"Ondan hoşlanıyor musun?" Kıskanç çıkan sesine ne tepki vereceğimi bilemiyordum. "Ona sarıldın." Kaşları çatıldı. "Hoşlanmasaydın sarılmazdın. Hoşlanıyorsun ki sarıldın." Burnundan nefesini sertçe verdi. "Bana bile sarılmadın." Ters ters baktı. "Bana niye sarılmıyorsun?" Kıskandığı kişi en yakın arkadaşıydı. Ve onun arkadaşı benim babamdı. Hiçbir şeyden haberi yoktu. Eflah kim olduğumu bilmeden beni seviyordu ama ben, onun kim olduğunu bile bile ona âşık olmuştum. Benim günahım daha büyüktü. Bir insanın başına en kötü ne gelebilirdi? Babam gözlerimin önünde öldürüldüğünde ve onu öldüren annem olduğunda en kötüsünü yaşadığıma çok emindim. Artık annem cezaevinde, babam ise mezardaydı. Bundan daha kötü ne olabilirdi ki? 25 yıl geçmişe gitmek? Bu kötünün de kötüsü olabilir miydi? Ölümcül bir kaza sonucu kendimi 1998 yılında bulduğumda o an için bunun bir felaket olduğunu düşündüm. Felaket bir durumdu çünkü bu zaman diliminde anne ve babamla aynı yaşlardaydım. Onların hayatına bir yabancı gibi girmek zorundaydım. Ama aslında felaket sandığım şey mucize de olabilirdi. Mucizevi bir durumdu çünkü bu zaman diliminde annem cezaevinde, babam da mezarda değildi. Onların evlenmesinin nedeni annemin bana hamile kalmasıydı. Ana rahmine düşmeme sadece üç ay kaldığını anladığımda ise kendi doğumumu engellemenin nasıl olacağını düşünmeye başladım. Annemi cezaevinden, babamı da ölümden kurtarmanın tek yolu bu olabilir miydi? Belki de olabilirdi. Planını uygulamak için babamın arkadaşı Eflah'ın evine bir dadı olarak işe girmekse hayatımda verdiğim en kötü karardı. Bunu ona anlatmanın bir yolu var mıydı? Buraya ait olmadığımı, öyle bir uğradığımı anlatmanın bir yolu olmalıydı. Doğru insanı yanlış zamanda bulmak birine verilen en büyük ceza olmalı.

Hiç istemese de şişman ve ezik olarak gördüğü kadınla çocuğu için evlenen adam... Platonik olarak aşık olduğu adamla evlenen saf ve iyi niyetli bir kadın... Aşkın en saf ve en çıkarcı hali...

Genç kadın uyumak üzereydi ki, aşağı kattan gelen seslerle irkildi. Yattığı yerden hızla doğruldu ve duyduğu sese kulak kabarttı. Aşağıdaki sesler gelmeye devam ediyordu, içini bir korku kaplamıştı. Yavaş ve temkinli adımlarla odadan çıkıp, aşağı kata doğru yürümeye başladı. Merdivenleri bitirdiğinde salonunda boğuşan iki kişi olduğunu görüp, panikle çığlık attı. İçerisi karanlık olduğundan dolayı yüzlerini tam seçemese de ona doğru dönen kafaları görebiliyordu. Birisi kadına doğru yönelmeye başlayınca genç kadın telaşla merdivenleri çıkmaya başladı. Korkudan arkasına bakmasada gelen ayak seslerini duyabiliyordu. Merdiven bitiminde tökezleyip yere düştü. O sırada ona çok yakın olan adamı görmüş oldu. Kendini hızla toparlayıp, odasına doğru koştu ve kapıyı üzerine kilitledi. Sırtını kapıya dayadı çaresizce. Delice korkuyordu ve kalbi göğüs kafesini deşip çıkacakmış gibi atıyordu. Kapı sertçe tekmelenmeye başladı. Adamın attığı sert darbelerin üzerine kapı kırıldı ve genç kadın sert darbenin üzerine yere kapaklandı. Kafasını kaldırıp, kapının ardında ki adama baktı çaresizce ve korkuyla. Kapı kırıldı ve adam içeriye girdi... Not: 1. ve 2. kitap aynı kapak altında.

Zeynep 22 yaşında genç bir yazardır. Yeni kitabını yazmak için, artık onu yoran İstanbul gürültüsünden uzakta yazmaya karar verir. İstanbul dışında ormanın arasında gürültüden epey uzakta olan bir eve taşınır. Lakin huzur içinde yaşayacağını tahmin ettiği bu orman evinde hiç beklemediği şeylerle karşı karşıya kalır. Geceleri duyduğu uluma sesleri, ve ansızın kapısının önünde bulduğu yaralı adam onu çıkmaz bir sokağa sürükler. 🗝️Gecenin koynunda saklanan küçük hayallerime itafen...🗝️ Başlama Tarihi; (01.05.2020)

Şeytan Kadehi Serisinin 1.Kitabıdır. Mutlu bir ailem, beni seven bir nişanlım, iyiliğimi isteyen geniş bir arkadaş çevrem vardı. Çocukluğumdan beri aşık olduğum adamla evlenmek üzereydim ve muhteşem kariyerimle benden mutlusu yoktu. Sonra bir gün kayboldum. Geri döndüğümde ise hiçbir şey aynı değildi.