Güzel ama bir yandan da yaman olan köylü güzeli Esma' nın evinin kapısı görücülerden aşınmıştır. Görücüye gelen beyoğulları ya ipsiz sapsız ya da çapkınıdırlar. Esma ardını dönüp bakmaz onlara. Ailesi de zaten kızlarını verme taraftarı değildirler. Ama sevda seline kapılan Esma acaba gönlüne duvar örecek mi yoksa o sele kapılıp gidecek mi? **** Arkasını dönünce korktu bir an genç kız. Biliyordu arkasında olduğunu nasıl bilmezdi görmüştü çünkü kaç gece kendini uyutmayan o gözleri. Ama yine de kim olduğunu neci olduğunu bilmezdi geçmek istedi ama genç adam izin vermedi. Sinirli olduğunu düşündüğü yüz ifadesiyle sordu. "Sen de kimsin önümde ne durursun çekilsene." Güldü genç adam, Esma duraksadı bu kadar güzel güleceğini bilseydi daha önce söylerdi bunları. Sahi adam neye gülmüştü ki. "Bir bakışınla ardında bırakıp gittiğin bir adamım diyelim. Gözlerin gözlerime değmedi de kalbime değdi diyelim. İlk gördüğü andan sana vurulan bir garip diyelim." Duraksadı genç kız ama eğer biri görürse laf söz olur diye düşündü. Uzaktan gelenleri görünce panikleyerek evin yoluna doğru koştu. Yine arkasında bırakmıştı o kara gözleri.

Yarkıyısı'ndan tanıdığımız Memed'in hikâyesidir 🌿 Kara Memed'di o, bileği bir kütük kadar kuvvetli, bakışı bir demir kadar sert, sözü hükümdü. Memed sarışındı ama ona gözünün karalığından Kara Memed derler, belki de öfkesinin karanlığından... Ve Memed, hiç görmediği, adını bile bilmediği bir kadına sevdalıdır. Ve bir kış gecesi, kapısı çalınır, evine ve ömrüne bir ateş düşer.

Ellili yıllarda; Suriye' den Türkiye' ye uzanan, sınır tanımayan bir aşkın hikayesi... Mahah ve Cemal'in hikayesi. işe yaramayan, her pis işte parmağı olan fakat köyün gözde bekarı, bıçkın delikanlısı Cemal... delikanlı dediğime bakmayın otuzuna dayanan merdiven basamaklarını dur durak bilmeden tırmanıyor. Uslanmak bilmeyen bir hırsız, çapkın, aylak aylak gezen Cemal... içki onda, kumar onda, kaçakçılık onda... hırsız dediysem aldanmayın hemen sadece o yoklukta para kullanmak falan aklına gelmiyor. Çapkınsa eğer eve almak için can atan kızların hiç mi suçu yok? Ya işsizliğine ne kılıf uyduracaksın diyenler , babası işime burnunu sokma dediyse ne yapsındı Cemal? Zorla çalışacak değil ya! Peki ya içki? Gençti iki tek atmasın mıydı? Kumar? ........ savunulacak bir tarafı olmayan Cemal! Hayatını değiştiren, hayatını değiştirdiği on yedilik masuma kol kanat geren Cemal... Gözümün nuru diyeceği Mahah' ın umulmadık bir anda hayatına dahil olması ile hayatındaki olmazları olduran Cemal' in, Gül Cemal'in hikayesi. Mahah... kimsesiz, saf, temiz Mahah... Kalmak zorunda olduğu amca evinden atılmamak için her işe koşan Mahah... Türkiye sınırlarına kadar girip göçebelerle aynı otlaklarda çobanlık yapan Mahah... Yaşadığı yerden zorla koparılan ''geri dön'' denildiğinde evine dönemeyen, kendisini kaçıran adama güvenecek kadar çaresiz olan Mahah... ''Yağmurdan kaçarken doluya tutuldu'' dedirten Mahah!... Tek şansı Cemal' le tanışmak olan Mahah... şans mı değil mi? ona da siz karar verin... Mahah ve Gül Cemal'in hikayesine hoş geldiniz. Argo, küfür ve +18 içerir. Kapak @Smcelep sonsuz teşekkürler Temmuz 2018- Nisan 2019

