Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.

Omegaverse +18 "Avuç içlerin bile bal kokuyor." 📍Valery Bean 24/27 📍Ethan Liam Walker 15 /18 (Yaş farkı) 01.20

|+18| Gövdesine çarparak dibini boyladığım ağaç oldukça büyüktü.Beni ağaca fırlatan şey ise benim iki,hatta üç-dört katım kadardı.Ve çarpmanın etkisiyle oluşan acı resmen gücümü emerek dönüşmeme sebep olmuştu. Savunmasızdım.Çırılçıplaktım. Omuriliğim kırılmışçasına bir acı hükum sürüyordu vücudumda ve ben bu acıyı, iki büklüm yattığım ağaç dibinde,ağzımdan çıkan iniltiler ve acıyı def etmek için şekilden şekile giren vücudumla oldukça belli ediyordum. Yine de iki elimi toprağa bastırıp kalkmaya çalıştım.Fakat sırtımdaki keskin acıyla inleyerek tekrar yeri boylamıştım.Koyu kahverengi tüylü, iri,koyu kahverengi tüylü ve lacivert gözlü kurt, hareketim ile kafasını hafifçe öne iterek dişlerini göstermişti. Sonra birşey oldu. Kahverengi tüylü beta kurt aniden irkilerek geriye doğru adımladı, yanındaki kurtlarla birlikte. Geriye doğru çekildiler ve sakince oturdular. Acıdan kıvranıyordum ama kendimi koruma iç güdüsüyle her hareketi takip ediyordum. Yaklaşık on kadar kurt geri çekilip oturdu ve ortalarından bir yol bıraktılar. Ağaçların arkasından benim zıttıma kömür karası tüylü ve burundan dumanlar yükselen,bir gözü kırmızı bir gözü sarı bir kurt asilce bana doğru ilerledi. Tanrım! Şaka mıydı bu? Başucumda durdu ve bir süre beni izleyerek kokladı. Alfa olduğunu haykıran gözleri ve duruşu ile beni kokladıktan sonra gözlerimin içine baktı. Sırıttığına yemin edebilirdim. Acıya bu kadar katlanabilip,bilincimin açık kalabilmesi bile mucizeydi. Ve benim duyduğum son şey Alfa'nın zihnime aktardığı sözcüklerdi. "Sürüye hoşgeldin, küçük Alfa'm." ~ |Signet:Mühür| !!Yaş farkı,cinsel içerik,şiddet,bdsm ve argo içermektedir!!

Not! Kitabın ilk bölümleri final olduktan sonra düzenlenecektir. [Kitabın Şarkısı : Lana Del Rey - Dark Paradise.] Kitap yetişkin içerikler bulundurmaktadır! ❄ Sonsuz bir gecenin göğsünde Ay ince bir bıçak gibi asılıyordu. Adımları arkasında kan izleri bırakan kara kürklü bir kurt uçuruma doğru adımlıyor, bilincini kaybetmemek için acısına tutunuyordu. Uçurumun başına geldiğinde gözlerinde sönmeye yüz tutmuş ışık ölüm kokuyordu. Toprağı kızıla boyayan kanı tüylerinin arasından akmaya devam ederken bir anda olduğu yere çökerek, yığıldı. Hızla aldığı nefesler ciğerlerine kendi kanının kokusunu dolduruyordu. Yine o eksiklik duygusu ruhunu sardığında... ölmek istemişti. Geriye kalan son gücünü toplayarak başını Ay'a doğru kaldırıp peş peşe uludu ta ki içinde ki boşluğun sahibi çağrısını duyana kadar. "Mühür seni bana getirdi." ❄

Annesini ve kız kardeşini kaybeden Prenses Euria Vaseva, onların intikamını almak için yıllarca kendini eğitmiş, ve Ocreya Krallığının en ünlü suikastçisi olan Gümüş Firari kimliğine bürünmüştür. Hedefine çok yaklaştığı sırada babası, Ocreya Kralı, Gümüş Firari denen suikastçının yakalanmasını emreder ve Euria kendini son derece zor bir durumun içerisinde bulur. Bir seçim yapması gerekiyordur. Suikastçı kimliğini terk edip tahta geçecektir ya da intikamın peşinde tacını devredecektir.

[Kitabın Şarkısı : NF - ft. Britt Nicole / Can You Hold Me.] Kitap yetişkin içerikler bulundurmaktadır! 🌸 Her biri farklı bir gücü temsil eden dört büyük tanrı. Ve bu dört tanrıdan Su Tanrısı'na tapan küçük bir köy. Kibele köyüne aylardır yağmur yağmıyordu. İnsanlar içecek su bulamıyor, ekinler kuruyor, hayvanlar ise telef oluyordu. Çaresiz halk son çare olarak köylerindeki kâhine başvurdu. Ancak kâhinin sunduğu çözüm korkutucu bir yoldu: Kurban olarak tanrıya bir gelin vermek. Bir gelin. Gelinlerden nefret eden bir tanrı. Kurban kim olacak? Su Tanrısı, istenmeyen bu gelini kabul edecek mi? Yoksa gelinin kalbi, suyun öfkesine karşı direnirken geçmişin karanlık sırları tarafından yutulup sonsuza dek kayıp mı olacak? NOT: Kitap su tanrısının gelini adlı mangadan (yalnızca kurban olayı) esinlenerek yazılmıştır. Aynı adla bir dizide vardır ama dizi ile kitabın alakası yoktur. Kontrol etmek isteyenler mangaya bakıp diziyi izleyebilirler.

