+18 ve cinsel ögeler içerir... Annemin söylediği sarmaları da alarak ayağıma terliklerimi giyip karşıdaki eve ilerledim. Bahçeyi geçerek evin kapısına vardığımda kapı açıktı, yinede bir iki kez tıklattım ama kimse açmadı. Neredeyse her gün geldiğim bu eve girip girmemekte kararsız kalsamda açık kapıyı aralayıp içeri girdim. Koridoru ilerlerken gelen seslerle tam mutfak kapısında öylece kalakaldım. "Bana niye haber vermiyorsunuz anne! Kafayı mı yedirteceksiniz bana siz" "Oğlum bir şey yok dedim ya sana. Komşumuzun kendi meseleleri bizde yanlarında olduk o kadar. Aaa yeter ama." "Ne komşusu anne, zaten gidip evi deli kızın tekine kiraya vermişsin ne olduğu belli değil. Akılsız mı? katil mi? Kaçığın biriyle mi uğraşıcaz birde?" "Yağız! Ne biçim konuşuyorsun sen!" ☆♡☆ "Yağız..." adını söylemem bir ikaz ya da uyarı değildi. Daha çok istem dışı bir şekilde heyecanla çıkmıştı dudaklarımdan ismi. İsmini duyunca bakışları iyice harlandı ve son noktadaymış gibi hızla atılıp dudaklarıma kapandı. Daha öncede öpmüştü beni evet Ama bu öpüşü başka... bambaşkaydı... Dudakları aç bir hayvan gibi dudaklarımı kavrıyor beni dumura uğratıyordu. Daha önce hiç yaşamadığım bu his bacaklarımın dermanını alarak titremelerini sağladı. Dudakları alt dudağımı emip üst dudağıma geçiyor daha sonra aynı işlemi her ikisinede uyguluyordu. Yaşadığım yoğunluğa dayanamayıp ilk kez ona karşılık verdim. Ellerim uzanıp boynuna dolandı ve parmak uçlarımda yükselerek başımı yana yatırdım. Dudaklarım onu taklit ederek alt dudağını kavrayıp ağzımın içine yuvarladı. Bu hareketim Yağız'a bir bıçak saplamışım gibi acıyla inlemesini sağlayınca korkarak geri çekilmek istedim ama bırakmadı...

<Güzel sevmek üzerine bir hikâye... > - Yaş farkı vardır- Mahalledeki gençler olarak uzak tavırları, suskunluğu, sert mizacı sebebiyle aramızda onun adı "Yaban"dı. Beş yıl sonra mahalleye geri döndüğünde hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Özellikle benim için. * (Nisan 2021)

"Sana her yaklaştığımda," dediğinde başını eğip dudaklarını usul usul kulağımın kenarına getirdi. Nefesi resmen nefesimdeydi. Bu çok fazlaydı.. O gecekinden daha farklıydı bu. Yirmi iki yıllık ömrümde tanıdığım Kerim abi değildi bu karşımdaki adam. "Benden sanki bir vebalıymışım gibi bir canavarmışım gibi kaçışın," sıcak nefesi önce kulağıma sonra boynuma çarptı. Gözlerim artık kendiliğinden kapandı. İşkenceden beterdi bu durum. Biz şu an ne yapıyorduk? Cümlesini tamamlamadan son kez derin bir nefes çekti ciğerlerine. Bunu yaparken burnu benim kulağımın tam üstünde, saçlarımın tam başlangıcındaydı. "Şu koskoca bedenimi bitirdi, tüketti Işıl." baştaki cümlenin amacından sapan bu cümle de ne demek oluyordu? Neler söylüyordu bu adam, neler hissettiriyordu bana!? Dudaklarının arasından usul usul bıraktığı kısık nefesler saçlarımın arasına vurduğunu ve onları yavaşça havalandırdığını hissettim. Tüm tüylerim havaya kalktığında yeni doğmuş bir bebeğin açmaya çalıştığı gözleri gibi bende araladım gözlerimi ve dudaklarımın kıyısına vuran bir hevesle mırıldandım. "Kerim a-" "Şşş," titreyerek söylemeye çalıştığım sözler bıçak gibi kesildi, irkildim. Tüm bedenime etkisi altına alan bir ürperti yayıldı. Tüm hislerim öyle bir karmaşıklığa gömülmüştü ki ne hareket edebiliyor, ne de buna itiraz edebiliyordum. O ise göz kapakları birbirine geçili, sanki boşlukta sallanıyor gibiydi. Sanki bir hayalin içindeydi ve o hayalde yalnızca ikimiz vardık. Sonra bir an kapalı göz kapakları titredi. Nabzım her geçen saniye hızlanıyor, bana yaşam alanı bırakmıyordu. Ama meğer ben daha hiçbir şey duymamışım ki. Zira saniyeler sonra duyduğum Kerim abinin işkenceden farksız pürüzlü sesi canı çekilen parmaklarımın tutunmak amacıyla bir yerlere savrulmasına sebep oldu. "Abi yok, artık abi yok güzelim."

Başkomiser Kürşad Karahisarlı. O mahallenin ağabeyi, herkesin saygı duyduğu delikanlısıydı. Karahisarlı soyadıyla nam saldığı mahallesinde hayatına birden giren Özlem ile kalbinden vurulmuşa dönmesi çokta geç olmayacaktı. (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

"Senin mafyalığın bana sökmez delikanlı!Sen delikanlıysan,ben de deli hatunum." Dediklerim hoşuna gitmiş olacak ki dudağının kenarı yukarıya doğru kıvrıldı. Yavaş adımlarla bana doğru yaklaştı. "Demek deli hatunsun." Meydan okuyan bakışlarla başımı salladığım sırada burnumun dibine girdiğinde nefesimi tutmuş bir şekilde mavilerine baktım. "Benim deli hatunumsun."