[tabildot // yarı texting , tamamlandı] 05×× : Geçenlerde sana 'Yemeği beğenmedin mi?' diye sorduğumda bana kızmıştın. 05×× : 'Allah'ın yarattığı bir nimeti sevmemek benim ne haddime.' diye. 05×× : Hatırladın mı? 05×× : Dün annem bana 'Allah'ın bana verdiği bir nimetsin.' dedi. 05×× : Sonuç olarak bende Allah'ın yaratmış olduğu bir nimetim. 05×× : Beni de sever misin?

Şu an sap gibi kalmıştım gerçekten. Neyse canım. Başa gelen çekilir. Yapacak bir şey yok, mecbur ıslanacağız. Gidebildiğim yere kadar kaldırımın yağmur gelmeyen yerlerinden ilerledim. O da işte beş on metre falan. Artık ıslanma vakti gelmişti. Ne diyelim, gazamız mübarek olsun. Tam besmele çekip koşmaya başlamıştım ki yağmur durdu birden. Yani durdu herhalde, yoksa ıslanmam gerekirdi. Ama hala yağıyordu. Gökyüzüne bakıp kontrol yapacağım sırada bir şey fark ettim. Islanmama sebebim şemsiyeymiş. Onun da sahibi... Yine bu çocuk! "Ne yapıyorsun?" diye çıkıştığımda sert sesiyle cevap verdi. "Boşuna direnme. Ya beraber böyle gideriz, ya da sen şemsiyeyi alıp tek gidersin. Karar senin." Allah Allah! Beyefendiye bak ya! Hayır yani kim bu çocuk? Ne derdi var benle? "Ya sen kimsin? Kimsin ki böyle bir şeyi bana söyleme hakkını kendinde görüyorsun? Derdin ne senin?" diye çıkıştığımda düz bir şekilde yanıt verdi. "Seni ilgilendirmez." "Manyak mıdır nedir ya?" diye söylenip hızla uzaklaştım yanından. Fakat hala ıslanmıyordum. "Sen bilirsin, beraber gideriz o halde." #aşk - 7 #komedi - 1 #komik - 1 #sevgi - 1 #gerilim - 1 #islami - 1 #islam - 1 #spiritüel - 1 #elif - 1 #sevinç - 1 #okul - 1 #din - 3 #lise - 4 #aile - 7 #yalnizlik - 9 #gençkızedebiyatı - 10

Zeynep Çalışkantürk; Okuduğu eczacılık fakültesinin başarılı öğrencisiydi Zeyno hayalleri vardı, iyi bir eczacı olacaktı ve hastalarına elinden gelen en iyisini yapacaktı. O mesleğinde ilerleyip başarılı bir eczacı olmak hayalleri ile yanıp tutuşurken gelecek hiç de onun düşündüğü gibi ilerlemiyordu. Her zaman ki gittiği aile yemeklerin birinde, oturduğu yemek masasında evlenmek üzere olduğu haberini almayı hiç düşünmemişti. İstemiyorum çırpınışlarını duyan bile olmuyor du. Karar verilmişti ve Zeyno İlkeroğlu'ların tek varısı olan Kemal ile evleniyordu. Kemal İlkeroğlu; Uzun zamandır yurtdışında eğitimin almış alanın da masterini yapmış ve İlkeroğlu Holding başına geçmek için geri dönmüştü. Onun gözünde sadece iş hırsı vardı, yıllar önce aşka olan inancını kaybetmişti, masum duygularla sevdiği Carolin onu aldatmıştı. Kadına olan güvenini yerle bir etmişti. Aşka küskün bir adam yirmisinin başında, üniversiteli bir kızla evlenmek üzereydi. Üstelik hiç bir şekilde karşı koyamadığı, koyduğu taktır de her şeyden men edeceğini söylemişti babası. İki delinin birbirine aşkını, okuyacaksınız kah gülecek, kızacak belki biraz da duygulanacaksınız ama Zeyno ile Kemal'i çok seveceksiniz..! Not: Tutkulu Mücevher adı altında yazılan ilk eserdir. Wattpad'e!

