－tamamlandı ❝ yüzünün tamamını atmadığın halde nasıl neredeyse her hafta birinci olabiliyorsun? ❞ －texting © mindaextae

Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."

"Ben bir iş istemiştim, ilişki değil."

Giren Erkeğe Burdan Çıkış Yok! Velkam Tu Cehennem. (KIZ AKLI FIKRI 2) Ağzı bozuk kızlar bulunur içeride, demedi demeyin. Telif Hakları Bende, Hakkımı Ararım. Teşekkürler.

Sinema sektörünün vazgeçilemiyen dallarından biri olan korku filmlerinin bazen ilginç ve bazende traji komik hal alan senaryolarına artık hepimiz aşinayiz ama peki neden bizi bu kadar çok etkilemez veya bu senaryolar gerçek hayatta içimizden birinin başına gelseydi neler olurdu hiç merak ettinizmi ? T.İ.K.F'den uyarlanmıştır

Bu kitap, Wattpad'de yapmamanız gereken her şeyi içerisinde bulunduruyor. Eğer Wattpad Yazarı olmak istiyorsanız, bence bunları yapmayın. Not: Feministlere karşı, erkek üstünlüğünü benimsemiş, homofobik ve raşist varlıkların girmemesi rica olunur. *Düzeltme!* Feministlere karşı, erkek üstünlüğünü benimsemiş, homofobik ve raşist yaratıkların girmesi tehlikeli ve yasaktır!

Ben Alya. Ergenlik ortalarında bi kızım . Normalde benim yaşımdaki bi kızın 40 50 kilo civarı gibi olması lazımsa ben kesinlikle normal değilim. Anormallikte boyut atladım resmen. Uzun zamandır da böyleyim. İlk başta insanların durmadan benimle dalga geçmeleri çok sinirimi bozsa da bir süre sonra alışmaya başladım. Ama alışmam bu halimden memnun olduğum anlamına gelmiyor. Vücudumdan nefret ediyorum. Ben bile kendimi sevmezken başkası nasıl beni sevebilir ki ? Ama bazen hiç bir şey düşündüğün gibi olmaz. Mucize diye bi şey var sonuçta. *Okumakta olduğunuz ya da okuyup "Bu ne lan?" diyiceğiniz bu hikaye tamamen ve maalesef gerçektir.

.

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.