''Şimdi sen seç Güneş'' Babama boş gözlerle baktım. ''Neyi baba?'' ''Hayatımızın her yerinde olan bir şey seç istiyorum'' Aklıma tek bir şey geliyordu. ''Kamera, buldum baba kamera istiyorum''

"on beşinde mutsuz yorgun ve umutsuz.'' @coolsuicidal

"Sorun ellerimdeyse, problem değil. Onlardan kolayca kurtulabilirim. Eğer sorun gözlerimdeyse, onları sonsuza kadar kapayabilirim. Ama ya sorun beynimdeyse? Bunu nasıl engellerim? ...Peki ya normal olan bensem ve hepiniz eksikseniz?"

Adım Kumsal. Daha doğrusu ÖLÜM MELEĞİ.. Beni bu hale getiren bir erkeğin yaşantısındaki önemimdi.Bir gereksizler listesi vardı ve ben o listenin başında gelenlerdendim.Şimdi kimsenin çözemediği bir silahla karanlığa doğdum.Bedenimi bu yüzden eğittim ve ruh savaşıma hazırlandim...

Peyton’ın bir ailesi yok. Anne ve babası bir araba kazasında öldü, büyükanne ve babası ise uzun zaman önce öldü ve o sadece bir çocuktu. Hayatı boyunca en az on beş cenaze törenine katılmıştı ve gitmesi gereken son bir tane daha vardı. Kendi cenazesi. *Bu hikaye@11tay99 adlı yazarın "Letters From Peyton" hikayesinin Türkçe Çevirisidir. Tüm hakları saklıdır.

Cody hayatının aşkını kaybetti, Peyton. O olmadan aklını kaçırıyor, tıpkı Peyton'ın kendini kaybetmesi gibi.

Issız Bir Hastanede Ne Kadar Hayatta Kalabilirsin ?

Çok eski zamanlardan kalma bir yatılı okul... Bilirsiniz o zamanların, ağır şartlar, katı kurallar ve işkence içeren aklınıza gelebilecek her türlü zulüm yapılmaktaydı. Çoğu öğrenci bu zulme katlanamayıp, intihar edenler mi dersiniz, bu işkenceler sonucu dayanamayıp ölenler mi dersiniz... Ve o zamanlar da bedenler çürüyüp kaybolsa da ruhlar hep o okulun çevresinde bedenlerini aramaktadır. Bu okul birçok ölümle sonuçlanan vakalardan sonra mühürlendi. Taa ki aradan 150 yıl geçip, okulun düzenlenmesi gerekene kadar... Eski halinden hiçbir eser yoktur. Duvarları yıkık dökük, merdivenleri eskimiş pencere pervazları rüzgardan nasibini almış... Ama bir şey değişmemiş. Ruhlar... Tıpkı bıraktığınız yerdeler...

Lisedeki ilk yılımdan sonra her zamanki Bodrum tatilinin düşüncesi, benim için fazlasıyla sıradandı. Ama sıradan olmayan bir şey vardı ki o da yan evdeki çocuktu. (Tüm hakları yastığımın altında saklıdır)