Hasret köyden uzakta bir dere kenarındaki küçücük evinde hem hayatla hem de annesiyle mücadele eden başı dik, dili sivri bir kızdır. Yaşadığı yerin yazı kurak, kışı çorak, baharı biraz rahattır. Ama babası olmadığından evin direği sürekli gıcırdar. Annesinin zoruyla gittiği bir düğünde gözü bir Külhanbeyine çarpar, ama başı diktir, pek yüz vermek istemez. Düğün boyu bakışırlar, tek kelime etmezler. Adam da pek bir hoşuna gitse de Hasret bunca bakışı hayra yormaz, yine de içi kıpraşır. Beyaz gömleğine, yanık tenine, kara kaşına, üstünden ayrılmayan kara gözüne... Sonra nasıl olduysa düğünün gecesinde evine gitmiş, saçılmış dökünmüşken penceresinden bir ses işitir, akşamki adamı daha görmeden tanır. Penceresinin köşesine siner, perdesinin arkasına saklanır. Sesini duyar adamın, sonra sesini duyurur. Onca yıllık Hasret bir toz olur bir duman. Sonrası dere kenarı, dut ağaçları, üzüm bağları.. Geçmişten gelen bir Köygöçüren lafı, Hamza'nın Görgülü belası... ..... Tarihi bir hikayedir.

-Yaş farkı içerir- Cebinden bir gerdanlık çıkardı Aldemir. Kızın gözünün önünde kaldırdı. "Al." dedi. "Yüz görümlüğü." Kız almadı. Aldemir, yatağın üstüne bıraktı. Geri çıktı, ceketini çıkarıp sandığın üstüne attı. O vakit fark etti. Yeni gelin tir tir titriyordu. "Korkma," dedi Aldemir. Perdeyi azıcık araladı, pencereden aşağı baktı. Evin önü iyiden iyiye boşalmıştı. Geri döndü, yatağa, kızın yanına oturdu. "Adın ne senin?" "Adımı bilmiyon mu?" dedi incecik, nahif bir ses. Su şırıltısı, kuş cıvıltısı, meltem sesi gibiydi. "Cık. Bilmiyom." "Attan indiren sen değil miydin? Yanımda oturan sen değil miydin? Demin alan kabul eden sen değil miydin?" "Bendim amma.." dedi Aldemir. "Adet yerini bulsun diye." Gelin derin bir nefes aldı. Aldemir, kızın işi anladığını fark etti. Amma da zeki çocuktu ha. İyi. Saf olanla uğraşamazdı Aldemir bu yaştan sonra. İşin en çok dert ettiği kısmı hallolmuş oluyordu böylece, hamdolsun. ~~~~ Aldemir'in kalbi Gülayşe'ye, Gülayşe'nin kalbi Aldemir'e düğümlüdür... Ve güzeller güzeli Gazâl, Aldemir'in eli kınalı yüreği umutlu tazecik karısıdır 🌱 Ve bir gün, bu topraklarda, bir sevda için bir destan yazılır...

Hikaye, 1980'li yılların yaz sonuna doğru havaların serinlediği, yaprakların sarardığı ama sonbaharın henüz açık seçik bir şekilde kendini göstermediği bulanık bir zaman diliminde aittir. Bir genç kızın uzaktan uzağa gördüğü ve henüz tanımadığı bir adama hayranlık duyuşunu, ardından çevresinin onay verdiği ve hiç görmediği biriyle hayatının en önemli kararlarından birini verişini, bu kararın üzerine de omzuna yüklediği sorumlulukları nasıl yöneteceğini anlatır. Hava nadiren güneşli, toprak çoğunlukla verimli, Nare her zaman sessizdir. Buna tezat epeyce gürültülü bir adam hayatına girmek için yollar aramaktadır. Keyifli okumalar. ... Hikaye Karadenizde geçmektedir.

