TAMAMLANDI- DÜZENLENECEKTİR Bir gece birlikte olan , hemşire ve bir askerin aylar sonra aynı karargahta karşılaşma serüveni... 'Arkanda, bir ölü bırakıp gittin ama katil değilsin. Sen sevgilim, olsan olsan yeni tomurcuklanan bir çiçeği ezip geçen birisin sadece.' Yayınlanma Tarihi: 17/07/2024 Düzenlenip yayınlanma tarihi: 20/06/2025 ----------------- Şahsıma ait isim ve kurguyla yazılmış bir kitaptır bu zamana kadar kimseden alıntı, esinlenme yada benzetme yapmılmamıştır . Yazdığım 9 kitap mevcut ve her birinde yüzlerce isim ortaya çıkıyor hepsi tamamen benim kurgumdur. Tüm hakları saklıdır ©

"Bazen kendini bulmak için sevdiklerini kaybetmen gerekir." "Bazı günleri asla yaşamamış olmayı dilerken bazı günleri iyi ki de yaşamışım deriz ya işte güzelim o bahçe kapısından giren şaşkın bakışlı kızı gördüğüm anı her hatırladığımda iyi ki derken seni kendi kollarımda kaybettiğim günü asla yaşamamış olmayı dilerdim." Romantizm'de #1 [25.05.2018/28.12.2018]

(10 ARALIK 2025'te yayından kaldırılacaktır.) El değse dikişsiz yaraya çok acır,sevgilim.Ağır söz bile daha çok kanatır. Aşk Şeriatı'nın kuralıdır bu: Seven sevdiğine kesik bir yürek bırakır . Ben sana ; belimdeki silahı ,dik başımı ve tenimin ardındaki canı da bırakıyorum. Buyur al ! Beylerin bile beyi : Hazerani . Kitabımın herhangi bir yerinin kopyalanması (ç) alınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır. (Bu isimde yazılan tek kitaptır.Muhtemel olan tek kalacağıdır .Çünkü isim de şahsıma aittir.Bilindik bir şey değil .Kullanılmasına iznim yoktur.)

Kılıç ne kadar keskindi? Veya bir kurşun ne denli yakardı canı? Hangi insan ölümle dik başlı halde karşı karşıya dururdu? İnsanoğluydu işte. Ne keskin kılıçlar, ne de kavuran kurşun yarasına karşın ölümle göz göze gelmeye cesaret edemezdi. Yıkılan tabular yıllar arasında kaybolurken hatırlamazdı evlat denen mahlukat kendi kurallarını. Bir gün bir ormanda veya bir çöp konteynırında göğsünde bir kurşun yarası, cildinde ufak tefek morarmayı bekleyen kızarıklık ve karın boşluğundaki bıçak darbeleri insanın hayatının bittiği değil başladığı yerdi. Hiç olmadı bir çatıda son alınan nefes olduğu zannedilen oksijen yeni bir güne bambaşka nedenler için uyanmak demekti. Ve bir adam için o başlangıç Hera Amine'nin berbat geçen günü ile karşı karşıya gelirdi. ---- Hera Amine & Aren Rollas

Hayatım mücadele verdiğim bir savaş alanıyken ya mağlup olacaktım ya da kazanacaktım. Bana sunulan sadece iki yoldu ve o her iki yol da beni hayatın içinde belki de bilmediğim farklı yollara sürüklemişti.Kim bilebilirdi ki? Gerçek sandığımı bildiğim hayatım daha ne kadar yalanlar havuzunda yüzecekti, boğulmaya ramak kalırken kim çekip çıkartacaktı. Zaman daralıyor, vakit geliyordu ve herkes tercihini yaparken ya kaderlerine mahkum olacak ya da o kaderi yeniden yazacaklardı. Yalanla gerçeğin üstüne kurulu bir düzen varken, gerçeği kim yalanla kapatabilirdi ki. Asıl yalan gerçeğin ta kendisidir ve siz bilmeden tüm kartları açık oynarsınız çünkü kader ağlarını tesadüfe örerken, gerçeğin üstünü asla kapatamazsınız. Hayatta gerçeklere yer vardır, yalanlardan arta kalmış gerçeklere... Sandığınız kadar yalancı değildir hayat... Belki de öyledir, kim bilir. -Kitap tamamen şahsıma aittir. Herhangi bir çalınma durumunda yasal işlem başlatılacaktır. -Kapak tasarımı @0Zeynep6 hesabına aittir. -İnstagram hesabımız: @mahperi00_

Maça Kızı 8 serisinin devam bölümlerini içermektedir.

