Doğrulup tekrar kameraya baktığımda ise bir süre konuşmamıştı. Beni izliyordu. Başını hafif yana eğmişti ve benimle dalga geçmeye devam ediyordu. "Şimdi..." dedi ve hareket edip öne doğru eğildi. Dirseklerini dizlerine koymuştu. Kasları tişörtünden dışarı fırlayacak kadar belirginleşmiş ve yine genç bir vücudu andırırcasına izlenim vermişti. "Otur." Dediğini yapıp tekrar koltuğa oturdum. Karşımda açmış olduğum bilgisayarımın kamerasında geniş ekran onu izlemekten başka bir şey yapamıyordum. "Dizlerini kır ve ayaklarını koltuğun üzerine koy!" Bütün bedenim gerginliği ile acımaya başlarken dediklerini yaptım. Bacaklarımı birbirine yapıştırıp ona bir ayrıntı vermek istemezken korktuğum şeyi söyledi. "Bacaklarını iki yanına aç!" Tırnaklarımı avuç içime yerleştirirken yanağımdan bir damla yavaşça süzüldü ama dediğine uyup iki yana açtım ve ona bunca senedir kendime bile sakladığım ayrıntıyı bütün açıklığıyla sundum. İç çamaşırımla olabilirdim ama şu anda bulunduğum durum kesinlikle olağan değildi. Bekledi. Arkasına yaslandı ve beni izledi. Nefes alış verişinden başka bir şey duyamıyordum. Normal alıyordu ve benden etkilenmediği barizdi. Ama istedikleri beni utandırmaktan başka amaç içermiyordu. "Şimdi..." Başını hafif yana yatırdı. Palyaço suratı o kadar korkunç ve gaddar duruyordu ki içten içe dudağımı ısırıp vereceği emri bekledim. "Sağ elini iç çamaşırının içerisine sok ve kendini okşamaya başla."

Tamamlandı | Düzenleniyor Yıllar sonra bir araya gelen iki çocukluk arkadaşın kaldıkları yerden devam etme çabası takdire şayandı (!) Onları uzaktan görenler deliler hastahanesinden kaçtıklarını düşünebilirlerdi belki ama daha yakından baktıklarında verdikleri asıl mücadelenin hayatlarını yoluna koyma çabası olduğunu görebilirlerdi. Durun, abartıyor olabilme ihtimalim yüzde kaç? Arabada beş, evde on beş mi? Orasını bilmem ama ikisi tam bir kaçık! Rüzgar ve Ömür'ün karmakarışık ama bir o kadar da sürükleyici hikayesine ortak olmak için hadi, güzel parmaklarını hareket ettir ve onları tanımaya hazırlan... Bekliyorum! ? *01.08.2015 tarihinde yayımlanmış olan şahsıma ait yazılardır. İzinsiz (ç)alınıp çoğaltılması yasaktır. Tüm telif hakları saklıdır.* Hesaplarınız üzerinden takip edebilirsiniz ; Instagram : ebruilterrinkitaplari Facebook : Ebruilterr'in Kitapları

Ruhlar, mutlaka eşlerini bulur. Er ya da geç, ruh olması gereken yerde bulunur. Peki ya ruh eşimiz çoktan öldüyse? Hayata sevmek ve sevilmek için geldiğini düşünen Elka, ruh eşinin olmadığını ve çocukluğundan beri aradığı sevgiyi asla bulamayacağını anladığında hayatını sonlandırmaya karar verir. Yıllar önce ölen ve onun, sevgiyi arayışını farklı bir evrenden izleyen Ruh Eşi onun bu durumuna çok üzülür ve ona engel olmak ister. Fakat bedeni kaybolmuş bir ruhun, hayata geri dönebilmesinin tek bir yolu vardır: farklı bir bedene girmek. Farklı bedenlere konuk olan kaybolmuş bir ruhun ve farklı kimliklere bürünen kaybolmuş bir kadının iki dünya arasına sıkışmış öyküsü. Ruh eşleri asla ölmez. "Ruh eşleri ölmez."

UYARI: Hikayeyi okurken sakın henüz okumadığınız bölümlere bakmayın. Gizem/Gerilim olduğu için spoiler yiyebilirsiniz! Yetenekli olmak. Her defasında imrenilen bir olgu. Başınıza bela açacağını asla düşünmezsiniz; Öyledir ki yetenekli insan belaya rastlamaz. Aksine bunun bir deli saçması olduğunu düşünürsünüz. Ama bir kez daha düşünün. Zira genç bir kız olan Maya'ya göre hiç de öyle değil. Hele ki kızımız doğuştan telekinezi yapabiliyorsa, kendisini belanın, bildiğimiz belanın içinde bulması kaçınılmaz olacaktır. Düşmanı yakaladığını zannettiğin anda çember daha da genişler. *Her bölümde gizemin dozu artarken, entrikalar doruklara ulaşacak.*

"Ah! Hergün hayatlarını kurtardığım, dünya denilen kitlenin kahramanıyım .Bir okulun ezik öğrencisi olsam ne kaybederim? ••• Bir tarafta okulun ezik öğrencisi , Diğer tarafta dünyanın kahramanı, Pekii ben hangisiyim ? İkisi de benim. Ben hem Eda hem İşlemci'yim. Ah! Saçmalama... Ben insan değilim. Ben ne miyim ? Bekleyin... Çok yakında öğreneceksiniz. ••• Yazarınız; -ApporterMort- [12.02.2020 #1 - hacker] [09.12.2020 #1 - bilim kurgu] [06.08.2020 #1 - bilgisayar] [02.12.2020 #1 - dünya] [04.12.2019 #1 - 01] [01.07.2022 #1 - teknoloji] © Tüm hakları saklıdır.

Olacaklardan habersiz bir genç kız... Aylardır beklenen ekibin yeni üyesi... Kaderin oynadığı oyunlar hiç bu kadar acı vermemişti, attığı kahkahalar küçük bekçileri uyandırıyordu... Uyanmaması gereken bekçileri. Abisinden kaçmak istemişti, küçük bekçilerinin musallat olduğu abisinden, ama bilmediği bir savaşta bilmediği bir ekipin üyesi olacağını tahmin etmiyordu. Çünkü hiç kimse alışılmışın dışında hiçbir şeyi olanak olarak görmez ve beklemezdi. Beklenmedik bir anda hayatını alt üste çevirmiş ve kendisiyle bir kukla misali oynayıp bütün işleyen döngüyü bozmuş olan şey, tek başına bir saat miydi yoksa bunun öncesi de var mıydı? İşte o an her şey değişti. Sadece, küçücük bir sır ile. Bazen mutlu olmak için pek deşmemek gerekirdi hayatı... Bunu bilmek içinse ayık bir kafa. (Okumaya başlamadan önce "Duyuru" kısmını okuyunuz lütfen.)