Küçükken yazdığım fakat tutmuş bir kitap (komik)

olaylara verilecek komik,üzücü vb. tepkileri yazıyorum -smut fazla almıyorum -küfür var (biraz)

Arya: Neden? Arya: Neden yaptın bunu? Arya: Neden beni aldattın?!

[TAMAMLANDI] 05***: O kadar bomba imha ediyorsun ama birini unutmuşsun 05***: O da benim kalbim olacak organ 05***: Rica etsem gelip kalbime bakabilir misin? 05***: Senin sevginle patlayacak da yakında Başlangıç: 01.07.2022 Bitiş: 01.08.2022 Tüm hakları saklıdır! >> 20.07.2022 tarihinde 278 bin hikaye arasından #aşk kategorisinde 1. sırada!

Kor olmuş elem dağı bir semer misali sarmıştı bedenlerini... Kalp ağrıtıcı feryatlar dilleri zorluyor, bir türlü dökülmeyen vaveylalar boğaz yakıyordu. Suskunluk en sarsıcı tepkiydi. Ağzı bıçak açmıyor, kederli gözler asla kurumuyordu. Derdi veren Rab dermanını da veriyordu ya işte... Dinlemiyordu gönül. Defterin kara sayfası, ardındaki aydınlığı gölgeliyor, o an içinde boğulacakları kör kuyuları andırıyordu. Fakat her karanlığın bir sabahı vardı. Ve her sabah bambaşka bir yapraktı... Yirmi dört yaşında, yüz yaşında insanın hayatına sığdıramayacağı şeyler yaşamış Ahsen -Karahan- Miroğlu, feleğin en sert sillesini sol yanından yemişti. Yürek burkan hikâyesinin en can alıcı yeri silahından çıkan kurşundu. Gerçeğin aksine, kurşunu sol yanından yiyen Yavuz Arslan Miroğlu'nun çiçek açmamış toprakları buz tutmuş bahtına ve Çiyeşan soyuna inat tekrar tekrar yeşerecekti. Kuru topraklar sevdiğinin ellerinde can bulacak, yıllardır karanlığa gömülmüş mazi kendini aklayıp, pirüpak karşılarına dikilecekti. Bunca yıldır onlarca canı katleden kara yazgı gerçeğe kavuşacak ve hikaye baştan yazılacaktı. Yürek kırgındı, vicdan mahcup. Ruh perişandı, beden bitap. Diller lâl, gözler şair... Kaderin kanlı pençesinde kıvranıyordu iki can... Kirli geçmişin gölgesinde çırpınan iki kan... Ve ortak bir düşman... Belki de tek düşman. Yanlış bilinen doğrunun acı gerçeği... Hüda'nın keskin kılıcı ve aşk denilen bataklığın iki kölesi... Yürekli bir kadın, akıllı bir adamın hikâyesi... *** Kapak tasarımı @ayatutulansizofren 'e aittir. ~~Tüm hakları saklıdır, herhangi bir çalınma, izinsiz kopyalanma durumunda tarafımdan yasal işlem başlatılacaktır. ~~

Lütfen kitabı okuyup intihar etmeyiniz, müessesemiz sorumluluk kabul etmemektedir. Ol rayts rizörvd. Not: Lan şu kitabın kapağı ciddiyetini yansıtmıyo mu niye herkes ciddi bi kitap sanıyo dalga geçiyorum lan ben kitapta.

Annesinin doğumda öldüğünü sanan Hira peşine düşen sapığından kurtulmak için rol yaptığı çocuğa aşık oldu. Hayattaki tek öncelikleri bira, uyku ve kadınlar olan Barış hayatındaki tek masum şeye aşık oldu. Yaşanmışlıklar, anılar, dostluklar, verilen sözler ve hayaller... Tüm bunların birer yalan olduğunu öğrendiğinizde siz yine sevdiğiniz adama gider miydiniz?