Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©

Tür: Gizem, fantastik🎭 Konusu: Yirmi yılda bir uğrayan Talanoa Tiyatrosu geldiğinde kasaba hiç de böyle şeylerin yaşanacağını ummuyordu. Gelişen birtakım olaylar felaket niteliğindeydi: nehir kızıla dönmüş, sık sık zelzeleler yaşanıyordu. Perlita ise tiyatronun her gün başladığı vakitte evindeki saatin durduğunu fark etmişti. Tüm bunlar tesadüf olabilir miydi? Bu yaşananlar Perlita'nın gözüne ne kadar felaket gibi görünse de tiyatro binasının ışıltılı görünümüne, dehşet verici açılışına kendini kaptırmıştı. Parıltılı oyun biletini alırken boş bir satır gördü, ondan dileğinin yazılması isteniyordu. O da yazdı. Kendi felaketini de bu şekilde yazdığını tahmin edememişti.

Çakıl: Bitsin. (00.00) Deniz: Bitsin. (00.00)