KIZIL EJDERİN KANI hikayesinin 2. kitabıdır. "Baba?" "Ben babamız değilim" diyerek Rein'e doğru bir adım attı Dha. Rein kaşlarını çattı. Babamız sözü kafasını karıştırmıştı. "O zaman.. sen kimsin?" "Ben senim."

Hades, Kore'ye bağlanacağı gece acımasız bir saldırıya uğramıştı. Acı içerisinde toprağa uzanırken, dışlanmış Prenses Lia, ruhlarını birleştirecek bir kurtarma yapar. 14.09.21 #apollon sırasında birinci! 20.09.21 #yunanmitoloji sırasında birinci! 28.09.21 #mitoloji sırasında birinci! 01.10.21 #poseidon sırasında birinci! 05.10.21 #yunan sırasında birinci! 17.10.21 #peri sırasında birinci! 16.12.21 #hades sırasında birinci! 16.12.21 #olimpos sırasında birinci! 16.12.21 #tanrıça sırasında birinci! 20.12.21 #tanrı sırasında birinci! 20.12.21 #rastgele sırasında birinci! 02.03.23 #kurguolmayan sırasında birinci!

Benim için son adımı attığımda artık çıkış yoktu. Yakalamıştı beni.. Hapsolduğum bir çift siyah göz artık doğrudan bana bakıyordu. - Ne istiyorsun benden? - Ah Karen, tek istediğim o bedenine iyi bakman. Benim güzel taşıyıcım.. Kitabın kurgusu tamamen bana aittir. Konu üzerinden yapılan benzetmeler dışında herhangi bir benzetme kabul edilmeyecektir. Not: Jasper ilk kitabım olduğundan yazım hatası ve mantık hatası vardır.

"Hoşuma gidiyorsun ama seni öldürürüm."

Şeytan Kadehi Serisinin 1.Kitabıdır. Mutlu bir ailem, beni seven bir nişanlım, iyiliğimi isteyen geniş bir arkadaş çevrem vardı. Çocukluğumdan beri aşık olduğum adamla evlenmek üzereydim ve muhteşem kariyerimle benden mutlusu yoktu. Sonra bir gün kayboldum. Geri döndüğümde ise hiçbir şey aynı değildi.

Simsiyah dağılmış saçları, vahşi duran yüzü ve Onikse benzeyen gözleriyle Şifa'ya bakıyordu. Sanki onun insana dönüşmüş haliydi. Şifa'yı inceleyen gözleri yavaş yavaş öfkeyle dolmaya başladı. ''Sen onu benden çaldın. Şimdi bedelini ödeyeceksin.'' Şifa duyduklarıyla kaşlarını çattı ve etrafına baktı. Ona mı demişti? Durduğu tarafta Oniks ve kendisinden başka kimse yoktu. Acaba Oniks'e mi demişti? İyide ne çalmış olabilirdi ki? Buraya geldiklerinden beri Oniks'i gözünden ayırmamıştı. Bir ara uyumuştu o zaman çalmış olabilir miydi? Ne kadar obur olduğunu biliyordu. Kesin koyun, at ya da herhangi bir hayvanı midesine göndermiştir. Gözlerini kısıp Oniks'e baktı. Aynı anda Oniks de ateş saçan gözlerini karşısındaki adamdan ona çevirdi. Uzun dikenli kuyruğunu havaya dikmiş, her an karşısındaki gruba saldıracakmış gibi duruyordu. Oniks'in gri dumanlı gözlerine baktığında, Sıcak nefesini sinirle havaya bırakıp kuyruğunu salladı. Pekala huysuzluğu üstündeydi ama onun çalmadığını anlamıştı. Eğer o yapmış olsaydı çoktan suçlu çocuklar gibi gözlerini kaçırırdı. ''Sen neyden bahsediyorsun. Biz bir şey çalmadık.'' Şifa karşısındaki insanları süzdü hepsi de ona nefretle bakıyordu. Ama neden? Az önce konuşan adam ona doğru bir adım attığında Oniks'de dikenli kuyruğunu Şifa'nın beline sarıp onu kanatlarının altına aldı. Artık Oniks daha öfkeli nefesler alıyordu. Şifa, Oniks'in beline sarılı kuyruğunu yavaşça okşarken, ''Sakin ol Oniks'' dedi. Karşısındaki adam tekrar öfkeyle konuştuğunda ne duymayı bekliyordu bilmiyordu ama kesinlikle duymayı beklediği kelimeler bunlar değildi. ''Onu. Ejderhayı. Benim ejderhamı çaldın.''

