Lucy is een rebels meisje en uitstekend met pijl en boog. Wanneer haar vader op kruistocht is en haar moeder op sterven ligt, staat ze er alleen voor. Alleen samen met haar beste vriend, de simpele jongen Jack. Oh ja, nog één ding, ze is de dochter van Hood. Als koning Richard Leeuwenhart dood is komt Robin Hood terug om te kijken of een nobele man de troon krijgt. Jammer genoeg wordt hij gevangen genomen door de verstoten Sheriff en Prins Jan die zich de troon weer wilt toe eigenen. Als Lucy dit te weten komt doet ze er alles aan om haar vader terug vrij te krijgen en strijdt ze tegen het leger van Jan zoals haar vader vroeger deed. Op een dag ontmoet ze dan prins Louiz, de zoon van Richard. Hij is teruggekeerd uit Frankrijk om de troon eigen te maken. Lucy beschermt hem tegen Jan, maar is hij wel wie hij zegt dat hij is? Wie liegt en wie spreekt de waarheid?

Dragonheart is het verhaal over Horace. Hij moet samen met veel meer jongens drie testen doen om te zien of hij een Drakenhart heeft. Maar dit is geen eenvoudige opgave. En er liggen nog meer gevaren op de loer. Wat is de betekenis van de woorden van de Draken? En zit er meer achter de steen? Hoeveel geheimen verbergt Emberior eigenlijk? Hou je van draken, actie, magie, geheimen, en romantiek. Dan is dit zeker een verhaal voor jou! Dragonheart is volledig in het Nederlands geschreven en is volledig bedacht door mij. Alle auteursrechten behoren mij dus toe. Kopieer daarom niks. Geef gerust reacties, het liefst zelfs commentaar, daar leer ik alleen maar van.

De wereld was al aan het veranderen. Ze zag anderen lijden, verdriet hebben en erger, de dood. Yara word weg gehaald uit haar normale leven en hierna zal haar leven nooit meer hetzelfde zijn. Eenzaamheid staat haar te wachten voordat ze haar nieuwe leven accepteert. (blijft voorlopig op On Hold staan, zit hier vast, geen inspiratie. Maar laat hem gewoon staan zodat ik er ooit mee verder kan:P en jullie m gewoon kunnen lezen;)

Arnold en Duncan, tweelingbroers, ontsnappen maar net aan de dood. Ze vluchten het bos in waar ze een mysterieuze man tegenkomen. Later komen ze er achter dat hij bij de Witte Elite hoorde, een groep spionnen van het rijk, gekleed in het grijs en altijd op hun spierwitte paarden. De Witte Elite is echter allemaal uitgroeit op de laatste man, Gustaf, na. Deze besluit om Arnold en Duncan te gaan trainen als de nieuwe Witte Elite. Maar gaat dit hem lukken? En welke gevaren staan hun dan te wachten?

Deadman Crossing, een dorpje met een nogal onheilspellende naam. Een dorpje waar Janine en haar man, Nathan, naartoe verhuizen. En het huis waarin ze trekken, is geen plek waar je wilt zijn tijdens Halloween. Nieuw Halloween verhaal!:D

Ik zie haar zitten in het gras, spelend met een hertje. Opeens loopt het hertje weg. Ze staat op en tuurt in de verte. Ik tuur ook, ik ben een elf namelijk dus ik kan ver kijken. Ik zie een leger in de verte op doemen op paarden. Ik zie haar schrikken ze loopt weg. Het leger neemt haar mee, ver weg ... boek 1 van een trilogie... in het begin even doorlezen, daarna wordt het beter!

