"Bu senin düğün istemeyen halin miydi?" diye sordu Yavuz duruşunu bozmadan. Nefesini düzene sokmaya çalışan İnci "Sana nikahı bastım diye dans ettim bu kadar, evet." dedi dalga geçerek. Bir şey söylemedi Yavuz. Önündeki su dolu şişeye uzanıp bardağına doldurdu, fakat doldurduğu suyu eline alamadan İnci'nin bardağı kapıp kafasına dikmesiyle sabırla yutkundu. "Sen nasıl bir manyaksın ben anlamadım ki!" Güldü İnci. "Nasıl bir manyak olduğumu çözebileceğin kadar kalmamayı umut ediyorum hayatında." diye yanıtladı Yavuz'u. Bedeninin duruşunu bozmadan boynunu çevirip kıza kısa bir bakış attı Yavuz. "Bir yerde kalabilmen veya ayrılabilmen için orada olman gerekir. Sen benim hayatımda değilsin." dedi ters sesiyle. Kıkırdayarak bardaktaki sudan biraz daha içip "E süper o zaman." diyerek ayağa kalktı İnci. "Hadi burada uslu uslu oturmaya devam et sen."

She is not Perfect. And she is not Pure. She is Chaos. And she is Order. She is a Witch. And she is a Goddess. She is cruel. And she is merciful. She is anything you desire her to be. And everything you fear and run from. She can be your Saviour. And she can be your Death. She is a pawn for the gods. And she is insane. * The gods determined her death five years ago, but she survived, and she plans on living long enough to enjoy the life that was nearly taken from her, breaking the laws that keep women from domineering. Leonidas is peace and the only thing that keeps her sane. He is her beginning, and he shall be her end. But she knew that it was all worth it, for his sake.

LONGLISTED ONC 2024 Open Novella contest 🏆 Horror. Courtesy of ONC2024 Novella Contest LONGLISTED Natto Watt 2024🏆 °*° Every tick-tock that counts can cost your life, and as each door shuts don't look behind. At Arielline's first day in her first job she discovers that the library she will be working in is very haunted, and there is more to it. The twelve locks of Twelve Locks Valley are tangled to her. Every wrong door is leather, and any wrong timing can make her part of of the ghost community. ONC 2024 Prompt 97 It is your first day at your first job, and you discover that the library you'll be working in is very haunted. 1st place best cover award winner🥇 1st place horror award winner in the happiness awards. 🥇

Ulaş: Ev alma, komşu al demişler. Işık: Öyle mi demişler. Ulaş: Öyle demişler. Alacağım seni kendime. Mecburuz.

"Bazen gerçekler, yalanlardan daha günahtır." Sırlar, yalanlar, saklananlar, intikam, korku, özlem ama en çok pişmanlıklar öldürür. "Söylesene ne yaptım da beni görmedin, duymadın, anlamadın?" "Ben seni gördüm Zehra, ben senin ağlamalarını duydum, ben senin o güzel gözlerinden anladım. Peki sen beni hiç mi düşünmedin?" Dokuz çocukluk arkadaşı ve bir mezuniyet gecesi aralarından birisi ihanete uğrayıp dışlanmaya başlar. İhanet edilen kişi olanlara daha fazla dayanamaz ve söz verdiği gibi çekip gider ancak asıl gerçekler gittikten sonra gün yüzüne çıkar. Bu gerçeği bulma yolunda var mısınız?

İdil, söyleyemediği tüm hislerin kalbine yük olduğunu bilmiyordu. Onu zincirlere dolayıp boğduğunu da.

Bilinmezliklerle dolu bu girdabın içinde neler bulacağımı bilmiyordum. Tek bir hedefim vardı, o da sevgilimi kurtarmaktı. Ancak karşımdaki adamın tehlikeyle parlayan koyu gözlerinin tüm hayatımı ne kadar değiştireceğini henüz bilmiyordum. Bana Nörosa'yı getiren bu yabancının benim için zamanla bir araç olmaktan çıkıp amaç olacağını bilsem buradan hızla uzaklaşırdım ancak bilmiyordum. Ve Nörosa benim başlangıcımdı, Nörosa benim sonumdu. Nörosa umutsuz ruhlarının, son damlasını akıtan umuttu.

Dilsizşair olarak bilinen bir kızın yazdığı şiirler...

"Ondan hoşlanıyor musun?" Kıskanç çıkan sesine ne tepki vereceğimi bilemiyordum. "Ona sarıldın." Kaşları çatıldı. "Hoşlanmasaydın sarılmazdın. Hoşlanıyorsun ki sarıldın." Burnundan nefesini sertçe verdi. "Bana bile sarılmadın." Ters ters baktı. "Bana niye sarılmıyorsun?" Kıskandığı kişi en yakın arkadaşıydı. Ve onun arkadaşı benim babamdı. Hiçbir şeyden haberi yoktu. Eflah kim olduğumu bilmeden beni seviyordu ama ben, onun kim olduğunu bile bile ona âşık olmuştum. Benim günahım daha büyüktü. Bir insanın başına en kötü ne gelebilirdi? Babam gözlerimin önünde öldürüldüğünde ve onu öldüren annem olduğunda en kötüsünü yaşadığıma çok emindim. Artık annem cezaevinde, babam ise mezardaydı. Bundan daha kötü ne olabilirdi ki? 25 yıl geçmişe gitmek? Bu kötünün de kötüsü olabilir miydi? Ölümcül bir kaza sonucu kendimi 1998 yılında bulduğumda o an için bunun bir felaket olduğunu düşündüm. Felaket bir durumdu çünkü bu zaman diliminde anne ve babamla aynı yaşlardaydım. Onların hayatına bir yabancı gibi girmek zorundaydım. Ama aslında felaket sandığım şey mucize de olabilirdi. Mucizevi bir durumdu çünkü bu zaman diliminde annem cezaevinde, babam da mezarda değildi. Onların evlenmesinin nedeni annemin bana hamile kalmasıydı. Ana rahmine düşmeme sadece üç ay kaldığını anladığımda ise kendi doğumumu engellemenin nasıl olacağını düşünmeye başladım. Annemi cezaevinden, babamı da ölümden kurtarmanın tek yolu bu olabilir miydi? Belki de olabilirdi. Planını uygulamak için babamın arkadaşı Eflah'ın evine bir dadı olarak işe girmekse hayatımda verdiğim en kötü karardı. Bunu ona anlatmanın bir yolu var mıydı? Buraya ait olmadığımı, öyle bir uğradığımı anlatmanın bir yolu olmalıydı. Doğru insanı yanlış zamanda bulmak birine verilen en büyük ceza olmalı.