"Ne ölüm ne kalım, ama yine de acıtıyor."

Kim Taehyung kavun severdi ancak neden kavun sevdiğini hatırlamayacak kadar kendini hastalığa teslim etmişti... [ alzheimer taehyung ] tüm haklar aşkını her şeyin önüne koyan Jeon Jungkook'un kalbinde saklıdır..

"Bay Kim. Evinize dönün."

Biliyorum sen de üzüldün ama ben bittim artık, mahvoldum. Beni sen mahvettin demiyorum ama mahvoldum. "Dayanabileceğimizi sandığımızdan çok daha fazlasına dayanabiliyoruz." demişti Frida, ben artık dayanamıyorum Jungkook, senin için bile olsa dayanamıyorum... Bu hikayenin yazarı 'hunfornini' olup, hikaye ile ilgili tüm haklar kendisine aittir.

Bana nefesini ver, kalbimden kalbine sonsuz adımlar atayım. Bitmeyecek gecelerimize bir kadeh kaldıralım ve gülerek, severek, birbirimizi parçalarcasına sevişelim. Diz kapaklarını ellerimle tutup bacaklarını açayım; cennetine ürkek bir giriş, dudaklarımdan süzülen en güzel sessizlikler. Çığlıklarında gizlediğin bizi, nasıl oldu da bu ellerle beni baştan çıkardığını anlat bana. Yatağımda bir bahçe yarat; ayaklarından yeryüzüne hayat gelsin; bize, ban- sadece bana.

"hayal et jeongguk. caddelerde el ele dolaşıyoruz, istediğimiz gibi sarılıyoruz kimseden gocunmadan. biri görecek korkusu yok, yargılanmak umrumuzda değil. birbirimize olan aşk dolu bakışlarımızı bu odaya hapsetmiyoruz artık. bir söğüt ağacının altında, piknik sepetimizle birlikte kırmızı kareli bir örtünün üzerinde otururken yudumladığımız şarapları birbirimizin dudaklarından tadıyoruz. jeongguk, seni nasıl delicesine sevdiğimi tüm kıtaya gösterdiğimi hayal et..." ~(m)inific 🌪️ 3 0 0 1 2 0 jeongguk's perspective sezen aksu-bir çocuk sevdim ... uyarı: trajedik ve travmatik bir olay örgüsüne sahiptir. duygusal hassasiyeti bulunan kişilerin okumaması önerilir.

Yerin altında bir hapishane. İki katil. İhtiyaçtan doğan bir aşk. credit: underground hotel isimli mangadan ilham alınmıştır.

faustusjj Şimdi yalnızca, silikleşmiş bir anıdan ibaretsin.

❝Eğer acılarını taşıyamıyorsan, kelimelere fısılda.❞

"Bilir misin Jeon? Yazdığım bir kitap var. İnsanlar o kitabı çok gizli bir yere sakladılar. O kitapta bir cümle var. Bir emir." Ayakkabımın ucuna değen ayakkabıyla birlikte yutkunmuş, bal rengi gözlerden gözlerimi ayırmamak için bütün çabamı sarfetmiştim. Titrediğime ve bedenimin bu titremeye bağışıklık kazandığına emindim. Karşımdaki adam bana daha da yaklaşıp, yüzünü kulağıma getirdiğinde, gözlerimi kapattım. Olacakları görmemek sanki daha iyiymiş gibi hissettirirken, fısıldamasıyla kapanmış olan gözlerim aralanmıştı. "Zina yapın."