Tarlaya tütünlere bakmaya giden Zeliş'in yaşadığı istismar sonucu Kadirle zoraki evlilik yapmasını konu alan bir köy hikayesi. "Kolumu bacağımı savuruyor, beni hapseden bedenden kurtulmaya çalışıyordum. Ama yapamadım. Yatırımdım tütün tarlasında ıslak toprağa. Ağlamaktan ve karanlıktan seçemediğim adam uzandı üzerime. Bir eli pijamamın lastiğini tutup indirdi. Diğer eli ise sesimi kesti. Hırıltılı sert solukları ise kulağımı deldi. İnen pantolonla çıplaklığımız kesişti. Ben kurtulmak için içimden dualar ederken göz yaşlarımla, bir kadın olmuştum toprağı ıslak tütün tarlasında. " NOT: Mantık sınırını aşmadığınız sürece eleştiriye açığımdır 😌

Karacadağ 'ın eteklerinde yaşayan bir avuç insanın öyküsü... Doğulu'nun kaleminden alışılmışın dışında bir töre kurgusu. Çakmak çakmak gözlerle bakan genç adam, karşısında ki genç kızın korktuğunu hesaba katmadan eline aldığı küçük beyaz güvercinin boynunu gözünü kırpmadan gövdesinden ayırdı! Korkuyla geriye doğru bir adım atan Ariya' yı tutan yine Arjen oldu, korkusu artan genç kız, işaret parmağını kocasının göğsüne doğru savururken ''sen bana zorla... sahip mi olacaksın?'' Alaylı gözlerle karısını inceleyen adam, '' çokta kitap okudum diyorsun! Ne olacak sonra sana aşık falan olacağımı mı sanıyorsun?'' deyip arkasını döndüğü kadının kendisine alışmasını beklemeye karar verdi. Bu gece için kendini her şeye hazırlamış olan Ariya, kendisiyle dalga geçilmesini beklemiyordu. O an ki öfkeyle kolundan tuttuğu kocasını kendisine döndürerek gözlerine baktı ve 'ilk işim seni kendime kul köle etmek, şalvarlı entel! ' diye içinden geçirdi, kendisine bakan adama en içten gülüşünü bahşederken zaten onun gönül telini sızlattığından bihaberdi... Küfür ve hafif +18 içerir. kapak tasarımı için @buraktommy teşekkürler Kasım 2017-Eylül 2018

Mihriban gülüyor, kıkırtılar bırakıyor ve farkında olmadan karnını okşayan kocasını hissediyordu. Uzun kavak ağaçlarının yanına vardıklarında Gülsarı yavaşladı, ufuğa doğru usulca yürürken kocasının göğsüne sırtını yasladı. Kocası saçlarının kokusunu içine çekerken atın eyerini tuttu. Mihriban ufuğa dalmışken, "Sonunda ne var dersin? Dünya bu köy mü? Bu köy kadar küçük mü? Çıkacak mıyım şu köyden, görecek miyim engin denizleri?" dedi ve Gülsarı'nın yelelerini usul usul okşadı. Sözleri kocasını etkilemişti, Emin atın üstünde duran karısını bir nebze daha kendisine çekti. Ne yaptığını sorgulamak umrunda bile değildi, Mihriban dilberi karısı değil miydi? Koynuna alsa, bir nebze sevgi verse kim neye karışırdı? Peki ya Cennet? Gerçek sevdası Cennet miydi? Öyleyse Mihriban'ın her halini sevecekmiş gibi hissetmezdi ki. "Kader," dedi net bir sesle. "Kader Mihriban, kader."