Her şeyin değişmesi için bazen bir gece yetiyordu. Süveyda Karayağız sadece bir gecede kimsesiz kaldığında tek kurtuluşu yeni bir başlangıç yapmaktı. Yeni bir şehre taşınıp çalışmaya başladığında yaşananları geride bırakıp yeni açtığı sayfasını planlı ve kurallarına uygun bir şekilde doldurmaya kararlıydı. Fakat çalıştığı kitapçının sahibi Oğuz Sarhan'a aşık olmak kurduğu planlarını bozmaya yetmişti. Sınırlarını zorlayan bu adamın gizlediği şeyler onu korkuturken aynı zamanda merakını cezbediyordu. Çünkü aşk ne kural ne de sınır tanıyan başına buyruk bir duyguydu ve Süveyda'nın kalbini ele geçirmeyi başarmıştı. • "Sen," dediğinde boğuk sesi kalbimde yankılandı. "Beni kendine hapsediyorsun. Artık yapamıyorum," diye fısıldadığında dudaklarımızın arasındaki mesafe iyice azaldı. "Senden uzak duramıyorum." Bu isimde yazılan ilk ve tek kitaptır. Çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Pera, arkadaş grubuyla kış kampına katılırken, içinde tarifsiz bir huzursuzluk kol geziyordu. Avrupa'nın en yüksek dağı Mont Blanc'un karlı etekleri, kızıl granitleri, sivri buzulları ve göz alıcı zirvesiyle birlikte bir sürprizi daha vardı. Büyülü bir evrenden gelen ve kanlı bir görevi tamamlamak için orada bulunan dört adam. Neşeli kampları bir anda rayından çıkarken, önce en yakın arkadaşının ölümüyle sarsıldı Pera. Mont Blanc'da hiçbir şey olması gerektiği gibi gitmedi. Neşeli kahkahaların yerini ölüm çığlıkları, sıcak şarap kadehlerinin yerini soğuk, açlık ve dehşet verici bir kaçış aldı. Ancak o adamlardan biri, diğerlerinden farklıydı. Gözleri siyah bir okyanusu anımsatan, tehlikeli ve gizemli adam, Ante Davies... "Sakalları, gözleri ve keskin çene hattı... Çehresini oluşturan her ayrıntı bir hikaye gibiydi. Ve ben o karanlık hikayede kaybolmak üzereydim."

Elisa, on sekizine girdiği gün açlıktan, savaştan ve sağanak gibi yağan bombalardan daha fena bir şey olduğunu öğrendi; Döneceğine söz verip dönmeyen bir adam. "Uyuduğum zaman açlığımı unutabiliyorum. O anlarda bombardımanın sesini bile duymuyorum. Sonra güneş doğarken, çıplak ayaklarımla sana koşuyorum ve Beyaz İnciyi kıyıya yanaştıracağın anı gözlüyorum. Buradayım, Vetnika Kıyısıyla birlikte utangaç kollarımı açmış seni bekliyorum." Beyaz İncinin yakışıklı kaptanı Antoni Denis Porowski'nin gemisi bir daha Vetnika Kıyısına yaklaşmadı. Oysa Elisa, titreyen bakışlarıyla Antoni'nin acı yeşil bakışlarından bunun sözünü almıştı. Elisa umutsuz bir gündoğumunda, iskelede oturmuş ayaklarını suda yüzdürürken, bir geminin yaklaşmakta olduğunu gördü. Heyecanla ayağa kalktı. Kalbi boğazında atıyordu ki arsız bir kurşun omzuna saplanıp kaldı. Bir kurşun bacaklarının arasından geçti, bir diğeri sol kulağının yanından. Anladı ki kurşunlar ve bombalar bu kez işgal için gelmişti kıyılarına. Olduğu yere yığılıp kalırken, gözlerini açtığında baş edeceği şey artık yalnızca açlık ve savaş değildi. Tüm ailesini yitirmenin acıyla esir edilen cılız bedenine, beklemekten yorgun düşmüş kalbi de eşlik etti. "Dönmeyişine kızmayacağım. Eğer bir gün dönersen, beni bulamayacak olmana kederleneceğim. Boynumdaki asker kolyene dokunup hayatta kalacağım ve bekleyeceğim Antoni. Kaderin, bizi bu hengamenin ortasında yeniden bir araya getirmesini bekleyeceğim."

Yok oluş kaçınılmazken yeniden varoluşun hikayesi... Biraz yarım. Biraz eksik. Ama yeniden.

05...: kendini kimseye beğendirmek zorunda değilsin biliyorsun değil mi? 05...: sen vücudundan ibaret değilsin. 05...: yalan söylemeyeceğim, 05...: çoğu insanı kıskandıracak bir karakterin yok. 05...: ve inan böyle bir karaktere de ihtiyacın yok. 05...: kendini sevmeyi dene. 05...: okulda olmadığın gibi takılmayı kes ve kendini sevmeyi dene. 05...: çünkü sen buna değersin.

