❝El bebek, gül bebek değil; el bebek, öl bebek.❞ Karanlık örgütün kurduğu düzen için doğmuş bir kız çocuğuyken ona verilen en büyük ceza sevgisizlikti. Kaderini kabullendi ve kartını oynadı. O kim miydi? Hisar Alatav. Hayır, sil. His Alatav. Karanlık düzenin kıyameti olmak üzere. O ise Bronz. Karanlık örgüte başkaldırıp kartları yeniden dağıtan adam. Ona Bronz derler. Onların tohumları el bebek gül bebek değildi; el bebek öl bebekti.

Askıda 16+ "Umuda sarılmak bu kadar zor muydu?" "Umudum senken sarılmak çok zordu." ~ Ruhlar da yaralanır. Bedenlerin aldığı hasarın yüzlerce katı hasarı taşırlar üzerinde. Yaralandıkça kararırlar, karardıkça körelirler, körerdikçe çürürler, çürüdükçe... Ölürler. Benim ruhum doğduğu andan itibaren hasar aldı etrafımdan, yaralandı, kabuk tutmayan yaralarla kanadı durdu. Kanamam silik izler taşırdı. Görünmezliğime karışan ilgisizliğe adapte olmak için bu özelliğe sonradan kavuştu kannımca. Ruhum kanadı, yaralandı, karardı, köreldi, çürüdü ve öldü. Onu içimde bir köşeye gömdüm. Toprak kokusuyla ağladım başında. Göz yaşlarım içimde, kurumuş otlarla kaplanmış yollarda aktı gitti. Çok uzakta değil, hemen dibimizde kazdığım bir başka boş mezarı doldurdu yaşlarım. Oraya umudumun son belirtisini, gönlümün en nadide parçasını gömeceğimi hissedercesine mezarı güzelleştirdi. Kendimden vazgeçtiğim sıralarda o mezara bir ceset yerleştirdim. Yokluğuyla yüzleştiğim kadına bağlanmış bütün iplerimi kopardım, mutlu olması için. Ben Oktay Tarakçı, İdil Maral'ı kendimden kurtardım. Ben, beni ben olmaya layık bile görmedim.

Küçük bir kız çocuğuydum. Bedenim büyüdü. Ruhum bir üvey babanın elinde yok oldu. Adımı parlamam için Yıldız koyan annem, gün geldi tüm ışığımın sönmesine göz yumdu. Yıldız oldum, ruhum tutunamadığım gökyüzünden kaydı. Ben, hiç parlayamadım. Tahtımı yapmayanlar, bahtıma kara leke sürmek için uğraştılar. Direndim. Hayattan tek öğrendiğim bu oldu benim. Yaşamadan bilemezsin denilen ne varsa, yaşadım da öğrendim. Yaşadığım mahallede mazlum diye anıldım. Tek Mazlum'un ben olmadığını öğrendiğim gün, hayatımın akıbeti değişti. Yetişkin içerik mevcuttur. Kapak Tasarımı @hestianinkalemi ♥️

Veyl, üç kitaptan oluşan bir seridir ve ilk kitabı basılmıştır. İkinci ve üçüncü kitabı 2025-2026 yılları içerisinde basılacak ve seri tamamlanacaktır. Burada yalnızca tanıtım amaçlı bölümler bulunmaktadır. Cehennemin kapısı açıldı: Kötülerin Şehri'ne. Yekta Akay, suçluların gönderildiği Kötülerin Şehri isimli adaya düştüğünde suçlu olup olmadığını bilmiyordur. Tek bildiği, suçlu olamayacak kadar iyi bir kalbinin olduğudur. Kötülerin Şehri'nden çıkmanın iki yolu vardır: Ya adaletin biçtiği cezayı çekmek ya da ölmektir. Adadaki herkes kendi gibi kötülerle cezalandırılıyordur ve bu cezaların bir sınırı yoktur. Kötülüğün bir sınırının olmadığı bu şehirde Yekta'nın sekiz yıl, altı ay, on bir günü vardır. Kötülerin Şehri, öncüler ve yancılar tarafından yönetilir. Siyah Bölge Öncüsü Kunter, Yekta'yı yancısı yapmayı kafaya koymuştur çünkü Yekta, bir Gri'dir. Grilerin ne bir bölgesi ne bir öncüsü ne de yancısı vardır. Onlar hem her bölgeye ait hem de hiçbir yere ait değildirler ve Kötülerin Şehri halkının oyuncağı olmak için şehre düşerler. Bir Gri olarak Yekta Akay, Kötülerin Şehri'nde hayatta kalabilecek midir?