Defne üç sene önce geçirdiği trafik kazasında ailesiyle beraber hafızasını da kaybetmişti. Henüz on dokuz yaşındayken anılarından yoksun bir şekilde hastane odasında araladı gözlerini. Aradan geçen zamanda hatırlayabildiği tek şey anne, babasının silik yüzleri, kardeşi ve karmakarışık hatıralar olmuştu. Geride kalan başka biri var mıydı? Bir sevgili... Canından çok sevdiği ama zihninde en ufak yer edinmeyen sevgili... Genç kız, Arslan'la yaptığı evlilik sayesinde her şeyi sil baştan yaşamaya başladı. Peki ya bir yerlerde hatırlanmayan bir sevgili varsa? ~~~~~~~~~~~~~~~~~ Her hakkı saklıdır. İlk yayım tarihi 09.08.2015 #17 Romantizm (03.03.2016)

"Özür dilerim." "Dileme.Ben özür diliyor muyum? Sana köpek gibi aşık olduğum için senden özür diliyor muyum?" *** O benim öğretmenimdi, bana nasıl güzel sevilir o öğretti.

Siyah bir çanta hayatını nasıl değiştirebilir? Değişen hayatında, aşktan kaçarken yine aşka tutunan dengesiz ve hissiz bir kız ve aklında sadece annesinin intikamı olan bir erkek. Birbirlerini üzmek için uğraştılar ama yinede birbirlerinde buldular huzuru. Ne kadar farklı olsalar da birbirini tamamlayan suç ortakları. (küfürlü konuşmalar ve olumsuz örnek olabilecek davranışlar içerir.)

Kar taneleri yüzüme değerken bu kadar sıcak olduğunu hiç fark etmemiştim.. Onu istediğimi şimdi fark ediyorum. Bileklerim de onu istiyor. Tüm benliğim.. Nefis kar taneleri...

Hayat bitti sandığınız yerden, yeniden başlayabilir. Kimsesiz kaldığınız da, yalnız olmadığınızı görebilirsiniz. Bazen alıştığınız yalnızlıktan kopmak zor olsa da, kimbilir... belki de en iyisi budur... Gupse bu umutla çıkmıştı yola. Kimler başına bela olacaktı, o kimlere bela olacaktı bilinmez. Ama bir şeye emindi ki, hayat her zaman güzel yaşanmaya değerdi...

"Ben harama bakamam. Sen bana haramsın. Gözlerine bakmak, ateşe düşmek demek. 'Saçlarına dokunmak istiyorum' diyorsun lakin o dokunuşların benim için bir adet kurşun olduğunu biliyor musun? En acısı da ne biliyor musun? Benden, saçımdaki örtümden utandığını söylüyorsun ve bunu söylemene rağmen yine de karşıma geçip aynı zamanda sevdiğini dile getiriyorsun.Utandığın bir kızı sevmek...Sanırım sen bununla beraber, duru sevgini gurursuzluğa kurban ediyorsun." ♣♦♣ "Şimdilik olsam da hasret, sonunda sadece benim olacak o eşsiz kokun cennet." Dedi, bu sözlerle nefesimi kestiğinden habersiz. ♣ Artık birbirine tutsak olan kalpler değil, Allah'ın hürriyetinde olan yüreklerdik. Sadece ona meftun yürekler... ♦ ***Bu dini bir hikaye değildir. Sadece dinini yaşayan bir genç kız ile dini hakkında fazla bilgisi olmayan bir adamın hayatlarının ve gönüllerinin kesiştiği bir hikayedir.

Adel, hayatın yükünü taşıyamadığına karar verdiği bir günde, kendini bir uçurumun ucunda geride kalan her anısıyla vedalaşırken buldu. Gözleri daha fazla gözyaşlarını taşıyamazken kollarını iki yana açtı. Bir adım ilerledi ve rüzgâr saçlarını savurdu. Her şeyin bittiğini düşündü. Ona karşı sevgisini hiç gösterememiş annesinin tavırlarının, babasının yabancılığının, her gece başını yastığa yalnız koyuşlarının, soğuk odasının o kasvetli havasının... Her şeyin. Rüzgâr tekrar bedenine saldırırken bu sefer savrulan tek şey saçları olmadı, dengesini kaybederken kendini boşluğa bıraktı... Ve tam son anda beline dolanan ellerinin sahibiyle hayatı hiç olmadığı kadar değişti. O adam, ölüme meyilli bir kızı onu yaşatacak kadar çok sevdi. Yıkık bir ailenin, prenses ve kurbağa masalının, her an varlığını sonlandırmak isteyen bir kadınla onun için her şeyi göze alabilecek adamın gri hayatlarının deniz kokan hikâyesi... "Genelde küçük adımlar atan kadınımın bana koşarak gelmelerini sevdim ben." Bu kitap Epsilon Yayınevi ile 2016 yılında raflarda yerini aldı.

Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?

Merhaba, Ben Asosyaliçe!Lise son sınıfım.Pek sosyal değilim.Ama olmaya çalışıyorum. Buraya dikkatinizi verin,ergenler, 'çalışıyorum'ama çalışmak o kadar da kolay değil,tabi ki de!Ya ayrıca nasıl kolay olabilir,Allasen?Ya şöyle düşünün; Bir anne evladından uzak kalabilir mi?Veya ne bileyim,bir kızın ilk ağdasındaki korkuyu bilir misiniz? Nasıl bir anne çocuğundan uzak kalamaz ise ben de benim en kıymetli evladım olan telefonumdan uzak kalamıyorum.Bir kızın ağda ile çektiği korku ve acı, internet paketim bitmiş ve Wi-Fi olmayan bir yerde cıbıldak cıbıldak kalmışçasına çektiğim acıyla aynı dozda. Peki, diyorsunuzdur ki; Neden sosyal olmaya çalışıyorsun?Güzelim asosyal hayat var iken neden yani,niye? Yaşlanıp,elinde bastonuyla gezinen bir ihtiyar olduğum vakit,torunlarım lise yıllığımı fark ettiklerinde orada Defne Karakuru yazısının altında "Asosyal" kelimesini görmek istemiyorum. Düşünsenize; o küçük bücürler"Asosyal Nine!"diye dalga geçiyor.Zaten soyadımla maskara olmuşum,bir de asosyallik? Palyaçoya dönerim!Bu kadar yıl dilden dile dalga olmuş,deniz kıvamına gelmiş ben,tam huzura ulaşmış iken,yaşlılığın zirvesinde kolbastı oynayıp,azan romatizmalarımla televizyonda hava durumlarını söyleyen o taş spikerlere taş çıkartacak derecede hava bilimine sahip olacak iken;o muşmula suratlı torunların alayına gelemem!Katlanamam!Aha,oracıkta kalp krizinden nalları dikip,eşekler cennetine aktarmalı,yaşlı indirimli biletimle geçiş yapmazsam, ben de Defne Karakuru değilim,arkadaş!O "Asosyal"kelimesi,"Bayan Popüler"e dönüşecek. Bu bir talimattır,dostlarım!Siz de benim yandaşçım olacak,menopoza girmiş karılar gibi en müstesna yerine kadar terleyen, dedikodu kazanının ta kendisi değil de o kazanı ateşleyen, son kelimesinin "telefon" olacağını bilerek her anını ergenlikleriyle çevreliyen bana yardım edeceksiniz!

"Ben uzun zamandır hiçbir şeyden emin olamıyorum. Bir sabah kalkıyorum, yaşamak istemediğimi düşünüyorum. Hayatta kaybettiklerin kazandıklarından fazlaysa yaşamanın ne anlamı var ki? En son ne zaman bir şeyi kazandığımı, en son ne zaman mutlu olduğumu hatırlamaya çalıştığım anda da..." derken gözlerim yine dolmuştu. "... cevap hep sen oluyorsun,'' dedim ve gülümsemeye çalıştım. Yanaklarımın üstünden süzülen gözyaşlarımı hissedince silmek için elimi kaldırdım. Tam yanağıma götürecekken Demir benden önce davrandı ve başparmağını yanağımda ve gözümün altında gezdirerek gözyaşlarımı sildi. Avucunu açtı ve başımı onun avucuna yaslamama izin verdi. Bu kitap KARANLIK LİSE serisinin ikinci kitabıdır.Önce ilk kitabı okumanız tavsiye edilir. Karanlık Lise serisi Epsilon Yayınevi ile tüm kitapçılarda! Karanlık Lise ve Karanlık Lise 2'yi tüm kitabevlerinden ve internetten satın alabilirsiniz. Bu yolda hiçbir zaman desteğini çekmeyen, daima yanımda olan Gölge Ailesi'ne çok teşekkür ediyorum. Sizler benim ikinci ailemsiniz. Sizleri çok seviyorum. Twitter: @alyaoztanyel Facebook: Karanlık Lise sayfası, Alya Öztanyel sayfası