youtube.com/watch?v=UsDitPn01IM

Adian Gallagher ile y/n kitabı 🐸

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''