Από μικρη είχε ένα όνειρο ζωής... Να φύγει από τη μικρή κλειστή κοινωνία που μεγάλωσε και να ανοίξει τα φτερά της. Τα βήματα της την οδήγησαν στο μόνο μέρος που θα μπορούσε να το κάνει... Στη πόλη των Αγγέλων φυσικά... Ήταν τόσο αθώα που θεωρούσε ότι το Λος Άντζελες, θα ήταν για εκείνη μια καινούρια ζωή... Μέσα στην αλληγορία και στο παιχνίδισμα των λέξεων, θα άπλωνε τις φτερούγες της και θα πετούσε προς το άγνωστο αναζητώντας το ιδανικό... Μόνο που τίποτα δεν ήταν ιδανικό εκεί... Εκεί οι άγγελοι δεν πετούσαν... Ζητιανευαν στους δρόμους με τη μορφή παιδιών, έκλαιγαν στις γωνιές με τη μορφή ιερόδουλων και κατέστρεφαν με τη μορφή του... Ποιανού μορφή; Με του άντρα που της υποσχέθηκε φτερά και τα μόνα που της έδωσε ήταν του διαβόλου... All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα Κάθε πάταξη αυτής διώκεται ποινικά

Η κόλαση... Το καθαρτήριο... Ο παράδεισος... Η Άλισον αδυνατεί να εισχωρήσει στο μυαλό του δικού της Δάντη... Αντέχεις να περάσεις μαζί της τα τρία στάδια; All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα Κάθε πάταξη αυτής διώκεται ποινικά

Πόσο εύκολα μεταμορφώνεται ένας άνθρωπος από την απόλυτη αγνότητα, στο απόλυτο τέρας; Αρκεί μια στιγμή.... Αρκούν λίγες λέξεις... Λίγες πράξεις... Η Ελίζαμπεθ , θα παιξει με τη τύχη της και θα προκαλέσει κάθε σκοτεινή πτυχή του εαυτού του να βγει στην επιφάνεια... Πόσο εύκολα θα μπορέσει να διαχειριστεί όμως, το τέρας που εκείνη έπλασε , όταν επιστρέψει από τις σπουδές της, στη μικρή πόλη από όπου μεγάλωσε; Και το πιο σημαντικό.... Πόσο εύκολα θα μπορέσει εκείνος να τιθασευσει το θυμό για να μην τη σκοτώσει; Εκείνη τον κατέστρεψε... Κι αυτός είναι έτοιμος να της παρουσιάσει το δημιούργημα της... Don't copy Ζέτα Ορφανού ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

"Κοίταξε με!" απαίτησε λυπημένη κι εκείνος γύρισε. Ένα πρωτόγνωρο, στοιχειωμένο, σκοτεινό χαμόγελο ήταν ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του.. "Λουκ ;" απόρησε τρομαγμένη κι εκείνος ύψωσε το δάχτυλο , της έκανε νόημα να σωπάσει και σκοτείνιασε. Στριφογυρισε μια φορά από τη λαβή το μαχαίρι στον πάγκο της κουζίνας και ένωσε το ψυχρό του βλέμμα με το δικό της. "Ο Λουκ κοιμάται τώρα μικρή...Κάνε ησυχία" Μερικοί άνθρωποι πάσχουν από Διπολικές διαταραχές. Το αντιμετωπιζεις ... Τι γίνεται ομως οταν ενας ανθρωπος κρυβει μεσα του πολλούς; Πολλαπλή προσωπικότητα.. Έτσι ονομάζουν τη διασχιστική διαταραχή ταυτότητας, είναι η κατάσταση κατά την οποία μέσα σε ένα άτομο, στο πλαίσιο ποικίλων και διαφορετικών κοινωνικών και προσωπικών πλαισίων, συνυπάρχουν δυο, ή και περισσότερες, διακριτές ταυτότητες ή προσωπικότητες. Με απλά λόγια.... Τι γίνεται όταν ζεις σε ένα σπίτι έχοντας δίπλα σου έναν άνθρωπο που δεν είναι μόνος; Όταν σε κοιτάζει και δεν ξέρεις ποιον εαυτό έχεις να αντιμετωπίσεις; Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Έχει άραγε η σιωπή χρώμα; Θα τολμούσα να πω, πως ναι... Ίσως θα της ταίριαζε το κόκκινο αν και στη περίπτωση μου, μόνο ένα είναι αυτό που της αντιστοιχεί :Το Λευκό 1η πνευματική κατοχύρωση με συμβολαιογραφική πράξη του 2017 Don't copy Ζέτα Ορφανού ©2018-19 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Η Αρετή Ραΐση , μεγάλωσε... Τα αγοριστικα ρούχα που της άρεσε να φοράει στην εφηβεία , μετατράπηκαν σε σακάκια . Τα αθλητικά σε γόβες. Τα ανακατεμένα της μαλλιά σε ένα αυστηρό κότσο και το ύφος της, είχε χάσει εντελώς την αθωότητα έπειτα από όσα είχαν δει τα μάτια της. Τελείωσε με επιτυχία στη σχολή και κατάφερε να κάνει το όνειρο της πραγματικότητα σαν δικηγόρος και μάλιστα , ήταν από τις πιο σκληρές γυναίκες στο τομέα της που είχαν περάσει από τα έδρανα. Κι όμως...Εκεί που νομίζεις πως έχεις φτιάξει τη ζωή σου, όλα αλλάζουν... Ένα πρωί, πληροφορείται πως είναι πλέον η μοναδική κληρονόμος μιας κατοικίας, βαθιά μέσα στα βουνά της Κρήτης. Δεν είχε ιδέα από ποιόν. Δεν είχε ιδέα γιατί. Δεν είχε καν ιδέα αν είχε κάποιο συγγενή εκεί... Ποτέ κανένας δεν είχε αναφέρει τη Κρήτη μέσα στο σπίτι κι αυτό ήταν που της κίνησε ακόμα περισσότερο το ενδιαφέρον... Μια μέρα, και ύστερα από ένα άτυχο γεγονός, αποφασίζει εν μια νυκτί να φύγει. Και η Κρήτη ήταν η επιλογή της... Μια επιλογή, ζωής μα και θανάτου. All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια

