Abim kişisi sizi Halısaha grubuna ekledi. Abim: Evet ekip tamamlandı. Herkes uygunsa cuma günü saat 10 gibi oynarız. Siz: Sen oyna abdulhamit sen oyna Siz: ya beni bu gruba neden aldınız iyi misin abi sen? Abim: ya halısahada adam eksikti ne yapalım yani? Bi iki defa vurursun sende ne olucak Siz: aynen Kerimcan Durmaz gibi koşarım ben👏👏

Aile-asker kurgusu✨️ 🪷 Gözlerime bakmaya devam ederken sordu. "Sen benim kim olduğumu biliyor musun?" kafamı aşağı yukarı salladım. "Abim!" dedim gür bir sesle. "Abimsin sen benim!" Afalladı. Ona, sen uzaylısın desem bu kadar şaşırmazdı hani. "Ne?" dedi. "Nil ben. Kardeşinim!" 🪷 07.09.24✨️ #aile 1 12.09.24✨️ #gençkurgu 1 21.08.2024🍭 18.07.2025🍭 (TAMAMLANDI)

Dikkat: +18 sahneler barındırır. • Mafya • Anlaşmalı Evlilik • "Benim hakkımda hiçbir şey bilmiyorsun, küçük köstebek." Yutkundum. O, Eymir Valen'di. Aynı otelde, yan yana odalarda kalmıştık ve ben ona yakalanmıştım. Beni bir köstebek olarak görmesinin sebebi buydu çünkü hakkında bilgi toplamaya çalıştığımı sanıyordu. Oysa benim amacımın Eymir'le hiçbir ilgisi yoktu. "Peki ya sen, benim hakkımda ne biliyorsun?" "Bir köstebek olduğunu." Kendi söylediği cümleyi düzeltti. "Güzel bir köstebek." Dudaklarım iki yana kıvrıldı. Belki harekete geçip varlığını ifşa etmem gerekirdi ama ben genelde kuralları çiğnerdim. "Burada olmamalıydın." Dedim, net bir şekilde. Abimler onu fark ederse cesedini çıkartırlardı. "Burada olmasaydım yarattığım şaheseri görme imkanını nasıl bulacaktım?" Bence benden bahsetmiyordu, elbiseden bahsediyordu. "Şaheserini bana göndermek yerine evinde muhafaza da edebilirdin." "Seni evimde muhafaza etme fikrini sevdim." 🕸 Mafya▪︎Düşman Aileler▪︎Anlaşmalı Evlilik Yayım tarihi: 22.07.2025

"Sadece seni yok etmek istiyorum." dediğinde dudaklarımda kışkırtıcı bir gülüş oluştu. "Öyle mi?" dedim dudaklarına doğru fısıldayarak. "Daha çok beni nefesimi kesene kadar öpmek istiyormuş gibi bakıyorsun." dedim ama bakışlarını hiç değiştirmedi, bana öyle bakmaya devam etti. "Doğru başta amacın gerçekten beni yok etmekti, sonra baktın ki etrafımda bunu yapmaya meraklı insan çok, acıdın mı?" Konuşurken hafif alaylıydım, her bir kelimemde, her nefesimde amacım onu daha da çıldırtmaktı. "Aslında evet, seni ben mahvedecektim ama ortada mahvedilecek bir şey kalmamış." dedi eli çenemi hafif hafif okşarken. Ve onun dokunuşu mahvedilecek bir şeylerin kaldığını hissettiriyordu. Yine de bakışlarım düşmanca kısıldı. "Senin görevin beni korumaktı, değil mi? Dur o da oyundu, doğru ya." 07.04.2023

