Geçmişin gölgelerinden kaçarken, sığındığınız liman aslında en büyük uçurumunuz olabilir mi? Bir yanda vadedilen huzurlu, güvenli ama mesafeli bir hayat; diğer yanda karanlığın içinden süzülen, teni yakan ve tüm kuralları altüst eden yasak bir arzu. Bazı dokunuşlar sadece bedeni değil, ruhun o güne kadar ördüğü tüm duvarları yıkar geçer. O gece, kristal bir kadehin soğukluğuyla başladı ve geri dönüşü olmayan bir günahın sıcaklığıyla mühürlendi. Dışarıda dünya yağmurla yıkanırken, içerideki fırtına sadakatin sessiz uykusunu sonsuza dek bozmak üzereydi. Kaçmak istediği her şeyin içinde hapsolan bir kadın, tüm sınırları ezip geçen karanlık bir tutku ve uykusunda bile ihanete uğrayan bir güven... Kimin haklı, kimin günahkar olduğunun önemini yitirdiği o noktada; tek bir soru kalır geriye: Kendi cennetini mi koruyacaksın, yoksa seni cehenneme çağıran o sese mi teslim olacaksın?

Bazı şeyler geçmişte kalmaz, bizimle birlikte geleceğe gelir. Sevda, geçmişinden kurtulamayacak kadar korkak , onunla savaşacak kadar cesur bir kadındı. Hırsı, öfkesi ve karmaşıklığı onu eşsiz kılanlardı. Hayatı yıkımdan oluşan bir kadın olduğuna inanırdı herkes. Ama Sevda yıkımın ta kendisiydi.

Başak, kendi okulunda zorbalığa uğrayan bir kızdır. Ailesiyle de arası iyi olmayan Başak, zorbalık gördüğünü kimseye anlatamaz. Başak okula başladığı ilk günden beri hep zorbalık görür ama yine okul değiştirmek istemediği için ailesiyle konuşamaz. Okulda kızın en büyük zorbası Rüzgar, bir süre bu genç kızımıza zorbalık yapmaya devam eder ve sonrasında ise olan olur ve Rüzgar bir anda Başak'ı korumaya başlar. Peki, Başak onu affedebilecek midir?

(18+ cinsellik ve şiddet içerir.) Başımızın üstünde ki elçilik binasının içinde bir ses yankılandı. "Şuandan itibaren; Onun tek bir saç teline zarar gelirse, sizden başlayarak tüm ülkenizi kana boğarım." Kalın erkeksi sert ses, kaya kadar keskin bir gerçeklik. Gökyüzünde ki bulutlar kadar haşin, fırtına gibi merhametsizdi. Nişanlım buradaydı. "Oraya geldiğimde, çok değil sadece bir kez canının yandığını söylerse, geriye kalan her şeyinizi unutun." İnsanlar cennete gitmek için yaşar. Biz ise beraber kalabilmek için dünyada cehennemi yaratmıştık.

"Bu üniversitede devam kalmak istiyor musun?" Fısıltı gibi çıkan cümleleri bir bıçak gibi kulağımı kesip geçti, kanadığımı hissettim ama bir o kadar da kanamadığımı algıladım. "Evet." Yutkunmamın eşliğinde gözlerime kara bir bulut indi, ondan korksam da bir o kadar da nefret ediyordum ondan. Bu okulun sistemi, bu kızların durumu, kardeşimin geleceğini pes etmesinin sebebi sadece bu adamdı. Korksam bile asla bir adım geriye gitmezdim. Elini omuzumdaki saçlarıma getirdi, işaret ve orta parmağının arasına bir tutam alarak burnuna götürüp kokladı. Damarlarımdan akan kanın sinirden nasıl yandığını hissettim ama sesimi çıkarmadım. Parmaklarının arasındaki saçlarımı bırakmadan burnuyla boğazıma çıktı ve sırtımın adeta duvara yapışmasını sağladı. Ondan nefret ediyordum, buradaki işim bittiğinde onu öldüreceğimden emindim. "Çok mu istiyorsun?" "Çok istiyorum." "Her şeyi yapacak kadar mı?" "Her şeyi yapacak kadar." Gri gözlerindeki parlama karnıma bir sancı ekledi sanki ama dudaklarının arasından çıkan cümle bütün bedenime bir sancı ekledi. Bir bıçak karnıma girip çıktı ve ben şu anda kanamadan ölüyordum. "O halde benimle bir anlaşma yapacaksın. İstediğim zaman yanıma gelecek ve benim istediğim gibi altıma gireceksin. Derste ol veya olma, istediğim her dakika dizlerinin üzerine düşeceksin ve beni tatmin edeceksin. Tabi bu süreçte doğum kontrol hapını almayı da ihmal etmeyeceksin. Söyle bana Larissa West, koşullarımı kabul ediyor musun yoksa ikiz kardeşin gibi bu üniversiteden bir korkak olarak çekip gidiyor musun? Karar senin, küçük fare."

"Sana hiç söylemedim ama sana aşıktım. Bunu yüzüne karşı söyleyememek de benim ayıbım olsun." 070822 ☁️