Μα τι είναι το σήμερα; Ένα γεμάτο χθες.... Γεμάτο λάθη. Γεμάτο πόνο. Γεμάτο δίψα για ζωή μα τελικά καταλήγει στο θάνατο... Είναι η διδαχή της μέχρι πρότινος ζωής μας... Σωστά; Κράτα με σήμερα... Ίσως το αύριο να μην ξημερώσει για εμάς... All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα Κάθε πάταξη αυτής διώκεται ποινικά

Το λευκό δαντελενιο της φουστανακι, ειχε λερωθεί από τις λάσπες. Ήταν συνήθεια όμως... Πάντα έλεγε στη μητέρα της να μη τα φοράει για να βγει να παίξει... Έσφιξε τη δεξιά της παλάμη , γύρισε το κεφάλι και του χαμογέλασε. Έπειτα έσφιξε την αριστερή παλάμη, χάρισε ένα ακόμα χαμόγελο και γύρισε προς τον ουρανό. Ήταν ξαπλωμένη ανάμεσα τους . Λαχανιασμενη από το κυνηγητό και χαρούμενη. Κρατούσε στις χούφτες της τα χερια τους και χαμογελούσε. Τρία μικρά παιδιά που μεγάλωναν μαζί... Πολλά τους ένωναν και άλλα τόσα τους χώριζαν... Διαφορετικές ζωές... Οικονομική κατάσταση... Ενδιαφέροντα... Τρόπος ζωής... Μα ένα πράγμα είχαν κοινό... Τη δυνατή φιλία και αγάπη μεταξύ τους... Πόσο αντέχει όμως άραγε ένας τέτοιος δεσμός με το πέρασμα του χρόνου; Πόση δύναμη χρειάζεται για να κρατήσεις τα όρια; All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια

Ένα φύσημα θέλει... Τίποτα παραπάνω ... Αν πιάσει βοριάς, σε παρασέρνει και σένα Σκορπάει τα πάντα στο πέρασμά του. Σχέσεις στιγμές, φιλίες... Η Ξανθίππη και ο Άρης είναι από παιδιά μαζί... Δύο διαφορετικοί άνθρωποι ενωμένοι και δεμένοι με μια φιλία που δεν υπολογίζει τίποτα. Ένα ταξιδάκι θα είναι η αρχή για το τέλος. Ή μήπως θα είναι το τέλος και μια άλλη αρχή; Πόσο δυνατά θα είναι διατεθειμένος να φυσήξει; Κι όταν το κάνει, εκείνη θα αντέξει άραγε; Don't copy ©2024 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Υπάρχουν πολλές σιωπές... Ποια θα είναι η δική μας; Μερικές είναι γεμάτες πόνο... Ενοχές... Χαρά... Ευτυχία ... Συγκίνηση... Λύπη... Προσμονή.... Αγάπη.... Έρωτα και πάθος... Καταστροφή και χάος... Όλες κατι κρύβουν.... Τι υπάρχει άραγε πίσω από τη σιωπή; Ίσως τίποτα. Ίσως τα πάντα... Ίσως θέλεις να μάθεις αλλά ίσως δε πρέπει να μάθεις.... Καλώς ήρθατε στη δική μας σιωπή... Don't copy ©2024 all rights reserved by Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.