❄️🩰 RUS MAFYA LİDERİ VIKTOR VOLKOV & BALERİN VERA VASILIEVA Rus Mafya | Balerin | Romantik Gerilim | İlk Görüşte Aşk | Bilinmeyen Aile Buzla kaplı bir kalp güneşin ışığına dayanamaz. Peki buz eridiğinde geriye ne kalır? Buzdan Kalp & Güneş. Vera Vasilieva, Londra'da parlayan bir bale yıldızıyken, büyükannesinin ani ölümüyle hayatı altüst olur. Rusya'ya dönüşü, onu sadece geçmişin gölgeleriyle değil, aynı zamanda tehlikeli bir mafya ağının merkezindeki gerçeklerle yüz yüze getirir. Bale tutkusuna tutunmaya çalışırken, karşısına Viktor Volkov çıkar. Yakışıklı. Soğuk. Güçlü. Tehlikeli. Aynı zamanda Vera'nın kalbine işleyen, unutulmaz bir adam. Viktor, sadece bir mafya lideri değil, Vera'nın geçmişiyle derin bağları olan bir adamdır. Ona ilk görüşte aşık olur; buz tutmuş kalbi, Vera'nın ışığında erir. Ancak tehlike her adımda yaklaşır. Çünkü bu karşılaşma rastlantı değil-kaderin karanlıkla yazdığı bir senaryodur. Viktor, kendi gölgeleriyle savaşırken bu tehlikeli dünyadan Vera'yı koruyabilecek midir? Gerçek aşkın bedeli ne olabilir? "İlk öptüğüm erkek sensin, Viktor." "Tek öptüğün, hatta son öptüğün de ben olacağım, moya malyshka."

Kitabın çalınması durumunda hemen işlem adli başlatılacaktır! Tüm hakları saklıdır. ☾ Bir yangın... bir kayıp... bir sessizlik. Ve hiçbir yara, geçmiş kadar derin iz bırakmaz. O gece, bir aile yandı. Azrail yanlızca beni arkasında bıraktı... Bana kalan ölüm, benden canımı değil duygularımı, benliğimi almıştı. Ben hatırlamıyorum. Ama bedenim, unuttuğum geçmişi her gece yeniden yaşıyor. Bir ev yandı. Ailem yok oldu. Ve ben küllerin içinden, bir şeyleri geri almaya yemin ederek çıktım. Bana "kanla çiziyorsun" dediler Belki de öyledir. Ama kimse, içimdeki o boşluğu görmedi. Kimse, geceleri uyanıp nefes alamayışımı bilmedi. Zihnim o yangını tekrar tekrar yaşarken, bir şey yankılandı kalabalıkta. Bir isim, Alaz Çakır. Ben kim olduğumu unuttum. Ama o... beni hiç unutmamış. Yüzü tanıdık değildi... ama kalbim titredi. Kül olmuş olsada, gözlerinde bir hayat vardı ve sanki ben o hayatın içindeymişim gibiydi. Hiç tanımadığım biri, bana benden daha çok tanıdıktı. Sustu, beni kaybetmemek için sustu. Ama onun sessizliği benden daha tehlikeliydi. O, beni benden önce tanıyan tek kişi. Ama geçmişi hatırlamak mı daha acı verici Yoksa hiç hatırlamadan sevmek mi? Bilemiyorum... "Ben masum değildim. Hiç olmadım. Ama biri beni yakmadan önce... ben herkesi yaktım." Bu hikâye, iyi ve kötü arasında değil. Bu, geçmişi karanlık, elleri kirli insanların susarak, savaşarak ve bazen birbirini yok ederek yazdığı bir hikâye. Ben Gece. Ve bu... Kendimi bulmak için herkesi yakma hikâyem. ☾

❝Sanrılardan ibaretti sanki bütün yaşananlar... Boğazıma oturan o koca yumru, elimden kayıp giden, bir daha da sahip olamayacağım hayallerim, hayatımdı sanki... Ağlayamadım. Bağıramadım. Durduramadım. 26 yıllık yaşamımın, 7 yılında adım atmadığım şehirde, onun tarafından bir başıma bırakılmıştım. Son umudumda da dalından acımasızca koparılıp alınmış gibi hissediyordum... Varlığımdan nefret eden insanlarla doluydu etrafım. Kaçmak isteyip, kaçamadığım bir labirentin içimdeydim sadece. Karanlık yolumu aydınlatan tek bir mumum vardı. Cılız ateşi bir sağa, bir sola savrulurken, koşmam için umut olmuştu bana... Yoktu. Artık o da yoktu. Karanlığın ortasında bir başımaydım. "Sözler hiçbir zaman tutulmaz anne... tutulmaz. Dedim sana. Ben ne sevmeyi hak ediyorum, ne de sevilmeyi. O gün... o gün ölmesi gereken bendim. Bendim." Ucunda oturduğum kayalara içindeki nefreti döküyormuş gibi çarpan o hırçın dalgalar, sanki sesim olmaya çalışıyordu. Gök gürledi. Bulutlar ağladı... Göğsüme ince bir sızı yayıldı. "Beni sevdiğine inanmamıştım zaten..." Titreyen dudaklarımı zapt etmeye çalışırken, gözlerimi karşımdaki hırçın denize çevirdim. "...şayet sen bile sevmekten vazgeçtin." Karadeniz acımasızdı. Aldığını vermez, verdiğini de acımadan ellerinin arasından alırdı... sonra elinde avucunda bir şey kalmazdı. Almıştı. Hepsini ellerimin arasından çekip almıştı. Ben Güneş. Kolu kanadı acımadan koparılan, omuzlarına tonlarca yük konulan kadın.❞ 🌑 0 4 /0 3 /2 0 2 4 ALINMASI, KOPYALANMASI VE ÇALINMASI DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR 🖇 Written by: simaara 🪶