••Tamamlandı. Henüz kitap olmadı. Seri, üç ana kitaptan oluşuyor ve 2026 yılında düzenlenmiş versiyonuyla raflarda olması planlanıyor. Wattpad'de bulunan bölümler düzenlenmemiş haline aittir. ❝Bir düş, bin ağıt.❞ Marin Alakan çok küçük yaşlardayken doğduğu topraklardan ayrılmak zorunda kalmıştır. Babası, kaderin sancılı ağlarının önüne geçmek için yıllarca kızının doğup büyüdüğü Mardin'e gelmesini yasaklar ve İstanbul'da herkesten gizli bir hayat sürmesini sağlar. Marin, abisinin yaptığı bir hata yüzünden kendini tekrardan doğduğu topraklarda bulduğunda ise artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Eski adıyla Karan Ağa olan kitaptır.

kısa hikaye | Son gece, O son gece, her şeyin sonu, Her şeyin başlangıcı O gece ölüm O gece doğum, Ah o gece, o gece, Beklenmeyen gece. roselyvia | 2019

Tren garında ölümü bekleyen bir kadının karşısına çıkan koca yürekli adamla başladı her şey. İkiside umudunu kaybetmişken kader onlara yeni bir yol çizdi. Sınavı zordu belki ama birlikte tutundukları mucize ikisine de umut oldu. "Sanıyordum ki kar taneleri soğuk olur, üşütür ama sen benim kalbime düştüğünden beri ben yanıyorum Asya." 10.09.2020 #1 romantik 07.03.2021 #1 kartanesi 28.06.2021 #1 dram 20.07.2021 #1 papatya 20.07.2021

KİTAP OLACAĞI İÇİN YAYINDAN KALDIRILMIŞTIR Çoğu kişi ilk aşık olduğu anı hatırlamaz. Ben hatırlıyorum. Yedi yaşındaydım, iki dişim eksikti ve doğum günü pastamı üflüyordum. Sonra onu bir daha görmedim. Ta ki on yıl sonra ilk aşkım kasabaya dönene kadar... James Redford tehlikeli derecede romantikti, yakışıklıydı ve her kızın iyi etmek isteyeceği tramvatik bir geçmişi vardı. Lisede geçirdiğim en harika bir seneydi. James ve onun abartılı aşkı her yanımı sarmalamıştı. Masal gibi geçen bir yazın ardından yol ayrımına gelmiştik, ona veda etmek zorundaydım. İlk ve tek aşkıma. Geleceğimiz için bir karar vermem gerekiyordu ve ben her zaman kendimden çok başkalarını düşünen türde bir kızdım. On yedi yaşında yaptığım bu seçimle hayatımızdan on yıl daha çaldım. Yirmi yedi yaşında, başarılı bir boşanma Avukatıydım. Hayallerimdeki hayatı yaşıyordum. James'in hayatına da yön vermiştim. Şimdi sadece televizyondan görebileceğim yıldız bir futbolcuydu. Fakat bu seferki on yıl çok masum geçmemişti. Karşılaşmamızda romantik film tadında olmamıştı. İkimizde nefret, aşk ve ihtiras doluyduk. İkimizde kazanmaya alışkındık. İkimizde bir diğerini yaralamak istiyorduk. "Eğer gözlerine on saniyeden uzun bakarsam, seni sonsuza kadar kalbimde tutarım."

Hayatı boyunca barut kokusunu özlemek zorunda kaldığı için bu kokudan nefret eden bir kız.. HAZAL ERVA BIÇAKÇI.. Yurt dışında tıp eğitimi aldı. Doğduğu çocukluğunu geçirdiği toprakları son kez görmek ve babasıyla son bağını koparmak için geldiğinde hayatın ona hazırladığı sürprizlerden habersizdi. Tek istediği ' Artık parana ihtiyacım yok benim için harcadığın her kuruşu ödeyeceğim ' demek ve İngiltere ye geri dönüp hayatlar kurtarmaktı. Ama hiçbir şey ne bildiği gibiydi ne de planladığı gibi gidecekti... Barut kokusu yüreğine bile sinmiş hiçbir zaman dönmek için değil hep ölmek için yola çıkan bir adam. Yüzbaşı Ateş Özdemir. Bordo berelilerden oluşan Barut timinin komutanı. Vatana ve bayrağa aşık... Dağlara sevdalı.. Ardında bekleyen kim varsa çoktan vedalaştı. Bu hikayedeki kişiler tamamen hayal ürünü olup gerçekle ilgisi yoktur...