"Bela yağmur gibi gökten yağarsa Başını ona tutmaktır, adı aşk..." . . . 🪶❤️‍🔥 Kapak tasarım; @Publiisherr

Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

Tuna, biraz inatçı, deli, kendi bildiği yoldan giden bir genç adam. Sıla'dan bahsedilince hep önünü kapatıyor, ama hayat sürprizlerle dolu. Beklenmedik duygular kalbinde filizlenirken, aşk onun da kapısını çalıyor. Komik, duygusal, cesur ve biraz da karışık anlarla döşeli bir yolculukla dolu bu hikâyeye sizleri de bekleriz.

Organize İşler'de yeni bir dosya. Avcı Operasyonu. Kendisini ne yapıp edip bu operasyonun ortasında bulan genç bir kız. Biraz deli de. Üstelik babası organize işler, amcası ise asayiş büroda amirken. Kendisine aşık bir adamın ismi operasyonun içindeyken, bir başka adamın inadına dosyadan uzak durmuyor. Bunlar yetmezmiş gibi aşk da kapısını çalıyor. Artık emniyetin etrafına sürekli çekilen adımları, onu nerelere götürecek? Çılgın bir ailenin çılgın bir üyesi olan Asude, hayatındaki macera seviyesini daha ne kadar yükseltebilir, birlikte görelim.

İntikamın kıyafetini hiç merak ettiniz mi? Peki ya bedenini? İntikam,nefretle kararmış lacivert gözlerdi. İntikam,bir kafesin ardına gizlenmiş saldırmayı bekleyen bir bedendi. İntikam, ruhunu kasıp kavuran ateşten, uçsuz bucaksız bir buz kütlesiydi. İntikam, karanlığa ait dünyada Siraç Vuslat demekti. Yer altı dünyasının Azrail'i olarak adlandırılmış bir genç adam . Bir kulübe,bir masumun intikamı. Bir kurul, suçsuz insanların günahkar kuklacıları. Ve karanlığın intikamına boyanmış kör kuyularına düşen, küçük narin bir ışık; Elif! O bir anahtar. Kalbine hiç nefret uğramamış bir umut. İntikamın ilk aydınlığı; Günışığı! Onun bir görevi var. Seveceği adamın tek hedefi olan intikam onu yok etmeden, kalbini açtığı bu adamın cehennemden uzaklaşmasını sağlamak. Cehennem, bir ışık için kör karanlığı affedecek miydi? Yoksa bir türlü Azrail'i azad etmeyen intikam, onu anahtarsız kapılar ardında saklamaya devam mı edecekti? Oysa Allah'ın ol demesiyle bütün kapılar açılırdı! İntikamın ölümü, Günışığının baharını getirecekti...

"Bir yabancıdan gelen mesajla başladı her şey. Ama ya o yabancı... senin kendinse?" Telefonunu kaybettin. Birisi bulduğunu söylüyor. Ve senin hakkında her şeyi biliyor. Rüyalarını, hatıralarını, korkularını... Geleceğini bile. İki kişi arasında geçen onlarca mesaj. Hiçbir isim yok. Hiçbir yüz yok. Sadece yazılar. Ve bir soru: Kiminle yazışıyorsun gerçekten?

''Kelebekler bazen sadece bir çizim değil, bir kod olabilir.'' ''Ve bazı gerçekler hatırlanmak için değil, saklanmak içindir. '' Ece sıradan bir lise öğrencisi olduğunu sanıyordu. Hayat, bir anda onun için farklı bir yöne akmaya başladı. Yeni gelen gizemli bir çocuk, Deniz... Sessizce yanına oturdu, bir şey söylemedi ama her şeyi başlattı. Deniz'in bakışlarında gizlenen bir geçmiş, Ece'nin kalbinde uyanan bilinmeyen duygular... Zamanla yakınlaşan iki ruhun arasına, konuşulmayanlar ve hatırlanmayanlar karıştı. Ve bir kelebek çizimi, görünenden çok daha fazlasını anlatmaya başladı. Arkadaş sandığı yabancılar, sırlarla dolu geçmişler, ismini bile bilmediği gerçekler... Ece, farkında olmadan bir oyunun içine çekildi. Bir aşkın mı, yoksa bir görev planının mı parçası olduğunu çözmek için çok geç kaldı.

✖Arkadaşlar okuduğum ve beğendiğim yazarların kitaplarını sizlerle paylaşıyorum. Keşfedilmemiş kurgu paylaşmaya özen gösteriyorum.Yazar veya kitap tavsiyesinde bulunabilirsiniz. ➡Tam bir wattpad kurduyum ve önerdiğim kitapların hepsini okudum. ❗Kitap bitmiştir, devam etmeyecektir. ❗ Okuma listelerimden kitap bulabilir ve okuyabilirsiniz. ▪Kapak :HayallerimTozPembe▪ ◀© Tüm hakları kitaplığımın tozlu raflarında saklıdır.™▶

"Biliyor musun Helen ? Felaketim olacağını bildiğim halde yine seni severdim ." "Severdin ama ben senin için bir felaketten daha fazlası olacağım." OLYMPOS Yıllar önce dünya üzerinde kurulmuş olan karanlık düzene verilen isim. Dünyanın en güçlü mafya ailelerinin oluşturduğu karanlık bir örgüt. Bir orman içinde avlar ve avcıların bulunduğu. Saf kötülüğü barındıran bir teşkilat. Ve bu düzeni korumak için eğitilen varis Helen Kül Ivanov Kanlı bir varis Ormanın kraliçesi , düzenin koruyucusu ve güzel bir ölüm meleği Herkesin gözünde av olan bir kadının avcıya dönüşmesi Karay Aslan ormanın kralıyken aynı zamanda avcıydı .Fakat bu gerçeği bilen tek bir kişi vardı. Helen ormanın kralını avlamaya gidiyordu . Bu hikaye bir av cının avlanmasını değil , av olmasını anlatıyor.