Mert KESKIN Görüp görebileceğiniz en acımasız insandı. Ama onun bir zaafı vardı. Zaafı olduğunu bile bilmeyen sıradan bir kadın... 12.03.2021♡

Romans #1 🩷 Romantizm #3 🩷 Romantik #4 🩷 Neydi gonca gülü açtıran? Bahar mı, bülbülün aşkı mı? Bülbülün aşkı olmasa gül açmaz mıydı? Ya baharın geldiğini nasıl anlardı? Gülnihan Karaca... Ne bahar görmüştü ne de ona aşık bir bülbül. Bedenini hapseden mührün etrafında pervaneydi ruhu. Her kadın kadar kadındı, ama kendi kadar olamamıştı. Argun Turayev... Çok bahar görmüştü ama hiç güle bakmamıştı. Kalbini hapseden hayatının etrafında aşka yer yoktu. Her erkek kadar erkekti, ama hiç bir güle ait olmamıştı.

Şu an nerede olmak istediğimi sorsalar, en son olmak isteyeceğim yer burası derdim. Böylesine bir cehennem derdim. Şu an öyle bir yerdeydim ki... Benim için bir cehennemden farksızdı. Sıradan bir akşam yemeği gibi görünen ama iç yüzü bir zulümden ibaret olandı. Baş köşede ağabeyim, karşımda Cihangir ve nişanlısı vardı. Kırk yıl düşünsem olmaz dediğim ne varsa bu masadaydı. Kaçındığım gerçekler, unutmak istediğim anlar ve peşimi bırakmayan korkular... Bir musallat gibi yakamdaydı. Bir tehlikeli davranışımda her an her şey olacak durumdaydı. Ağabeyimin ve Cihangir'in varlığı, sanki kıyamet öncesini andırmaktaydı. Şimdi karşılıklı konuşup gülüşüyorlardı. Gerçekten habersiz, anın tadını çıkarıyorlardı. Ağzımdan çıkacak tek bir kelime bu anı bozabilirdi. Her şeyi dönülmez şekilde bozabilirdi. Gözlerim Cihangir'e kaydığında sertçe yutkundum. Kalbimin atışını yok sayıp dışımdan yapamayacağım şeyi iç sesimle yaptım. Cihangir'in gözlerine baka baka gerçeği içimden haykırdım. "Hamileyim Cihangir. Sen ne kadar evlilik yoluna girsen de ben senden hamileyim." Acı gerçek, canımı yakarken hızla gözlerimi kaçırdım. Kalabalığın içinde gerçeğimle bir başıma kaldım. Nişanlı bir adamdan hamile kalmanın ağırlığıyla sınandım. *Haram Sevda hikâyesinden Zenan ve Cihangir karakterinin hikâyesidir. Konu bütünlüğünün sağlanması için Haram Sevda'nın birinci kitabını okumanızı öneririm.* *Çalınması ve kopyalanması durumunda hukuki işlem başlatılacaktır.*

Düşmüş Melekler Serisi Birinci Kitap 🏹 Kutsal Alazgir, en yakın arkadaşının öldürülmesi üzerine ona bu acıyı yaşatan adamdan intikam almak ister. Soğuk ve acımasız Rusya'nın tenha sokaklarında bir avcı misali hedefinin peşine düşer. Hedefi haline gelen adamın cellat olarak bilinen son derece tehlikeli bir mafya lideri olması işleri zorlaştırır. Ve bir yanlış anlaşılma sonucu, Kutsal ve Araz kendilerini asla tahmin edemeyecekleri bir durumun içinde bulurlar. Birbirlerine duydukları nefret ile el ele vermek zorunda kalan ikili, tahmin edilemez sır ve olaylarla ancak bir arada kalırlarsa baş edebileceklerini anlarlar. "Her şey intikam meyvesinin ağaçta belirmesiyle başlamıştı ve mavinin en korkunç tonlarını içinde bulunduran bir adamın gözlerinde son bulacaktı." & • Dark Romance • Mafya Serisi • Yetişkin İçerikli

Kader, saatin ibresini hayatımın ortasına sapladı. Zaman durdu, zaman aktı, zaman kayboldu. Sustum, konuşturdular. Konuştum, susturmaya çalıştılar. Dilime vurulan paslı prangaları kırılan tırnaklarımla açtım, parçaladım. Parçaladığım her prangayı, beni susturmaya çalışanların dudaklarına taktım. Ortada bir ateş vardı; yakan bendim, yanan bendim. Ortada bir deniz vardı; sönen bendim, ölen bendim. Ortada bir oyun vardı; şah bendim, piyon bendim. Ortada bir sevda vardı; yıkan bendim, döken bendim. Yüzüme baktı; dudaklarıma, elmacık kemiklerime, burnuma, gözlerime. En çok gözlerime baktı, öyle derin baktı ki; cenneti gördüğünü düşündüm. "Kadere çok kızgınım," dedi gözlerimdeki bakışlarını çekmeden. "Seni bana üç yıl önce verip, üç dakika sonra aldığı için çok kızgınım." Not: Sessizliğin Ardından isimli ilk hikâyedir. Bölümler her çarşamba günü yayımlanmaktadır. 19.01.2023

