Bazen Canavar'ı öpmek onu Yakışıklı Prens'e dönüştürmez. Jin Blake, saygın bir aileden gelen bir omega olmasına rağmen kardeşleri arasında sıradan olarak kabul ediliyordu. Çirkin falan değildi ama omega standartlarına göre özel de değildi. Bazen varlığını bile fark etmezlerdi. Bu yüzden evlerinde tuhaf şeyler olmaya başlayınca ilk fark eden Jin oldu. Malikanelerinde bir canavar vardı! Ama ya canavar Yakışıklı Prens değil de soğuk kalpli, alaycı bir pislikse? PS: Bu kitap Uzaylı Prensler Serisinin devamı niteliğindedir. Olayları, karakterleri ve anlatılan bazı şeyleri anlamak için önceki kitapları okumanızı tavsiye ederim.^^

Dokunma, insan etkileşiminin temel bir parçasıdır. Bu basit zevk, ölçülemez korkuya neden olduğunda ne olur? Min Yoongi hayatı boyunca dokunma ve dokunulma fobisiyle mücadele etmiş, "normal" in ulaşılamaz olduğuna inanmaya başlamıştı. Tam gelişme kaydetmişken, beklenmedik bir tetikleyici en başa dönmesine neden olabiliyordu. Ve düştüğünde, çok sert düşüyordu. Çalışma imkansız. Aşk imkansız. Hayat imkansız. Park Jimin ise özgür ruhlu, sevecen ve pek çok insan için dayanak olan omuzlara sahip sıcak kanlı bir genç adam. Sevdiği zaman, tüm kalbi ve ruhuyla seven biri. Yoongi kendini sevgiye layık olmadığına inandırmaya başladığı sırada karşısına duvarlarının arasına sızmaya çalışan Jimin çıkmıştı. Herkes pes ediyordu. Herkes. Jimin farklı olacak mıydı?

Pelugia Krallığı ve Kadar Cumhuriyeti on yıllardır savaş halinde. Galaktik Konsey sonunda gezegeni yöneten iki ülkeye resti çekiyor: Ya barış yapın, ya da konseyden atılacaksınız. Barış uğruna düşman bir prensle evlenmeye zorlanan Senatör Yeol Cleg kocasının alfa kokusundan nefret etmişti. Yeol omegaları severdi; gözleri ve gülümsemeleri ne kadar güzel olursa olsun, alfalardan hoşlanmazdı. Evlilikleri sadece siyasi bir anlaşmaydı, başka bir şey değil. Üstelik kocasının onda tetiklediği şeyler, yıllardır gizlediği sırrı tehlikeye atmaya başlamıştı. Prens Baek ise her zaman babasının olmasını istediği gibi mükemmel bir alfa olmaya çalışmıştı. O tahtın varisiydi, bir savaş generali. Boğazını bir düşmana sunmaması, boyun eğmemesi ve onu arzulamaması gerekiyordu. Evliliklerinin adeta felakete davetiye olduğunun farkında olsa da, kabul etmekten başka çaresi yoktu. Ancak felaketler vurduğunda ve bağlılıklar sınandığında, hangi bağ daha güçlü olacaktı: Evlilikleri mi yoksa ülkelerine olan bağlılıkları mı? PS: Bu kitap Uzaylı Prensler Serisi'nin devamı niteliğindedir. Eğer hikayede geçen karakterleri ve bazı detayları daha iyi anlamak istiyorsanız, seriyi başından itibaren okumanızı tavsiye ederim.

" Senden nefret ediyorum! " Lütfen bana dokun. " Senden kurtulmak istiyorum! " Sensiz yaşayamam. Sorun şu ki Jimin, söylediği ve söylemediği her şeyi kastediyordu. Klanının en genç prensi Jimin, doğduğundan beri başka bir klanın veliaht prensi Suga'yla nişanlıydı. Herkes onun ne kadar şanslı olduğunu söylese de Jimin varlığının her zerresiyle ondan nefret ediyordu. Ancak nefret ve tutku arasındaki çizgi çok ince olabilir. Nefret ettiğin bir adamı özlemek normal bir şey miydi? Ellerini üzerinde istemek çılgınlık mıydı? Jimin bir şeylerin yanlış olduğunu ve Suga'yı bırakması gerektiğini biliyordu. Ancak bir şeyi bilmek ve yapmak iki farklı şeydir. PS: Bu hikaye " Hello My Alien " kitabının devamı niteliğindedir, bu yüzden önce o kitabı okumanızı tavsiye ederim.^^

O Jungkook'un şimdiye dek gördüğü en sevimli insandı. Tek sorun, Tae bir insan değildi. Yarım galaksi ötedeki bir gezegende yaşayan bir insan ile uzaylı bir prens arasındaki yıldızlarla dolu aşkın hikayesi.

Düşmanı istememesi gerekiyordu... Prens Draco'nun ailesi vahşice katledilmiş ve tahtı çalınmıştı. Tahtını geri almak için döndüğünde, tek istediği yıllardır planladığı gibi failleri cezalandırmaktı. Ailesini öldüren kadın ve annesi kadar zehirli olarak büyümüş oğlu Harry. Draco bir kral olmak için yetiştirilmiş, neredeyse kusursuz gibi görünen bu genç adama güvenilemeyeceğini biliyor ama yine de ondan uzak duramıyordu. Harry, kötü adam rolünü oynamak zorunda kalacağını hiç düşünmemişti. Ne yazık ki, annesini korumak, aynı zamanda Draco'yu tahttan uzak tutma planlarının bir parçası olmak anlamına geliyordu. Harry hiçbir zaman bu kadar yoğun bir nefretin ve bu kadar yoğun bir tutkunun hedefi olmamıştı. Annesini seviyor olsa bile Draco'ya duyduğu hisler, onun tamamen başka biri gibi davranmasına neden oluyordu. Draco ve annesi birbirlerini ezmeye kararlı oldukları için de birlikte bir gelecekleri olmadığının farkındaydı. Ancak Draco ve Harry kontrolleri dışındaki koşullar yüzünden bir araya geldiklerinde, birbirlerine katlanmayı öğrenmek zorunda kalacaklar. Aşk, nefreti ve ebeveynlerinin dağınık, zehirli geçmişini yenebilecek mi? Yoksa aynı zehirli ilişkiye hapsolup birbirlerini yok mu edecekler?