'Hé hé! Zijn we weer! Dit jaar hebben we een nieuw verhaal en raad eens, ik mag hem nu vertellen!' riep Merry enthousiast. 'Hé wie heeft dat bepaald!' kwam Jinx tussendoor. 'Ik' zei Merry koppig en hij sloeg zijn handen over elkaar. 'Vorig jaar heb jij het merendeel verteld, nou mag ik'. 'Dat bepaal jij niet, dat bepaalt de kerstman' zei Jinx een beetje boos. 'De kerstman is bezig' zei Merry. 'Dat weet ik, en daarom heb ik dit'. Jinx haalde vier zuurstokken tevoorschijn en legde ze op de grond. 'Wat moeten we daarmee, opeten?' vroeg Merry hoopvol. 'Nee, pas nadat we een strootje getrokken hebben' en Jinx pakte een zuurstok, brak er een stukje vanaf en legde hem bovenop de anderen. 'Ik leg ze op de grond en met onze ogen dicht moeten we er één pakken. Pak je degene waar het stukje van is afgebroken, mag je het verhaal vertellen'. Merry begon van enthousiasme te wiebelen terwijl hij toekeek hoe Jinx de stokken door elkaar husselde. 'Oké, ogen dicht!' zei Jinx en hij sloeg een hand voor zijn eigen ogen. Merry volgde en wachtte af. 'Pakken maar!' Merry bewoog voorover samen met Jinx maar had niet in de gaten dat Jinx tussen zijn vingers doorkeek en de kortste greep. Daarna haalden ze hun handen weg, keken ze wat ze in hun handen hadden en lieten de stokken zien aan elkaar. 'Ja!' riep Jinx gespeeld enthousiast. 'Mijn beurt dus' zei hij grijnzend. 'Dat is niet eerlijk!' zei Merry en hij keek beteuterd. 'Ach, volgend jaar mag jij vast wel' zei Jinx troostend. 'Ik ga het hierover hebben met de kerstman' zei Merry en hij liep weg. 'Ah, kom op Merry!' en Jinx ging hem achterna maar draaide zich nog even vlug om voordat ook hij weg was. 'Ga naar hoofdstuk één van "Een Kerstwens" en dan zullen jullie het verhaal lezen, terwijl jullie dat doen troost ik Merry even'. Jinx draaide zich om en mompelde wat: 'misschien moet ik hem toch maar wat laten vertellen en dit geven' en hij raapte de overige stokken op en stopte ze in zijn zak voor hij verdween.

"Waar ben ik? Hallo??" Ik begin te rennen overal rond mij is het zwart, zwart als de nacht. "Hallo? Is daar iemand?!?" Nog sneller begin ik te rennen, de tranen in mijn ogen negerend, dan struikel ik en val. Ik blijf maar vallen... de diepte in. Een naam klinkt, slechts één woord, Maar ik hoor het voortdurend. Alys, zegt het. Ik ben opnieuw aan het schrijven, eerste hoofdstukken zijn al geëdit en al beter volgens mij.

Jill is een doodnormaal meisje van 15 jaar. Ze heeft rosse haren en een bleke huid. Haar ogen waren mooi licht blauw. Ze leidt een gewoon leventje net zoals jullie. Haar bijnaam was wortel want ze had rosse haren maar dat vond ze zelf niet erg want niemand peste haar. Haar leventje was rustig tot een grote filmregisseur in de stad kwam rondneuzen op zoek naar een nieuwe filmster... Ondertussen wordt Jill verliefd op de zoon van een regisseur, maar dat geeft alleen maar problemen, of komt alles goed? Writer from Dragon Blood and The Red Armie.

Ik ben Zeke, een 'normale jongen', althans toch tot een tijd geleden. Mijn vader heeft me gemaakt tot wat ik nu ben, een vox. Met andere woorden: een verschrikkelijk monster. Sinds een paar jaar geleden-na 3 jaar zonder problemen te leven, afgezien van de transformaties- zitten mensen achter me aan. Mijn familie is spoorloos, net zoals mijn vader, mijn enige leermeester. Constant proberen mensen me te doden, of gevangen te nemen om onderzoeken op me te doen. Ik ren nu al eventjes voor mijn leven, me voorhoudend wat ik ben en wat ik kan aanrichten. Ik ben een monster, een vox. Dat is mijn leven, sorry. (Dit verhaal is door mezelf verzonnen en ik zou het heel leuk vinden als jullie dit niet zouden kopiëren )