Kavuşamadığı prensinin ardından ağlak gözlerle bakan o deniz kızı hikâyelerini unutun. Çünkü gerçekle yakından uzaktan hiçbir ilgisi yok. Bu sadece onları zayıf, duygusal ve güçsüz birer mitolojik varlık olarak düşünmeniz için bilinçli olarak yaratılmış bir yanılsamadan ibaret. Gerçek şu ki; binlerce yıl içinde av ya da avcı oldular. Ancak hiçbir zaman o masallarda bize anlatıldığı gibi duygusal bir prenses, yardıma muhtaç bir kadın, ya da sulu gözlü mitolojik yaratıklar olmadılar. Suda ya da karada fark etmez, onlar için bir tehditseniz eğer avlanırsınız ve kesinlikle acımazlar. Tıpkı biz insanların da binlerce yıldır onlara yaptığı gibi. İnsan teknolojisi takip edilemeyecek bir hızla gelişirken, bir süre sonra onların pençelerine karşı, insanların kalın çelikten makinaları vardı. Denizkızları için daha da korkuncu olanıysa; insanların artık modern tıptaki gelişmeler yüzünden onlara sadece değerli pulları için değil, ölümsüz bedenleri için de ihtiyaçları oluşuydu. Ta ki büyük tufana kadar... İşte gelişmiş teknolojiye olan bağımlılığımız ve doğa ile oynamamızın sonucu buydu. İklimsel değişiklikler, küresel ısınma, buzullardaki erime, deniz seviyesindeki artış... Ve kimsenin bunu bir tarafına takmaması başlarda sadece onların işine gelmişti. Ancak sonra insanların bir şekilde hayatta kalabildiğini öğrendiler. Hatta öncekinden çok daha tehlikelilerdi. Üstelik tüm bu olan bitenlere çoktan Tanrılar ve Tanrıçalar da dâhil olmuştu. Deniz kızlarının lideri ve bir Tanrıça olan Semiramis'in kızı Alina, kendisini tüm bu olayların ortasında bulduğunda, aslında kim olduğuyla ilgili bile hiçbir fikri olmadığını anlar ve kendisini; ailesini, dostunu ve düşmanını tekrar sorgulamak zorunda kaldığı bir fırtınanın içinde bulur. Üstelik karşısındaki düşmanlar, Tanrıların bile müdahale etmekten kork

Drako Stone... Londra'daki çoğu kadın onu anlatmak için sadece "Stone" (taş) derdi. Ve bu; başkalarının, iyi ya da kötü, hakkında ne düşündüğünü zerre kadar umursamayan Drako'yu hiç gururlandırmazdı. Her türlü sorumluluktan uzak yaşayan bu adamın hayattan tek bir beklentisi vardı: Eğlence!... Daha çok eğlence!... Hep eğlence!... Otuz yedi yaşına kadar eğlenme konusunda ne kadar başarılı olduğuna tüm Londra şahitti. Ne var ki beklenmedik bir miras ve o mirasla gelen beklenmedik bir unvan, yaşamını tepetaklak edecekti. Yetmezmiş gibi üzerine yaptığı evlilik, tüm yaşamını kökünden değiştirecekti. Oysa Drako, değişmeme konusunda kararlıydı. Leydi Caroline Hall, hayatı boyunca bir kontun kızı olmanın sorumluluğunu üzerinde hissederek özgür kişiliğine ket vurmuştu. Evlilik, planları arasında hiç yoktu ve yirmi iki yaşında artık "evde kalmış" damgası yemek üzere olmasını şükranla karşılıyordu. Ne var ki evlendi, hem de hayatta evlenmek isteyebileceği en son adamla. Çünkü Drako Stone, her anlamda Caroline'ın kaçmak istediği koca tipini temsil ediyordu: Karısını eve hapsedip kendi her türlü özgürlük peşinde koşacaktı. Fakat Caroline'ın buna izin vermeye hiç niyeti yoktu. Birbirinden dağlar kadar farklı iki karakterin arasında olması düşünülebilecek en son şey, onların birbirine aşık olmasıydı. Ama kader bazen insanı sımsıkı bağlarla bağlardı.

Benim adım intikam. Henüz onlar bunun anlamını bilmiyorlar. Geçmişin tozlu kitaplardan ibaret olduğunu varsayıyorlar. Unuttuğumuzu, kaybolduğumuzu sanıyorlar. Unutmadık. Kaybolmadık. En önemlisi vazgeçmedik. ⚜️⚜️⚜️ Aurelia Hunt, Dragon Krallığının yeni kraliçesidir. Fakat krallığı üç yüz yıl önce Yedi Hanedanlık tarafından uğradığı saldırı sonucu kutsal tacını kaybetmiştir. Gelecekte ise halkı bir mağarada yaşamak zorunda ve güneşi görmenin hayalini kurmaktadır. Tam da bu nedenle Aurelia Hunt tacını geri almak, halkını yeniden refaha kavuşturmak zorundadır. Amacına ulaşmak için ise yalnızca annesinin ve büyükbabasının onun için çizdiği yoldan ilerlemesi yeterli olacaktır. Ta ki Dorian Langston ile tanışana kadar. Gece Hanedanlığının varisi onun düşmanı mı yoksa yoldaşı mıdır? Aurelia'nın vereceği karar sadece kendi kaderini değil halkının geleceğini de belirleyecektir. ⚜️⚜️⚜️ Başlama Tarihi: 23.08.2022 Uyarı! Yetişkin içerik olacaktır. Düzenli olarak her pazar bölüm gelecektir. TAÇSIZ KRALİÇE adında ilk kurgudur.

Komadan uyandığı andan beri ailesinden sevgi görmemiş Rosemarie'nin tek istediği onu çok sevecek bir adamdır. Hayatındaki sevgisizliği bu şekilde dolduracağını sanır. Fakat bir gün kazayla karşısına çıkan Nash bu fikri temelinden sarsar ve hikâyemiz başlar. Kabuslarında gördüğü yaratıkların aslında bir hayalden ibaret olmadığını ve kendi küçük hayalinden çok daha büyük ve tehlikeli bir dünyaya ait olduğunu öğrendiğinde artık geriye dönüş yoktur. Aşkın, gizemin ve tabiki Fantastiğin dünyasına hoş geldiniz 😈 UYARI: Bu kurguda kanlı sahneler mevcuttur. Psikolojik olarak kaldıramayacaklar lütfen dikkat etsin. 31.08.2018 #nefilim(2) 17.04.2019 #fantasy(2) 04.05.2019 #fantastik (1) Kapak tasarım @Pen_Queen'e aittir ❤️