Beyaz Ejderha Krallıgı, dünyada var olan en güçlü krallıktı. Tabii ona kafa tutmaya cesaret edebilecek sadece tek bi krallık vardı o da "Siyah Ejderha Krallıgı". Bu iki krallık arasında süregelen bir rekabet ve üstünlük duygusu yıllarca pek çok savaşcı ejderha ve kayratının katledilmesine yol açmıştı. Ta ki bu üstünlük savaşına dur diyebilecek "Denge Ejderhaları" uyanana dek. Kehanet gerçekleşiyordu. Bu iki siyah ve beyaz ejderha tüm savaşı durdurmuşlardı. Sonuç olarak tüm ejderhaların ataları onlardı. Bu iki ejderhadan beyaz olanın adı "Valyrian" ve siyah olanının adı "Aegon" idi. Valyrian, Beyaz Ejderha Krallığı'nı temsil edip oradaki yıkıma bir son verirken; Aegon'sa Siyah Ejderha Krallıgı'nı temsil ederek oradaki yıkımı durdurmuştu. Yıllar önce de aynı şeyler olmuştu. Tarih tekrar ederken bu krallıklar iki şeye odaklanmıştı: biri kehanet digeri ise bu iki ejderhanın kayratlarını bulup onları ne pahasına olursa olsun derin bir uykuya göndermekti. Ya da bu görünen gerçekti. Belki de çok daha fazlası vardı... *** Evet, evet baya sıkıcı bir tanıtım olabilir ama hikayeye birkaç bölümlük bir şans ver bence ;) #Bilim kurgu 2 (21.05.2020) #fantastik 1 (26.05.2020) #ejderha 1 🌙Kapak tasarımı; @ebrar-ky

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

Alparslan Karacan, medyaya yansıttığı İş insanı imajının arka tarafında yeraltına hükmeden, tek sözüyle düzeni bozabilecek bir mafyadır. Gelmiş geçmiş tüm mafya babalarına diz çöktürmüş bu tehlikeli adam hakkında bir gün Türkiye'nin en büyük günlük gazetesinde bir haber yayınlanır. Haberde Alparslan'ın 'mafya' kimliği kanıtlarıyla beraber yayınlanırken tüm ülke, basın ve medya şok içerisindedir. Yıllardır iş alanındaki zaferleriyle anılan adamın aslında mafya babası oluşu büyük bir sorun iken, bir diğer büyük sorun haberin gizemli bir gazeteci tarafından yazılmış olmasıdır. Alparslan da kendisi hakkında bu haberi yapan kişiyi köşe bucak aramaktayken basın ve sosyal medya kullanıcıları bu haberi yayınlayanın bir 'erkek' gazeteci olduğuna emindir. Haberi yayınlarken cinsiyetini hiçbir zaman engel görmeyen gizemli gazetecimiz Belinay Tomris Aldinç ise, kimliğini açıklamasıyla ülke gündemine bomba gibi düşmesi bir olur. Ortaya çıkardığı mafya babaları sadece Alparslan ile sınırlı kalmaz. Yeraltındaki tüm mafya babalarını tek tek ifşalarken düşman kazanması da kaçınılmazdır. --- Yayınlanan haber, beraberinde getirdiği felaketler zinciri, ve ne olursa olsun kimseye boyun eğmeyen bir gazeteci. --- 27.02.22

Ben Gül Rosealine. Mükemmel bir hayata, mükemmel bir işe, mükemmel dostlara ve mükemmel bir aileye sahiptim. Ta ki, en yakın arkadaşım Neşe Sandra ile çıktığımız kamp yolculuğunda arabamın bagajında bir ceset bulana ve o cesetin Vampir Kral olduğunu öğrenip zindana atılana kadar. 💋 "Fakat bilmediğiniz bir şey var Kral Hector," dedim sert sesimle. Nefret dolu bakışları adeta harlandı, "Büyücü olman dışında mı?" diye sordu tehlikeli bir tonla. Onu onayladım, "Büyücü olmam dışında." Şuan kellemin alınacağı alanda, binlerce vampirin önünde Kral'a kafa tuttuğum doğruydu. Yaptıklarımdan pişman değilim ha, aklım hala yapmadıklarımda... Haddi bakayımm! Kral Hector sahte bir merakla, "Neymiş o?" diye sordu. Güç almak istercesine yanımdaki Neşe'ye baktım. Siyah gözleri, gri gözlerime adeta cesaret ışınlarken yutkundum. Omuzlarımı dikleştirdim ve, "Ben sandığınızın aksine sıradan birisi değil, soylu bir prensesim!" dedim. İki saniyelik oluşan sessizliği bizi izleyen insanların kahkahaları bozdu. Bana inanmamışlardı! Oğlum ayıp değil mi lan? Onları umursamayarak bakışlarımı Kral Hector'da sabitledim. "Sana iki seçenek sunuyorum Hector," diyerek ona duyduğum saygıyı ortadan kaldırdım. "İki haftan var. Ya beni ve arkadaşımı serbest bırakırsın, abinin katilini beraber buluruz. Ya da bizi tam şuan öldürürsün ve benim gazabımdan kurtulursun. Geriye ise sadece annem Kitsune Kraliçesi Çağla ile babam Kurt Kralı Boris Garcia'nın gazabı kalır," dememle tüm salon sessizleşti. Öyle ki Kral Hector'un yakışıklı yüzü bile adeta dumura uğradı. Devam ettim, "Fakat onların gazabından kurtulabilir misin? İşte onu hiç sanmıyorum!" 💋 'PABUÇ' serisinin ikinci kitabıdır. İlk kitabı okumadan başlamanızı tavsiye etmem.