"Saat, 03.00'ü gösterdiğinde derin bir nefes aldım ve yavaşça gözlerimi kapattım, yine onun hayali süslemişti zihnimi. Ona karşı takıntılı bir sevgim vardı... Çoğu zaman ona ulaşabilecek olmama rağmen kendimi ondan uzak tutardım ama ona yaklaşmadan da duramıyordum. Dedim ya, takıntılı bir sevgi işte. Ne sevgisini tatmak istiyorum ne de onun sevgisi olmadan yaşamak... Bu yüzden, dün öğleden sonra belki de her gencin eğlenmek için yaptığı o şeyi yapmaya karar verdim. Kimliğimi gizleyerek ona mesaj attım. Böylece hem onunla olacaktım hem de onun olmayacaktım. Tam da istediğim gibi bir ilişkimiz olacaktı." 25.08.17

Sen, hayallerim tükendiğinde tatlı rüyamın, tatlı konusuydun. Ben, bir şairin mısralara dökemediği kelimeler, bir edebiyatçının kâğıtlara akıtamadığı mürekkepken, sen, bir ressamın tuvale çarptığı fırçalardan çıkan sanat eseri gibi kusursuz ve mükemmel bir detaydın. Ey sevgili, bu sana son mektubum. Fakat seni sevmeye hala devam edeceğim. Sen yapbozdaki ana konu iken, ben kenarda köşede bulunan o önemsiz parçaydım. Ve öyle kalmaya devam edeceğim.

En yetenekli öğrencileri toplayarak onlara en güzel geleceği vermekle ünlü okula davet aldım ve yatılı olarak bu okula geldim.Bir anda bütün hayatın değişebilir diyorlar. Bu okula geldim ama bu okuldan sadece bir şekilde çıkabilirim. ÖL YA DA ÖLDÜR. Benim gibi her şeyden habersiz 16 çocukla birlikte hayat mücadelesi vereceğim. Fakat en büyük sorun ise, sadece bir kazanan olacak. Gerçekten öyle mi? Eğer bu hikayeyi okursanız emin olun ki bırakamayacaksınız. En sonda kimin kazandığını görmek istiyor musunuz? O zaman kitabı okumaya hemen başlayın! ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Merhaba bu hikaye benim ilk hikayem. Ben bu hikayeyi, DANGANRONPA adındaki bir animeden bakarak yazıyorum ama tabiki bazı değişiklikler yapacağım. Eğer bu animeyi izlediyseniz bu hikayeyi begenmeyebilirsiniz. Çünkü değişiklikleri kimse sevmez. Remix gibi oldu bu hikaye. Fakat Danganronpa yı izlemediyseniz gerçekten hoşunuza gidebilecek bir hikaye oldu. 》

"Acıdan geçemeyen kadının, acısı bitemeyen adamla; kırık dökük sevdası." Kendini bilmez bir gecede, ay tamda göğün bağrında uyuklarken başladı her şey. Kader; dizleri yaralı bir kızı, dudakları kan kokulu bir adamın koynuna sardı. Yitirdiği hafızasının ardından, hiç bilmediği bir adamın elini tuttu. Geçmişi hatırlamaya çaba gösterdiği her an kendiyle ilgili bilinmezlere daldı. Adam her an köşe başındaydı, soluğundaydı ve ne parmağındaki yüzük, ne de hatırlamadığı geçmiş bu ihtirasa mani olamadı. Oysa ki şeytanın ini, adamın köşesi kıvrılmış zihniydi. Kadın adamın cehennemiydi; saf ateşin koynu, zemheri kışın soluğu.