I nikt do tej pory nie zauważał tej siedemnastoletniej dziewczyny w jasnoróżowym swetrze, siedzącej w ławce podczas pierwszego tygodnia szkoły, oprócz pewnego młodego nauczyciela geografii.

''-Nie łudzę się. Wiem że mnie nie kochasz. Je­go słowa spra­wiły że poczułam się jeszcze bar­dziej zagubiona. -Ale będę o to wal­czył. W życiu bo­wiem is­tnieją rzeczy, o które war­to wal­czyć do sa­mego końca. A ty jes­teś te­go war­ta- zakończył. Od­wróciłam głowę. Przed chwilą czułam się niczym ro­pucha, te­raz sta­wałam się na no­wo księżniczką.''

- Za każdym razem, gdy je widzę, robi mi się cholernie smutno. - Przepraszam. To tylko blizny, więcej ich nie będzie. Nie martw się o to. - Z uzależnienia trudno wyjść. - Stałaś się moim jedynym uzależnieniem.