Sanem ailesinden uzakta yaşayan genç bir kız. Normal bir şekilde hayatına devam ederken internette gördüğü yazı ile tüm hayatı baştan sona değişecekti. Peki değişen bu hayata adapte olabilecek miydi? ~Zombi Salgını adıyla yazılan ilk hikaye.~ Bilimkurgu #1

-ASKIDA- Bu ormandı bizi birleştiren, bu ormandı bize yaşamayı öğreten, bu ormandı yaşamayı öğretirken öldüren. Bu saklambaç çocukken oynadıklarımızdan çok farklıydı, bir ebe vardı 99 oyuncu, oyuncuların arasındaki korkak, bencil hainler vardı ve koca bir orman. Oyunun tek kuralı aslında ölümdü, ya ölürsün ya da öldürür. ... "Buraya neden geldin?" "Saklanmak istiyorum" dedim, "Saklanıp yolun sonunda kendimi bulacağım" cevabımla tatmin olmuş gibi mırıldandı, dili kırmızı dudaklarında gezindi. "Yarışmaya neden alalım seni?" "Bir hedefim yok" dedim olabildiğince açık olarak "Yolumu bulmak istiyorum, o yolun sonunda kaybolan benliğimi bulacağımın inancındayım" "Yönünü seçmezsen yolunu nasıl bulacaksın?" Siyahi kadına döndü gözlerim, geldiğimden beri ilk defa konuşmuştu. Gülümsedim "Seçtim, bu yüzden buradayım" yönüm belliydi yarışmayı kazanmak, yolumsa sonunda belirlenecekti.

X-18AB9 adında bir virüs..Kim bile bilirdi ki bu küçücük virüsün medeniyetin eşiğindeki Dünya 'nın sonunu getireceğini..Kaosun..Katliamın..Acı içinde haykırış ve çığlıkların kısacası vahşetin habercisi olduğunu.. Hayat ile ölüm arasındaki ince çizgide kıyasıya bir mücadele vererek bir o yana bir bu yana savruluyorsunuz..''Ölüm '' tüyleri diken diken eden soğuk ve sırlarla dolu bu kelime belki de tek kurtuluşunuz.. ''Şuanda bilmediğim dağların arkasında kuzeyde yaşam vardır umuduyla yürüyorum... '' Bilim kurgu #3 Zombi #1 Fantastik#10 Kitap tamamlanmıştır.Hakları saklıdır izinsiz kopyalanamaz ve çoğaltılamaz..!

Jenna Collins Gizemli Kasaba'ya taşındığında olacaklardan habersizdir. Birçok yeni insan tanıyacaktır. Peki ya tanıdığını sandığı insanlar gerçekte öyle değilse? NOT: HİKAYENİN KİTAP OLMASI SÖZ KONUSU DEĞİLDİR/ OLAMAZ. Başlarda acemi olduğumu biliyorum. İleride bölümleri düzenleyebilirim umarım. İyi okumalar..

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

K.A.O.S PROJESI'NİN 2.KİTABIDIR. Bilimkurgu'da #7 ♥⭐♥⭐♥⭐♥ Bu ölüm kalım savaşı başladığında herkes korkuyor, ne yapacaklarını bilmiyorladı. Sadece yaşamayı istiyorlardı. Bunu onlara, Tüm taşıyıcılara veren Irus ve kendi grubu onların güvendiği tek kuruluştu. Fakat öğrenmeleri gereken bir şey vardı: Kimseye güvenme. Onların elinde olan tek şeyi, güçlerini sonsuza dek yok etmelerine yarayan aşıyı bulduklarında korkmaları gereken başka bir şey daha vardı. Artık askerlerin ve avcıların tek planı, onlara engel olan taşıyıcılardan kurtulmaktı. Ve bir sonra ki askeri savunma ve saldırı planlarını ortaya koyacaklardı. Ve artık başları daha büyük ve daha farklı bir beladaydı. Kapak tasarımı :Fjdjeha

"Ah! Hergün hayatlarını kurtardığım, dünya denilen kitlenin kahramanıyım .Bir okulun ezik öğrencisi olsam ne kaybederim? ••• Bir tarafta okulun ezik öğrencisi , Diğer tarafta dünyanın kahramanı, Pekii ben hangisiyim ? İkisi de benim. Ben hem Eda hem İşlemci'yim. Ah! Saçmalama... Ben insan değilim. Ben ne miyim ? Bekleyin... Çok yakında öğreneceksiniz. ••• Yazarınız; -ApporterMort- [12.02.2020 #1 - hacker] [09.12.2020 #1 - bilim kurgu] [06.08.2020 #1 - bilgisayar] [02.12.2020 #1 - dünya] [04.12.2019 #1 - 01] [01.07.2022 #1 - teknoloji] © Tüm hakları saklıdır.