"Daha ne gibi yeteneklerin var merak ettim"demişti nefesi saçlarımın arasında dolanarak... Konuşamadım..O'da zaten konuşmamı beklemiyordu.. Parmaklarını önce saçlarımda sonrada boynumda hissettiğimde titredim... Dokunduğu yeri yakıyordu sanki... "Gece gözlü kadın.. Büyüleyici bir kokun var."demişti derin bir nefes ala...
"Kimsin sen ?"diye sorması ile ruhsuzca kıvrılmıştı dudaklarım yeniden...Gri boş bakışlarımı koyu kahvelerine diktim, başımı hafif sağ omzuma doğru bükmüş psikopat ruhumu dışa vuran bir ifade ile bakmaya başlamıştım ona... "Ben ölümün ayak sesleriyim komutan..Peki sen kimsin?"sesim bir fısıltıdan farksız çıkmıştı, faz...
"Hepinizin CELLAT'ı olacağım lan!! ŞEHİTLERİME YEMİN OLSUN!!!"diye bağırıp kan kaybından bayılmıştı.... O günden sonra dağda CELLAT nam salmış, teröristlerin korkulu rüyası haline gelmişti. Adını duyan herkes korkuyla titremeye başlıyordu istemsiz...
