Na skutek problemów z prądem spowodowanych śnieżycą Vikor i Jayce zostają zamknięci w swoim laboratorium w Piltover. Kontakt ze światem został zerwany a mechanizmy drzwi zablokowały jedyne wyjście. Młodzi wynalazcy nie wiedzą ile czasu spędzą w tej sytuacji i czy ktoś ruszy im na pomoc. Przełomowa teoria Jayce'a może uratować życie Viktora, jednak uwaga obu mężczyzn zdaje się być skupiona na czymś innym... Ilustracja @Aeviann na X

"Opuścili świat tak samo jak na niego przyszli; rozdzieleni dziesięcioma minutami." Tłumaczenie: Ten Minutes Autor: whoviantrekster.livejournal.com. Zgoda: jest Art: allegator Manip: xbillkaulitz@fotolog.com

Ship: Twincest (Kaulitzest) Opowiadanie powstało w 2016 roku. Opowiadanie możecie znaleźć na blogu https://otworzoczynayaoi.blogspot.com/ MIMO, ŻE OPOWIADANIE JEST O PRAWDZIWYCH LUDZIACH, NIE MA NIC WSPÓLNEGO Z RZECZYWISTOŚCIĄ I WSZYSTKO JEST JEDYNIE WYTWOREM MOJEJ WYOBRAŹNI.

Kontynuacja WIR HABEN UNS AUF ZUFFAL GETROFFEN ZAZNACZAM, ŻE OPOWIADANIE JEST TYLKO I WYŁĄCZNIE WYTWOREM MOJEJ WYOBRAŹNI I NIE MA NIC WSPÓLNEGO Z RZECZYWISTOŚCIĄ

OPOWIADANIE JEST JEDYNIE WYTWOREM MOJEJ WYOBRAŹNI I NIE MA NIC WSPÓLNEGO Z RZECZYWISTOŚCIĄ

// pisane w 2021, książka ma wiele błędów, ale nie oglądam już dsmp i nie mam ochoty jej poprawiać. serio, uważam że to moja najgorsza książka. na profilu są jeszcze dwa inne karlnapy, które są troche lepsze. nie czytajcie tego. *** Karl przeprowadza się z North Carolina na Florydę. W nowej szkole spotyka grupkę przyjaciół, z którymi zaczyna przyjaźń. Jednym z nich jest Nick. Siedemnastoletni wysoki szatyn o brązowych oczach. Ma on problemy psychiczne spowodowane ciągłymi kłótniami rodziców, którzy nigdy nie okazali mu miłości. Na świecie jest tylko jedna osoba, która dała radę mu pomóc. Ale czy to coś da, skoro chłopak nie potrafi kochać? !TW! -samookaleczanie -problemy z odżywianiem -przekleństwa #1 w #karlnap ~ 11.11.21 #1 w #dreamsmp

ZAZNACZAM ŻE OPOWIADANIE, MIMO, ŻE O OSOBACH PRAWDZIWYCH I PUBLICZNYCH JEST W 100% WYMYŚLONE PRZEZ AUTORKĘ I PROSZĘ NIE PATRZEĆ NA BOHATERÓW PRZEZ PRYZMAT OPOWIADANIA A JEDYNIE POTRAKTOWAĆ TO JAKO CZYSTĄ ROZRYWKĘ. TEKST NIE MA NA CELU KRZYWDZENIA NIKOGO I PROSZĘ NIE ODNOSIĆ SIĘ NA JEGO PODSTAWIE DO RZECZYWISTOŚCI. To tak gdyby było coś niejasnego :) A teraz do rzeczy LUDZKA MASZYNA Siedemnastoletni Tom właśnie przeprowadził się z rodzicami do Hamburga. Dzień przed rozpoczęciem szkoły wpada na dziwnego chłopaka. Nieznajomy bardzo intryguje Kaulitz'a, jednak nie postanawia powiedzieć mu ani słowa, co mogłoby pomóc dredziarzowi znaleźć dziwnego chłopaka. Blondyn nie znając jego imienia nazwał go Humanoidem. Jednak już następnego dnia wylądował z nim w jednej ławce w klasie. Okazuje się niestety, że chłopak imieniem Bill nie jest lubiany w szkole ani przez nauczycieli ani przez uczniów i wszyscy bardzo mu dokuczają. Tom od początku zafascynowany czarnowłosym, który skrywa się za maską robota, postanawia mimo wszystko się do niego zbliżyć. Któregoś dnia znajduje Czarnego ledwo żywego w łazience i opiekuje się nim. Czy to będzie przełom i Humanoid wpuści Kaulitz'a do swojego świata? /Opowiadanie można także znaleźć na blogu https://otworzoczynayaoi.blogspot.de/?m=1/

PAMIĘTAJCIE, ŻE OPOWIADANIE JEST W 100% WYMYŚLONE PRZEZE MNIE I NIE MA NIC WSPÓLNEGO Z RZECZYWISTOŚCIĄ

ZAZNACZAM ŻE OPOWIADANIE, MIMO, ŻE O OSOBACH PRAWDZIWYCH I PUBLICZNYCH JEST W 100% WYMYŚLONE PRZEZ AUTORKĘ I PROSZĘ NIE PATRZEĆ NA BOHATERÓW PRZEZ PRYZMAT OPOWIADANIA A JEDYNIE POTRAKTOWAĆ TO JAKO CZYSTĄ ROZRYWKĘ. TEKST NIE MA NA CELU KRZYWDZENIA NIKOGO I PROSZĘ NIE ODNOSIĆ SIĘ NA JEGO PODSTAWIE DO RZECZYWISTOŚCI. To tak gdyby było coś niejasnego :) A teraz do rzeczy TRUST ME Światła gasną. W ciszy naszego wspólnego domu, odnajduję ścieżki samotności. W ciemności nikt mnie nie zobaczy. Nikt mnie nie usłyszy. Nikt mi nie pomoże. Nawet Ty. Chociaż nieraz mówisz mi, że chyba coś jest nie tak, wmawiam Ci, że nie masz się czym martwić, chociaż to nie prawda. "Zaufaj mi" - te dwa słowa są w moich ustach fałszywe jak żadne inne. Nie znam gorszego kłamstwa, które tańczyło na moich wargach. Pod osłoną nocy, gdy jedynie srebrne światło Księżyca oświetla scenerię mojego pokoju. Tylko jedno, zaprzeczające wszystkiemu, co mówię, słowo, rozbrzmiewa pośród mych spazmatycznych wdechów. "Wybacz, Tom." Bill i Tom to nierozłączni bliźniacy. Mają 16 lat i chodzą do tej samej klasy w Magdeburskim gimnazjum. Jednak Bill skrywa tajemnicę, o której nie wie nikt, nawet jego bliźniak. Wie o tym jedynie ciemna noc, w ciągu której odreagowuje stres zebrany w ciągu dnia. Jednak gdy tylko wstaje Słońce, uśmiecha się, nawet do swoich oprawców, zakrywa skórę ubraniami i biżuterią, oraz wypowiada do najbliższej mu osoby najbardziej kłamliwe słowa. "Jest dobrze. Zaufaj mi." /Opowiadanie można także znaleźć na blogu https://otworzoczynayaoi.blogspot.de/?m=1/

A więc... HA CZYTAJ A SIĘ DOWIESZ ( ͡° ͜ʖ ͡°)