"Ben var ya," diyor. "Koydum senin teşhisi." "Nasıl yani?" "Sürekli bir yerlere dalıp onu mu düşünüyorsun?" "Evet." "Onun varlığı seni etkiliyor ya da çaresiz bırakıyor mu?" "Evet." "Geçmiş olsun," diyor Sehun numarasız gözlüğünü bir doktor edasıyla çıkarırken. "İyiyi anlamlandırma safhasındasın."

Yağan bir kar tanesi gibi. Camdan bakınca çok masumsun, yaklaşınca soğuksun, dokunursam; erirsin.

Sehun işini kaybetmemek için davetli olmadığı bir partiye katılarak hayatındaki en cesurca şeyi yapmıştı. O partide işini kaybetmediği gibi yeni proje üzerinde çalışmaya hak kazanmıştı. Garip olarak tanınan, kendi kendine konuşan, kimsenin birlikte çalışmak istemediği, parlak yeşil saçlı, peltek Kim Jongin ile birlikte.

Ama ben, onu ömür boyu karanlık dünyamın beyaz çizgilerine mahkum edecek kadar bencil olabilir miyim? Veya o, karanlıkta hevesle çizdiğim çizgilerimin gerçek sahibi mi? © Tüm hakları, Byun Baekhyun'un göz kapaklarının ardında saklıdır. © •angst with happy end√

Kyungsoo, 50 doların üzerindeki her şeyi özel tasarım olarak görüyordu. Yeni iş yerindeki kimse onunla aynı fikirde değildi. Özellikle aynı anda hem mükemmelliğin somut örneği hem de şeytanın ta kendisi olabilen patronu. Yazar: jongnugget Çeviren: Stereojoy Hikaye, "The Devil Wears Prada" filminden esinlenerek yazılmıştır fakat olay örgüsü farklıdır.

kaktüs olmanın zararları \ chanbaek \ fantastik, angst \ pg-13 \ 20k

ben öldüm, sen benim için bir mum yak şimdi.

uzaklaşmanın yasası kırgın dul kasırga solmuş resimler kaç yıl geçmiş hala güzel durur bir de PETUNYALAR EZİLMEZ muhtemelen

''Siktirsin oradan.'' Sinir bozucu bir gülüş bırakırken derince solumuştum. ''Büyücüyüm ben.'' ''Eee?'' demişti o da bana, gözlerinde ukala bir bakış vardı, yumurta kırmaya dönmeden hemen öncesiydi. ''Herif de tanrı, ne olmuş yani?''