" Ateş y-yapma nolursun" dememe rağmen beni dinlemedi kemerle vurmaya devam etti Vucuduma değen bi kemer darbesiyle daha sanki etimden et koptu gibi hissettim " Ahhhh" seslice attığım çığlığa rağmen bu acımasız zalimin umrunda bile olmadı, - Sen kimsin lan benden kaçmaya çalışıyosun? Gebertmezmiyim seni burda seninle birlikte belanı sikmezmiyim ben! Dedikten sonra transa girmiş gibi durmadan vurmaya devam etti Neden peki neden bu işkenceyi bana görüyo uyguluyo? Sırf burdan kaçtığım için, sırf onu istemediğim için, sırf daha fazla eziyet çekmemek için, sırf bana dokunmasına izin vermediğim için, sırf...sırf özgürlüğümü istediğim için Daha 16 yaşındayım onu istemediğim dediğim her anda sanki bu zoruna gidiyomuş gibi daha fazla eziyet çektirip duruyodu bana, buda onlarda biriydi işte Kırmıştı işte, kız çocuklarının umutları kanatlarıdır, bir kez kırıldımı bidaha uçamazlardı, işte oda benim tüm umutlarımı yerle bir etmiş kanatlarımı kırmıştı, hemde bidaha asla iyileşemiyecek şekilde kırmıştı... Artık ellerimle kollarımla kendimi korumayı bıraktım, gelen her darbeye alıştı vucudum, nede olsa aralıksız saatlerdir aynı şeyi yapıyodu...

İp atlarken geldi baba bildiğim amcam yanıma. Örgülü saçlarımın üstüne kırmızı bir yemeni attı. Gözleri yaşlıydı. Onu hiç gözleri yaşlı görmemiştim. İç yeleğinin cebine elini attı ve altın köstekli saatini çıkarıp, avuçlarıma bıraktı. Bunu bana, evime döneceğimde vereceğini söylemişti. "Artık gitme vakti kızım." dedi amcam. "Nereye?" diye sordum. "Eve mi? Ama daha erken amca. Arkadaşlarıma söz vermiştim." Amcamın güçlü yüzü daha da soldu. Sakallarını kardı ve sarığını düzeltti. Canı bir şeye sıkılmış gibiydi. Onu teselli etmek istedim. Elimi uzattım ama o, geri çekildi. "Artık oynamayacaksın kızım. Artık benim evimi de, evin bilmeyeceksin. Kocan olacak. Onun evini çekip çevirecek, ona kadın olacaksın." Kadın olmak? Ama kadın anne bildiğim yengeme denirdi. Kadın, kocaman bedenlere denirdi. Kadın kocası olan kişilere denirdi. "Seni everdim Zelal." dedi amcam çatallı sesiyle. "Bugün nikahını kıyacağız. Kocan ve kayınbaban seni bekliyor." Evlenmek... Bu mümkün müydü? Ben daha 14 yaşındaydım. Ve bir adamın, karısı olacaktım. Bilmediğim ama çok sonra öğreneceğim bir gerçek de vardı. Bu, benim ilk evliliğim olmayacaktı. ... Yaşanmış bir hayattan esinlenerek yazılan bu hikayede isimler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Bu, bir çocukgelin hikayesidir.

#wattsy2019 © Tüm hakları saklıdır Küçük yaşta anne olmanın verdiği yorgunluk ve psikolojik olarak ruhu bitap düşen Kader oturdugu eski kanepeden dısarda oynayan çocukları izliyordu. Yüreği kan ağlıyor, onların yaptığı her davranışı seyrediyordu. O kadar dalmış ti ki ağlayan çocuğunun sesini dahi duymadı. Bir süre sonra gelen kaynanasın onu uyarması üzerine korkuyla bebeğini kucagına aldı oysaki daha o çocuktu. Saskindi elindeki bebeğe öylece bakakaldı. Urfanin kengerli köyünde yaşayan 13 yaşındaki kaderin hayatını anlatacam sizlere ve bir kadının gücü!. Arkadaşlar lütfen okuduğunuz zaman oy verin destek verin emin olun ki burda emek var ugras var.. Arkadaşlar lütfen oylarınızı verin 👍🏻👍🏻

Sadece Türk kızlarına özel... ❤️

İşte gelmişti ne kadar kaçsamda gitsemde o gün o gece gelmişti, onlar dışarı çıktıklarında stresle üzerimdeki gelinliğin tüllerini sıkıp duruyodum, hayatımda korkmadığım kadar bugün korkuyorum Kapının açılma sesini duyduğumda hızla ayağa kalktım niye yaptımki bunu bakışlarım oraya döndüğünde kırmızı duvağın altından gördüğüm simsiyah takımında tüm heybeti ve ihtişamıyla ama bana daha çok hayatımın katilini anımsatan cihandı Karşıma geçtiğinde parfüm kokusu burnuma doldu korkum üç beş katına çıkarken kalbimi ağzımda hissediyodum Duvağı yavaşça kaldırdığında yüzüne bile bakamıyodum sessiz odada hissedilen tek şey benim maratona koşar gibi atan kalbim olabilirdi Görmesemde bişeyler yaptığını hissedebiliyodum gözlerimin önüne siyah kadife ince uzun bi kutu geldiğinde kaşlarım çatıldı kapağı açtığında gözlerime inanamadım bu benim geçenlerde gördüğüm bileklik ama iyide bu çok pahalı Bilekliği bileğime taktığında kutuyu yere attı, elleriyle yüzümü avuçlarının arasına alıp anlıma uzun bi öpücük kondurduğunda dudaklarım korkudan titremeye başladı yapma dokunma Bi süre yüzüme baktıktan sonra bi elini belime atıp sabahtan beridir yaptığı nazik tavırlarının tersine sertçe kendine çekti Eğilip başını boynuma koyduğunda " Dokunma" diyebildim başını kaldırıp çatık kaşlarıyla bana bakıp Cihan " Oyun bitti gerçek başlıyo ufaklık aklında bulunsun sen artık benim KARIMSIN" ' Güzelliği çevre illere yayılan bi genç kız , saf, temiz, iyi kalpli ve niyetli ZEYNEP sert, soğuk, acımasız bi o kadarda taş kalpli, ama çok yakışıklı, karizmatik, cool, bastığı yeri titreten mardinin ağası CİHAN AĞA Biri siyah biri beyaz, iki zıt kutup birbirini bu seferde çekebilirmi ki?, siyahın asaleti beyazın masumiyetine gölge düşürebilirmi? Kitabımda yer yer; şiddet, küfür +18

Yavuz abi, topuzumdan firar eden saçımı okşayarak kulağımın arkasına ittirdi. Ilk defa bu kadar yakındık ve ilk defa saçlarıma dokunmuştu. Bu hareketi yutkunmamı sağladığında merhem sürmeyi bitirdiğim elini bırakıp kullandığımız eşyaları tekrar kutuya koymaya başladım. "Sinan'ı gerçekten seviyor musun?" Yavuz abinin sorduğu sorudan sonra hareketlerim dondu. Afalladım. Aptalın tekiydim! Hani ben bu adama yaklaşmayacaktım. Anlamıştı işte! Ne diyecektim şimdi ben? "Yavuz abi-" "Merak etme kimseye söylemem!" Dediğinde sesi o kadar sinirli çıkmıştı ki bir anlık gafletle yüzüne bakmıştım. Aramızdaki yakınlık beni daha çok germeye başladı, bakışlarındaki donukluk üşümem için yeterliydi. Siyah sakallarının altındaki çenesi daha çok gerilmeye başladığında ela gözlerini gözlerimden çekti.