yine karanlık, ama intikam kokan bir sabah... Neden mi karanlık? çünkü yeraltında ışık olmaz da ondan... peki neden mi intikam kokuyor? çünkü yıllarca alınmasını beklediğim intikamımın gerçekleşmesi, bügün ki güç gösterisine bağlı. "Ben Hadesten olma, persphoneden doğma, Karanlıklar Tanrıçası ve yeraltı prensesi Nora. Ailemin huzurunu bozan ve abimin ölümünden sorumlu olan herkese, bedelini en ağır şekilde ödeteceğime kanım üstüne yemin ederim!" İşte her şey, o gün ettiğim kan yeminimle başladı... "Hikaye kapağı: SALAİ DESİGN Alıntı yapılamaz!! Tüm telif hakları şahsıma aittir... Herhangi bir çalıntı dahilinde gereği yapılacaktır...

Işık, bir kitabın yan karakterine aşıktır. Akıl almaz bir şekilde kitabın içine girer. Onu neler bekleyecektir? ♧♧♧ Işık: Sana saçma gelecek ama bir şey itiraf etmem lazım Çağrı: Et bakalım Işık: Şu an bir kitabın içindeyiz ve sen bu kitabın tek güzel şeyisin Işık: Oh söyledim sonunda Çağrı: Ne? Çağrı: WPMCOEMCOSNCOENXOWDÖ ♧♧♧ 27.12.2020 Fantastik'te 1. Sırada 💜

Hayır olamaz kesinlikle olamaz 'o burada' derken gözlerimi kapattım ve balkonun demirlerine sıkı sıkı tutundum. Dönmeyecektim bu nedenle kendimi korumaya almıştım. Ellerim demiri sıkı sıkı kavramışken ve gözlerimde sımsıkı kapalıyken irademi elimde tutabilir, bedenime söz geçirebilirim değil mi? Kazandığımı düşünerek gülümserken boynumun tam yanında nefesini hissettim. Hayır savaşabilirsin sakın pes etme sakın! Tam o sırada tenime biraz daha yaklaştı ve burnundan öyle güçlü nefes aldı ki kokumun tamamını içine çekip hapsettiğini düşündüm. "Özlemişim kokunu" dediği anda iradem paramparça oldu ellerim demirden kaydı ve gözlerim gözlerine yeniden hapsoldu. Beni yine tesiri altına almıştı. Elleri belimi kavrarken ateşler içerisinde yakıyordu bedenimi. Mantığım kollarına aldığı anda bitmişti. Onun fırtına gibi gözlerinden başka bir şey göremiyor o dudaklarda ölümüm bile olsa kabul ediyordum. Artık savaşmak istemiyor yanmak istiyordum. Yalnız onunla... Kollarına sıkı sıkı tutundum bırakmasından korkarcasına. Elleriyle tüm bedenimi aceleci ama korkarak okşarken ağzından çıkan mırıldanmaları duyamıyordum. Daha çok kendi kendine konuşuyor gibiydi. Ne diyordu ne hissediyordu bilmiyordum. Tek bildiğim kalbimin aptal bir şekilde teklemesiydi. Bunu fark etmemle birlikte ritmi daha da değişmişti sanki kalbimin içerisinde at koşturuyordu. Mırıldanmaları bittiği anda dudağı dudağıma yaklaştı gözleri gözlerimde fırtınalar koparttı. Ilık bir sıcaklık içime doğru akıp giderken dudakları dudaklarıma çoktan kapanmıştı. İlk öpücük! Ateş gibiydi. Daha önce bedenimi terk etmeye çalışan tüm hücrelerim şimdi bir bütün olmuş sarıp sarmalıyordu. Yakıyordu, yanıyordu kora dönmek istercesine. O bendi. Ben de o.

"Lucifer dediler bana. Kötülüğü anlatmak için. Halbuki ışık ve güzelliği anlatırdı Lucifer. Ben kötüyüm bu düzen için; ama değilim asla kötülük." Not : Bu güzel kapak için @dilara_baser 'e teşekkür ediyorum. Tasarım kendisine aittir.

