He's my dark past, my once happy-go-lucky ex, he's my mistake, my secret, he's the heartless jerk, he's my sweetest downfall, he's the cold-hearted bastard,. And he's Miguel Angelo Tan, my boss. He gripped me by my waist. "You are mine. Mine, Rein. Mine. Understood?" malamig at mariin niyang saad. His aqua stare making my insides go wild. Wala sa loob na napatango ako. "Good." He smiled. For seconds, inakala kong may nakita akong genuine doon but before I could think twice... he kissed me. I realized, he, too, was my everything. Pero he's better without me. All Rights Reserved.

We need to pretend for the sake of everything.

[NO SOFTCOPIES] Hindi ko alam kung paano makibagay. Ang pangyayaring iyon ang nag-udyok saakin na maging ganito ako. Ang pagiging iba sakanila, ang ugaling taglay ko at ang paniniwala ko ang tanging mayroon ako para maprotektahan ang sarili ko. Hindi ko sinadya ang lahat pero sa mga nangyayari ngayon parang sinasadya ko na din. Ang gumanti sa mga taong nanakit saakin pati na din sa mga taong malapit sakanila ang una sa listahan ko. Ayoko man, pero heto ang paraan para makamit ang hustisyang inaasam ko.

*WARNING* Wrong grammar at kung anu-ano pa ang pwedeng makita dito. Please huwag niyo akong i-bash. Bear with my 16 years old self. Ayusin ko na lang.