"Ulan bari Polat de." dedi. Sesi yalvarır gibi çıkmış gözleri beklentiyle doluydu. "Mirza demiyorsan deme ama en azından Polat de." "Sen yengeye Elif diyor musun?" dedim alayla bir dizinin repliğine gönderme yaparak. "Sen Polat de. Gerekirse dünyadaki tüm kadınlara Elif diye seslenirim." dedi. Yayınlama tarihi: 01.05.2023

"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

"Senden yapmanı istediğim küçük ve basit bir şey daha var Stajyer." Sakin kalmak için derin bir nefes aldım. "Benden daha ne isteyebilirsiniz ki? Tüm gün yapmadığım şey kalmadı. Sizce de artık bu kadarı fazla olmuyor mu?" Sonunda bir tepki vermiş olmamdan memnun olduğunu belli edecek bir ifadeye büründü. Bu sinirlerimi bozarken gözleri üzerimde geziyordu. "Hayır Stajyer bu kadarı yetmez. Yapman gereken bir şey daha var." "Neymiş o?" Bakışları üzerimde gezinmeye devam ederken bir adım yaklaştı. Ondan uzaklaşmak istedim fakat belimden tutup kendine çekerek buna engel oldu. Şaşkınca olduğum yerde kalırken dudaklarıma baktığını fark ettim. Yutkundum. Bir şey söylemek için cesaretimi toplayıp dudaklarımı araladım ama o daha önce davranarak beni şok edecek o cümleyi kurdu. "Çok güzel olmuşsun bugün, bir daha bu kadar güzel olma. Aklım sende kalıyor ve işime odaklanamıyorum, senin yüzünden bugün tüm işlerim aksadı."

"Siz kimsiniz?" dedim karşımdaki adama. Uzun boylu esmer ve sert çehreli bir adamdı. Otel odamın kapısına gelmişti. Üzerindeki siyah takım elbisesinin ceketini düzeltmiş ve yüzüne sahte bir gülümseme yerleştirmişti. "Size kendimi tanıtmayı unuttum kusura bakmayın. Ben Savaş Keskin." Ses tonunda bir öfke hissetmiştim. Yüzündeki gülümsemenin aksine içinde öfke var gibiydi. Adama bir kaç saniye bakmış ardından defilede bana gelen mektubun sahibi olduğunu hatırlamıştım. "Siz şu bana not gönderen kişisiniz. Aslında ben o notu kibarca reddetmiştim." dedim nazik bir tonda. Yüzündeki gülümseme anında silinmiş ve tepkisiz bir ifade takınmıştı. "Bende onun için gelmiştim. Notu size kendim vermek istedim. Belki o zaman alırsınız diye düşündüm." "Teşekkür ederim ama bana not gönderen tek adam değilsiniz. Daha önce de dediğim gibi bir ilişki düşünmüyorum iyi geceler." Sözlerimden hemen sonra kapıyı kapatmak istemiştim ama ayağını kapı aralığına koyup yeniden açmıştı. İçimi kaplayan korku ile gözlerine bakarken ceketindeki notu çıkartıp bana uzatmıştı. "Ben reddedilmeyi sevmem. Ayağına geldiğim tek kadınsın ve bu notu almazsan güzel anlaşamayız. En azından içindeki yazıyı okursun." NOT: KİTABIN İÇERİSİNDE ÇOK FAZLA TOXİC KONULAR GEÇİYORDUR. RAHATSIZ OLAN KİŞİLER KİTABIN BAŞINDA BIRAKIRSA SEVİNİRİM. AKSİ TAKDİRDE KABA VE HAKARET DOLU OLAN YORUMLARI TEK TEK SPAMLATMAKTAN ÇEKİNMEM. Başlangıç Tarihi: 23.02.2022 NOT 2!: KİTABIN İÇERİSİNDE BAŞKA BİR KİTABIN KARAKTERİNDEN BAHSEDEN HERKES SESSİZE ALINACAKTIR BİLGİNİZE! #korku1

"Gitmek mi istiyorsun?" diye sordu. "Evet," dedim. "Gözlerime bak," dedi. Baktım. Ve saatler sonra bakışlarında ilk kez, ufacık bir ihtimalle cebelleşen şüpheyi gördüm. "Ben sana her şeyimsin dedim. Ama sen hiçbir şeyimmişsin." Artık yapabilecek hiçbir şey kalmamıştı. Yolun sonu burasıydı ve o ne yaparsa yapsın, gidişime engel olamayacaktı. Saatler içinde çökmüştü güzel yüzü. Bomboştu karanlık gözleri. Bana öyle bir bakıyordu ki, sanki bıçağı kalbine saplamışım da geri çekmek bilmemişim gibi. "Bu bir son değil," dedi sadece benim duyabileceğim bir sesle. "Gideceksin ve ne yazık ki ben seni bırakmayacağım. Daha önce de söylediğim gibi, istersen dünyanın öbür ucuna git, yine de bulurum seni. Ama eğer seni bulduğumda, bir şeylere mecbur kalmadığını anlarsam, ikimize de geçmiş olsun. Eğer ki gerçekten benden intikam almışsan..." Gözlerine uzun uzun bakmak, dakikalarca nefes tutmakla eş değerdi. "Dua et ki Allah seni karşıma çıkarmasın."