"Ben bu dünyada sana açtım gözümü. Varsa sen yoksa sen... Ne gözüm gördü başkasını, ne gönlüm yönünü çevirdi senin gözlerinin menzilinden başka yere. Her gece, dua diye sana kavuşma hayalini bastım kalbime. Hep bir umut dedim kendime, ayakta durduysam bugüne kadar sebebi buydu." "Şimdi diyorsun ki yan Merih, yıllardır büyüttüğün sevdana kavuşamayacaksın, yak kendini Merih." Alnımı öptü. Elleri titriyordu. İçin için ağlıyordu. "Senden gelene kurban olurum ben. Başım gözüm üstüne. Dersen ki sana bu dünyada vuslat yok, yine de bende ki aşkına ihanet etmem. Ben sana kıyamam, kendimi yakarım ama sana değen yeli bile seni incitmesin diye engellerim. Böyle mutlu olacaksan buna da eyvallah." Derin bir nefes alıp ayağa kalktı. Gözlerini sildikten sonra bana son kez bakıp gitti. Olduğum yere yığılıp haykırarak ağlamaya başladım. Bu gece ruhum sökülmüş, aşkımı kaybetmiştim.

Görevini aşk ile perdeleyen bir adam ve o aşka yalnızca yüreğiyle kanat çırpan bir kadın. *** "Gözlerin dünyanın en güzel, en ihtişamlı masalını anlatıyor ve ben o masalda bana yer olmamasından deli gibi korkuyorum...'' dedi sarhoşluğuna rağmen kelimeleri net kullanmayı başararak. Saçlarındaki ellerimi alnına kaydırarak oradaki tutamları sevdim hiç acele etmeden... Ardından da şakaklarında, siyah sakallarıyla bezeli yanaklarında ve çenesinde dolaştırdım parmak uçlarımı... ''Neden o masalda sana yer olmasın Barış?'' diye fısıldadım. Gözlerini kapatarak gülümsedi. Birkaç dakika yüzünü inceledim, göğsü düzenli soluklarla inip kalkmaya başladığında uykuya tamamen kavuşmuştu artık. Elimi tekrar yumuşak saçları arasına gömerek iç çektim hüzünle. ''Senin olmadığın bir masalda bana yer kalır mı sanıyorsun?''

"Bu senin düğün istemeyen halin miydi?" diye sordu Yavuz duruşunu bozmadan. Nefesini düzene sokmaya çalışan İnci "Sana nikahı bastım diye dans ettim bu kadar, evet." dedi dalga geçerek. Bir şey söylemedi Yavuz. Önündeki su dolu şişeye uzanıp bardağına doldurdu, fakat doldurduğu suyu eline alamadan İnci'nin bardağı kapıp kafasına dikmesiyle sabırla yutkundu. "Sen nasıl bir manyaksın ben anlamadım ki!" Güldü İnci. "Nasıl bir manyak olduğumu çözebileceğin kadar kalmamayı umut ediyorum hayatında." diye yanıtladı Yavuz'u. Bedeninin duruşunu bozmadan boynunu çevirip kıza kısa bir bakış attı Yavuz. "Bir yerde kalabilmen veya ayrılabilmen için orada olman gerekir. Sen benim hayatımda değilsin." dedi ters sesiyle. Kıkırdayarak bardaktaki sudan biraz daha içip "E süper o zaman." diyerek ayağa kalktı İnci. "Hadi burada uslu uslu oturmaya devam et sen."