Benim güneşim hiç doğmamıştı. Ya da doğmuştu ama doğar doğmaz geri batmıştı,benimle birlikte. Aradan yıllar geçti. Bulutlu, yağmurlu, gök gürültülü geçen yılların ardından benim hayatıma yeni bir güneş doğdu. O kadar güzel doğdu ki ne bulutlar kapatabildi önünü ne de yağmurlar... ☀️ Bakışlarımı kampüsün içinde gezdiri...
"Size bir teklifimiz var. Bir ay, bir ay bizimle kalın. Birbirimizle vakit geçirince daha iyi ısınacağımıza inanıyorum. Bu bir ayın sonunda, gitmek isterseniz gidersiniz. Kalmak isterseniz kalırsınız. Her türlü sizi seveceğiz, unutmayın. Evet, ne dersiniz?" Gözlerim Meriç'i buldu. O da bana bakıyordu. İsteyip, isteme...
Kabul etmek istemiyordum. Ben yıllardır tek başımaydım. Bundan sonra bir aileyle yapamazdım. Fakat içimdeki bu hisse bir türlü anlam veremiyordum. Yüzüme beklentiyle bakıyordu İpek Hanım. Peki benim cevabım neydi?