Her şey o gazete haberiyle başlamıştı: Milyon Dolarlık Bebek sahibi olmak ister misiniz?

Cihanşah Serisi - I +18 - Yetişkin İçerik (Küfür, argo, cinsellik... içerir.) ♤ Geçmişin gölgesi, geleceğin kaygısıyla debelenirken, bir de bakmışsın ki yıllar geçmiş çoktan. Sen ise olduğun yerde karanlıklar içinde kalmışsın hiç yoktan. Anna Meryem AKSEL Bir kadının nefesinde soluklandığımda anladım ben canı, cananı... Nefis dediğin riyayla, hakikâtli kara sevdayı. Seyyid Han CİHANŞAH ♤ °° B.T : 06.11.2022 B.T: 04.05.2024 TÜM HAKLARI SAKLIDIR!!

"Küçük bir kız çocuğu gibisin." Soğuğun içime ilmek ilmek işlemesi gecenin ayazından değildi, onun buz gibi sözlerinden ürpermiştim. Gök yüzünde bizi seyreden yıldızlardan ziyade kendi ışığının aydınlattığı, o zehir karası delici gözlerine yerleşen alaylı parıltı ve söylediği son şeyle çileden çıkmıştım artık. İçimde lavlarını köpürterek sabrımın son demlerinde dolanan volkan patlamaya hazırdı, bu işin başka çaresi yoktu ve inceldiği yerden kopacaktı. Ben onun sayesinde çoktan büyümüştüm fakat o her seferinde inadına yapar gibi çocuk olduğumu savunuyordu. Beni bakışları, tavırları, hareketleri ve kelimeleriyle resmen eziyordu. Kalbimi eziyordu. "Çocuk falan değilim ben!" Diye bağırdım sonunda içimdeki ateşten okyanus çaresizce çırpınan benliğimi cayır cayır yakmaya başlarken. Aynı anda hem üşüyor hemde alev alev yanıyordum. Kendi içimde birçok imkansızı barındırıyordum. Sertçe yutkundum... Sesimi iyice yükselttiğimde tek bir mimiğimi bile kaçırmak istemiyormuş gibi dikkatle beni izlemeye başladı, artık gerçekten dayanamıyordum. "Çocuk değilim anladın mı? Değilim! Sana abi demek zoruma gitmeye başladığında büyüdüm ben!" Diye adeta haykırdım. "Duygularımı gizlemeyi öğrendiğimde büyüdüm! Susmayı öğrendiğimde, sessizce ağlamayı öğrendiğimde büyüdüm! Gözümün önünde başkasına dokunduğunda büyüdüm!" Ona ilk kez utanıp çekinmeden kurduğum bu uzun ve acımı haykıran cümleler tüm nefesimi tüketmişti fakat söyleyecek son bir sözüm daha kalbimin en ücra köşesinden saniyeler sonra çıkagelmişti. "Seni sevdiğim gün büyüdüm ben." Diye fısıldadı güçlükle soğuktan zangır zangır titreyen dudaklarım.

"Sadece seni yok etmek istiyorum." dediğinde dudaklarımda kışkırtıcı bir gülüş oluştu. "Öyle mi?" dedim dudaklarına doğru fısıldayarak. "Daha çok beni nefesimi kesene kadar öpmek istiyormuş gibi bakıyorsun." dedim ama bakışlarını hiç değiştirmedi, bana öyle bakmaya devam etti. "Doğru başta amacın gerçekten beni yok etmekti, sonra baktın ki etrafımda bunu yapmaya meraklı insan çok, acıdın mı?" Konuşurken hafif alaylıydım, her bir kelimemde, her nefesimde amacım onu daha da çıldırtmaktı. "Aslında evet, seni ben mahvedecektim ama ortada mahvedilecek bir şey kalmamış." dedi eli çenemi hafif hafif okşarken. Ve onun dokunuşu mahvedilecek bir şeylerin kaldığını hissettiriyordu. Yine de bakışlarım düşmanca kısıldı. "Senin görevin beni korumaktı, değil mi? Dur o da oyundu, doğru ya." 07.04.2023