Çiçekler de Ağlar Bazı kadınlar sessizdir... Ama o sessizlikle bile haykırmayı bilirler. Kimileri konuşarak anlatır derdini, kimileri sustukça daha çok duyar kendini. Gülmina Yıldız, susanlardandı. Bir şehir bıraktı arkasında, bir geçmişi gömdü, bir kadın olmaya yeniden başladı. Yeni bir ev, yeni bir hayat, ama aynı kalp... Aynı gözler. Toprağa dokunmayı seçti, çiçeklere sığınmayı. Ama bazı kökler vardır ki, toprağa değil, insanın ta içine uzanır. Ve orada gizlenir bir isim. Belki daha önce hiç duymadığı kadar derin, belki de korkacak kadar sessiz. "Gölge" diyorlardı ona... O isim, bir fısıltı gibi dolaşıyordu duvarların ardından. Ve her fısıltıda, Gülmina'nın yüreği başka türlü atıyordu. Aşk, bazen bir fotoğraf karesine sığmaz. Bazen bir nefesin içinde, bir sessizliğin ortasında yankılanır. Ve bazen... Çiçekler de ağlar. Ama kimse duyamaz o gözyaşlarını. Sadece biri... sessizliği dinlemeyi bilen biri...

🏀 Sayın sen, ben Deva. Deva Çetinceviz. Adımdan da anlayacağın üzere ben kolay lokma biri değilim. Evet, babam beni erkek gibi büyüttü ama öyle olmasaydı da ben tuttuğunu koparan bir kadın olurdum. Benim hikâyem, kardeşimin başımıza açtığı işler yüzünden babamın benden yardım istemesiyle başladı. Ama bu sandığın kadar küçük bir yardım değildi. Yardımcı antrenörlük yaptığı bir basketbol takımında iki aylığına onun yerine bakmamı istiyordu. Bu benim için çocuk oyuncağıydı. İşi yerine getirebilecek kabiliyete sahiptim. Kolaylıkla üstünden gelebilirdim. Lakin küçük bir sorunumuz vardı. Bu işi erkek kılığına girerek yapmak zorundaydım. Hem de bir erkek basketbol takımında. Anlayacağın üzere olaylar karışık, yolumuz engebeli. Ve ben agresif bir şoförüm. Erkek gibi büyümekle erkek olmak arasındaki farkı göreceğim bu yolda bana eşlik edersen kendimi daha az yalnız hissederim. Hazırsan başlayalım mı?

Wattys 2023 Kazananı - En iyi Karakterler Ödülü İşaret parmaklarımız havaya kalktığında birbirimizi işaret ettik. "Sen!" dedik aynı anda. "Sen menžel'sin!" Odanın içinde bir perdenin açılma sesi duyuldu. Bu, yeni başlayan oyunumuzun ilk perdesinin sesiydi. Senaryolar yazıldı, oyuncular seçildi, ruhlar beden bulmak için şekil değiştirdi. İşte şimdi başlıyordu. Perde kapandığında gerçek yüzünü göster bana, Ya da oyna bir daha. Maskeler gerçeği yeniden saklandığında, İnan, hazırım bir daha kanmaya. "Hayat bir oyun. Bir planın yoksa onun parçası olursun." Sevgili seyirciler, oyunun başlamasına dakikalar yok. Uzun bir zamandır oyunun içindesiniz. ❝İyi seyirler!❞