Kalbim deli gibi hızlanırken korkuyla geriye adımladım , kaçmalıydım bu çocuğu görmeye dayanamıyordum. "Dur" göğsüm derin nefeslerim yüzünden inip kalkarken kafamı olumsuzca salladım. "Sakın kaçmaya kalkışma" demesiyle eğdiği kafasını yavaşça kaldırdı ve kızıl gözlerini bana sundu. Gözlerini görmemle dahada korkarken kafamı tekrar olumsuzca salladım kalbim deli gibi çarpıyordu ve soluklarım kulağımda yankılanıyordu. Arabamın kaportasından kalktığı an , dahada geriye adımladım ve üzerime bir adım atınca göğsüm dahada hızlı inip kalkmaya başladı. Kızıl gözleri göğüslerime kayınca dudağının kenarı yavaşça kıvrıldı ve gözleri tekrar gözlerime çıktı. Ağzındaki otu alıp serseri bir şekilde kenara sıktı ve adımları yavaşça üstüme gelmeye başladı kalbim göğsümü yarma pahasına atarken , geriye adımlamayı bıraktım ve arkamı dönüp koşmaya başladım. Asvalt yolda izimi kaybettiremeyeceğimi bildiğim için sık ağaçlı ormana daldım. Ağaçların arasından ay ışığının sayesinde görebildiğim kadar koşarken arada ayağım taşlara takılıyordu. "Sana kaçma demiştim!" ✴✴✴ Ölüm kadar güzel , öldüren kadar kötü ve kızıl gibi kanlı... Bu neyin hikayesiydi böyle... ●°•○°•● Yazar : Hülya ÇÖRTÜK Tüm hakları saklıdır

-Tamamlandı- ✴ Veronica Queena'nın neredeyse mükemmel giden hayatı vahşi hayvan saldırısının ardındaki sır perdesini aralamasıyla tersine döner. Ağabeyi Joseph ile birlikte kendi başlarına ufak araştırmalar yapsalar da gerçek ikisinin araştırabileceğinden çok büyüktür. Farkında olmadan uğruna kayıplar göze alınabilecek kadar büyük bir işin içine atılmışlardır. ✴ Wattpad elçileri tarafından yürütülen @WattpadScifiTR hesabında 'Kırmızı Kelimelere Uluyanlar' Okuma listesinde. * Bilim Kurgu #14 Bilim #6 Vampir #21 Fantastik #177 * Yayınlanma tarihi: 4 Temmuz 2018 Bitiş tarihi: 2 Haziran 2020

Bu bir hayran kurgudur. Hayatında hiç kimseye sahip olmayan ve sevginin ne demek olduğunu bilmeyen bir kız... Sadece hayalleri uğruna çok çalışan ve sadece birbirlerine sahip olan yedi erkek... *** Kendimi tutamadım ve gülerek Taehyung'a baktım. "Öyleyse beni ne kadar çok seviyorsunuz Bay Kim?" Dedim alayla. Taehyung ilk önce gözümün önüne gelen saçlarımı kulağımın arkasına ittirdi ve tebessüm etti. "Hayalleriminden vazgeçecek kadar." Duyduğum şeyle yüzümde ki gülümseme yavaşça soldu. "Şaka yapıyorsun değil mi?" Dedim ve geri çekilmeye çalıştım fakat o ellerini belime daha sıkı sardı. "Yapmıyorum... çünkü senin olmayacağın bir gelecek istemiyorum Afra. Bu belki üyelere karşı çok acımasızca ama seni seviyorum ve bunu kimse engelleyemez. Kendim bile..." *** Yüzüme son kez hayal kırıklığı ile baktı ve yürümeye başladı. O benden uzaklaşırken onun için tamamen yok olduğumu hissettim. Beni unutsun istemiyordum, tek istediğim beni affetmesiydi. Özür dilerim kötü biri olduğum için. Özür dilerim sizi kandırdığım için. Hayatımda gerçek olan tek birşey vardı senden ve sizden saklamadığım. Onlarda duygularımdı. Sadece bunu bilmeni istedim ve peşinden hızlıca koştum. Ona yaklaştığımda tüm gücümle bağırdım. Durdu. Durmak istemediği halde hemde. Elimin tersi ile gözlerimden akan yaşı sildim. "Sizi tanıdıktan sonra yalnızlığın aslında ne kadar korkunç olduğunu fark ettim.. Ve Kim Taehyung sevginin ne demek olduğunu da sana aşık olarak öğrendim." *** Bütün hakları saklıdır!

Mühür taşı gerçek mührüne kavuştuğunda kıyamet kopmalıdır. Her kıyametin sonunda, yitirilen hayatlar olur. Bu şeref hangimize ait? •Parmağımı dövmesinin çemberinde dolaştırdım bir tur. "Hissediyor musun?" diye sordum acıyla. "Tam burada kocaman bir işaret var." Cesur konuşsa damga derdi büyük ihtimal. Ya da lanet. "Görmüyorsun ama hissediyorsun. Tam burada. Seni sarıp sarmalayan bir ip." Diğer elim Cesur'un kolundan aşağı kaydı ve parmaklarım parmaklarına dolandı. "Her şeyi birbirine bağlayan bir ağ," dedim dövmesine hayranlıkla bakarken. "Tıpkı benim gibi." • Not: Merhaba! Eğer sağlıklı bir ilişki arıyorsanız bu hikaye size göre değil. Bu hikayede toxic bir ilişkideki iletişimsizliği ve bu iletişimsizliğin sonuçlarını göreceksiniz. Sabrınız için teşekkürler, keyifli okumalar.

Kurtlar sofrasına oturan bir kuzunun kurda dönüşme hikayesi...