[litlleangel]: Merhaba, kimliği belirsiz bir hesaptan yazmak daha kolay. [litlleangel]: Beni bu halimle kabul etmezsin diye düşündüm, muhtemelen beni tanıyorsundur ve dalga geçmesende bana acıyorsundur. 22.03.2019

Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.

Mihrimah Alçin, Las Vegas'ta sıradan ailesiyle, pek sıradan olmayan bir hayata gözlerini açmıştır. Dünyada başlayan yolculuğu zihninde ona seslenen bir kadın ile başka evrende devam ederse ne olur? Kasvetli ormanın ortasında başladığı yolculuğunda tek hedefi evine dönmek olan Mihrimah, kendisine oynanan oyunların, intikamların, kehanetlerin altından boyun eğmeden kalkabilecek miydi? Kalkmak zorundaydı. Çünkü o Ateş Varisiydi, her çıkan yol sıfıra ulaşırdı ve herkes 'Sıfıra Doğru' koşardı. Hiçliğe doğru. ❄️ "Ben senin hikâyende kötü çocuk olmak istemiyorum," Sesi yorgun geliyordu, bütün olanlardan sonra benim gibi o da yorulmuştu. "Kahraman olmak istiyorum." "Üzgünüm," diye mırıldandım tüm hissizliğimle. "Bu hikâyede tek kahraman benim." . Y.T: 15.11.21