Kısa hikaye. Bitti, dediler. Artık kurtuldun, özgürsün; dediler. Yapabilirsin, dediler. Zihnini boşalt, odaklan; dediler. Sen, sen ol; kalbini kimseye açma, dediler. Kimse de sormadı ki, iyi misin? diye. Kimse umursamadı ki beni, ben onları umursayayım. Bitti dediler ama daha bitmemiş acılarım var... ©Herhangi bir (ç)alınma durumunda işlemlere tabi tutulacaktır... Yazılış tarihi: 11.06.2021 Kapak tasarımı: @lkarameel Bu isimle yazılan ilk kurgudur...

'' Ateşe merak duyan 4 kelebeğin hikayesini bilir misin? '' TaeKook__VKook

İntihara meyilli bir kız. Ve onu intihar meylinden vazgeçirmeye çalışan bir erkek. *Wattpad'de yayımlanan İntihar Adımları isimli ilk hikayedir.

her yaz yazlıklarında toplanan 5 kişilik genç erkek arkadaş grubuna o yaz yeni iki üye katılır. kth × jjk pjm × myg Bitiş tarihi: 17.07.2020

"Söz vermemi ister misin, küçük?" "İsterim, ama tutabilecekseniz, bayım." 14/04/2018 ~ 29/06/2018

"Artık ölmek kulağıma o kadar kötü gelmiyor." Onun on iki kuralı vardı. Hayatıma girdiğinde öğrendiğim o on iki kural. Gerçekleştirmek için oldukça az vaktimiz olmuştu. Ama tamamlayabilmiştik. Sanki tüm olacakları hissetmiş gibi hepsini tam zamanında bitirmiştik. Benim gerçekten hayatı tadımlamama vesile olacak on iki kuralı gerçekleştirdiğim gün kapadım gözlerimi. Bir daha da açamadım. Bu bir başlangıcın değil, sonlanışın hikayesi. Şimdi, sana nasıl öldüğümü anlatacağım.

Efsun Zorlu; atandığı Urfa'da mecburi hizmetini yapan tıp fakültesinden yeni mezun, çiçeği burnunda bir hekimdir. Daha mesleğinin ilk günlerinde, henüz on sekizine yeni girmiş bir hastanın intihar vakasıyla karşı karşıya kalır. Hastasının vücuduna bırakılan izler onu adım adım kendi geçmişine götürürken, geleceğini aniden tanımadığı insanların dudakları arasında bulur. Asla geçmemiş geçmiş, verilmiş sözler, kurtarılan hayatlar, doğrultulan namlular, yalanlar, fermanlar ve aşk. Devrim gibi bir kadın, Urfa'nın göbeğinde destan gibi bir sevdanın koynunda bulur kendini. Koca düzene baş kaldırıp o düzenin minnet ettiğine yenilmekse ne aklının ne de kalbinin kabulüdür. *** "Ağlarsam ölürüm." derken sesim düz, çoktan kabullendiğim bu gerçeği ilk defa dile getirişime rağmen sakindi. Çoktan. Saatlere dökülürdü ama bana şehirler aştıracak kadar çok gelen o vakit. Vücudumun ağrısı ruhumun sancısının çok altındaydı. Onun gözleri bende olsa da ben boşluğa odaklanmıştım. Üzerimde olan bakışlarının ağırlaştığını hissettim. Fetih bana çok ağır bakıyordu. Sırtıma yüklenen çuvallar biraz daha bel bükmeme sebep oldu. "Neden," dediğinde ne dediğimi çok iyi anlamış da yersiz bir sorgulayışa bürünmüş gibiydi. "serçe misin sen?" Kaşlarım hafifçe havalandı, başımın ağrısı belirginleşti. Uzun süreden sonra ona bakan ben oldum. Söylediği şeyin altındaki anlamı yakalamaya çalışıyordum ama buna çok uzaktım. Bunu anladı ve dudakları kıvrılacak sandım. Halbuki gülümsemeye çok uzaktık. "Serçeler," yüzünü hafifçe yüzüme yaklaştırdı. "Ağlayınca ölürlermiş. Bu yüzden mi bunca zamandır gözlerinin kuruluğu?" Bu konuşmadan sonra onun serçesi olacağımı, hatta olduğumu bilemezdim. Tıpkı bu topraklarda serçeyi öldürmenin kadını ağlatmak olduğunu bilmediğim gibi.

~"Bu menekşe kuruduğunda sana mesaj atmayı keseceğim ve o zaman ayrıldığımızı kabul edeceğim. [081219-161219] minsung,angst. best; 1 in #breakup 2 in #death -eylül,@hyuckformark

[angst] Bir dansçı iki kez ölür. Ve ilki her zaman daha acı vericidir. Thanatos: Yunan mitlerinde ölüm demektir. Trigger warning: İçerik; anksiyete, depresyon, bağımlılık ve kendine zarar verme durumlarını tetikleyecek ögeler içeriyor.

"Bizim hikayemizde görmek yok sevgilim."